aura av renhet

Han har en aura av musikk, han synger for meg det han liker når vi er i den lille hytta vår. Den har en aura av kjærlighet, så ingen ser når klemmen er budskapet om den uskyldige forbindelsen. Han har en aura av renhet, som om Gud hadde parfymert ham med Zamzam-vann.

Han har en aura av ærlighet, ærlighet skader ikke. Han har en aura av tårer, gråter mye til meg og tørker det søvnløse øyet med små fingre.
Han har en aura av tristhet, han kan ikke leve uten den, som om tristheten lurer i meg som en fe fortapt i den ensomme skogen hennes.

Han har auraen til en hvit lilje, jeg vanner den når han gråter.
Den har en tapt aura som jeg finner i kjelleren hver gang jeg mister den.
Og han har meg.
En aura av evig overlevelse, jeg snur og snur, hjemlandet snur, nostalgien sirkler, og sjelen svever i luften.