Als je op zoek bent naar geluk, zijn dit de manieren

Als je op zoek bent naar geluk, zijn dit de manieren

Het is één ding om te weten wat mensen gelukkig maakt, maar een ander om een ​​gelukkig leven te leiden, zegt veteraan academicus Christopher Boyce, emeritus onderzoeker aan het Centre for Behavioral Sciences van de Universiteit van Stirling in Schotland.

Geluk wordt vaak verkeerd begrepen als de hele tijd glimlachen en lachen, zegt Boyce in zijn artikel voor Positive.News, eraan toevoegend dat hij pas echt van geluk proefde toen hij zijn tien jaar durende carrière als academicus, gespecialiseerd in geluksonderzoek, achter zich liet. Hij heeft genoeg bagage en uitrusting nodig voor een reis van meerdere maanden op de fiets rond de wereld naar Bhutan, een klein koninkrijk in de Himalaya dat beroemd is omdat het al zijn nationale beleidsbeslissingen baseert op geluk.

Het is nogal de bestemming, gaat Boyce verder, dat hij meer over geluk heeft geleerd dan als academicus, hoewel dit niet betekent dat hij de kennis verwerpt die hij via boeken en dissertaties heeft opgedaan. Maar er is veel voor te zeggen om levenservaring uit de eerste hand op te doen. Hier zijn enkele dingen die hij leerde op zijn reis naar geluk:

1. Diepte en realisme

Wanneer mensen over geluk praten, wijzen sommigen het af als een levensvatbaar maatschappelijk doel, omdat de politiek van geluk verkeerd begrepen kan worden als mensen die de hele tijd glimlachen en lachen.

En hoewel glimlachen en lachen net zo leuk is, is het niet realistisch of wenselijk om ze de hele tijd te doen. Moeilijke gevoelens zijn een normaal onderdeel van het leven. Huilen of piekeren is een belangrijk symptoom en een reëel onderdeel van het leven en moet worden geleefd en onder ogen gezien, in plaats van ervoor te verbergen.

De diepte en het realisme bij het nadenken over het soort geluk dat wordt gezocht, moet gebaseerd zijn op onderlinge afhankelijkheid, doel en hoop, en tegelijkertijd kan het ook verdriet en angst verwerken. Het is inderdaad het soort geluk waar een land als Bhutan naar streeft, en waarvan Boyce vindt dat meer landen (en mensen) dat ook zouden moeten doen.

2. Het stellen van doelen is echter belangrijk

Doelen kunnen nuttig zijn. Leiding geven in ons dagelijks leven. Maar het is gemakkelijk om meegezogen te worden in het bereiken van een resultaat, denkend dat ons geluk ervan afhangt. In plaats van in de val te lopen van wat psychologen 'flow' noemen, wat een meeslepende, tijdelijke staat van zijn is, kan een persoon voortdurend naar een doel worden geduwd, ook al zal het bereiken van zijn doelen hem niet altijd geluk brengen. Boyce adviseert dat als iemand onderweg niet tevreden is met wat hij doet, hij zich moet afvragen of het überhaupt de moeite waard is om door te gaan met het nastreven van een doel.

3. Misleidende verhalen

Er zijn veel verhalen over wat een gelukkig leven inhoudt, maar ze worden niet altijd ondersteund door betrouwbaar bewijs. Voorbeelden hiervan zijn het verhaal "Als ik [een doel] bereik, zal ik gelukkig zijn" of het andere populaire verhaal dat geld gelukkig maakt. Wat wel duidelijk is, legt Boyce uit, is dat het hebben van meer geld (afgezien van het voorzien in basisbehoeften) onbelangrijk is in vergelijking met het hebben van kwalitatief goede relaties, het zorgen voor je mentale en fysieke gezondheid, en doelbewust leven in overeenstemming met je overtuigingen en waarden. Het zijn verhalen die de economie van landen of de planeet kunnen ondersteunen, maar ze hoeven individuen niet volledig gelukkig te maken.

4. Liefdevolle en warme relaties

Warme en liefdevolle relaties zijn essentieel voor een gelukkig leven. Maar het is niet gemakkelijk te krijgen. Als academicus legt Boyce uit dat hij heeft gezien hoe belangrijk relaties zijn voor geluk in de gegevens. Maar zoals velen had hij het moeilijk om het in zijn eigen leven te beseffen, omdat velen vaak denken dat anderen alleen van hen zullen houden als ze aan bepaalde criteria voldoen, en niet onvoorwaardelijk om wie ze zelf zijn.

Boyce zegt dat hij tijdens zijn fietstocht verbaasd was over hoe aardig en vrijgevig de mensen waren, eraan toevoegend dat hij was uitgenodigd om te eten of een plek om te verblijven, ook al hadden de genodigden een beetje. Boyce legt uit dat hij, toen hij aan het begin van de rit vertrok, ofwel sceptisch was over dergelijke vrijgevigheid, ofwel te snel racete, volgens hem, en niet stopte om erover na te denken. Maar na verloop van tijd leerde hij meer verbinding met anderen toe te laten, wat leidde tot diepere relaties en meer geluk.

5. Veerkracht bij crises

Boyce zegt dat hij Bhutan niet op de fiets had kunnen bereiken zonder een of twee crises te hebben doorgemaakt, en wijst erop dat iedereen wel eens een crisis kan meemaken. Het is logisch om onze wonden te likken en weer in het zadel te kruipen, en men kan steun van anderen nodig hebben als men door een psychologische crisis gaat. Ze moeten zichzelf misschien ook de tijd gunnen om te begrijpen wat er is gebeurd en ervoor te zorgen dat ze zinvol verder gaan. Het zijn allemaal factoren die nodig zijn voor veerkracht, en dat is wat hem op zijn reis heeft geholpen.

6. Het Million Star-hotel

Boyce besluit zijn artikel door te zeggen dat er niets beters is dan na een dagtocht door de bergen onder de sterrenhemel te liggen. Mensen zijn van nature, maar ze brengen een groot deel van hun tijd binnenshuis door in sociale ruimtes die zijn gebouwd, en vaak kunstmatig, die niet voldoen aan de fundamentele menselijke behoeften. De natuur is essentieel voor het welzijn van de mens en niet alleen om ons kalm en sereen te voelen in het heden, maar ook om het menselijk leven voor toekomstige generaties in stand te houden.

Maguy Farah's horoscoopvoorspellingen voor het jaar 2023