De vrouw die een rijk versloeg, over de koningin van het oosten.. Zenobia

Koningin van Palmyra, zij en haar man, Uthaina, leidden een opstand tegen het Romeinse rijk, waarin ze erin slaagden het grootste deel van Syrië onder controle te krijgen.

Na de dood van haar man leidde ze de legers van het koninkrijk Palmyra bij de verovering van Egypte en Klein-Azië voordat keizer Aurelianus haar versloeg en haar gevangen nam naar Rome, waar ze stierf.

Ze was in staat om haar volk naar een alomvattende renaissance en een ambitieuze militaire macht te leiden. Ze was moedig en verreikend. Ze speelde een grote rol in het Oosten en in Rome zelf. Ze was hoog opgeleid. Ze sprak de Palmyreense taal, die is een Aramese taal, aangezien ze Grieks en Egyptisch sprak. Ze stond dicht bij filosofen zoals Longin, en Romeinse historici beschrijven haar als Dat ze een teken van schoonheid was, brunette, zwarte ogen, haar tanden waren als parels, haar stem was weergalmend hield ze gelijke tred met de soldaten en reed op de strijdwagen of het paard als de beste van de ridders, een van de edelste en mooiste vrouwen, maar haar schoonheid was vergelijkbaar met de schoonheid van Cleopatra met wie ze wordt geassocieerd met een band van verwantschap, en het verhaal van deze legendarische koningin eindigt door toedoen van keizer Aurelianus, die zei toen hij gewond raakte in zijn oorlog met haar: Het Romeinse volk praat sarcastisch over een oorlog die ze voerden tegen een vrouw, maar ze kennen de omvang van de kracht en moed van deze vrouw, evenals de omvang van haar persoonlijkheid.