Ik wilde

Ik zou graag een dag voorbij willen zien gaan zonder tedere droefheid, op een wit bed, uitgestrekt zonder kracht, tevergeefs met verward haar... Heb je niet het gevoel dat je nutteloos bent?
Of dat de haalbaarheid waarvoor je je dromen op een half geamputeerde voet aan het drijven was en de ander jaloers is op de absurditeit van het lot en stopt met meeleven. Zoals het leven eenmaal komt in de vorm van afzonderlijke banden op afzonderlijke plaatsen, het geluid van de band, wiens stem we graag spelen, weerklinkt op al het licht Het werd onuitputtelijke duisternis, ik had een dwaas nodig die liefde noch vaderland kent.

Ik was op jacht naar onmiskenbare woorden en er is ook geen steunpilaar voor, alles vergeten uit mijn eigen vrije wil en doen alsof ik in orde ben in het vaderland.

Ieder van ons ziet iets in een hart dat verschrompelt en afbrokkelt, en we voelen dat de maag erodeert wanneer een paar van de waw in onze geest schijnt, een nevel van verspreid tij en een teder huis van de onvolledige non.