Światowy Dzień Zespołu Downa

Nazywam się Sheikha Al Qasimi, mam 22 lata, uprawiam sporty walki i posiadam czarny pas w karate. Mieszkam w Szardży. Jestem siostrą, córką i wnuczką.

Mam też przypadek zespołu Downa.

Tych kilka słów podsumowuje mój stan, ale nie określa mojego charakteru. Jest częścią mojego życia, ale nie jest przeszkodą w moim życiu i możliwości spełnienia marzeń, przezwyciężenia lęków lub uniemożliwienia mi życia pełnią życia.

W ciągu ostatnich dwóch tygodni mój kraj przyjął ponad 7500 sportowców, synów, córek, matek i ojców do udziału w Światowych Igrzyskach Olimpiad Specjalnych w Abu Zabi 2019.

Każdy z tych sportowców wykazał się ogromną umiejętnością wyboru sportu, w którym uczestniczy. Niektórym udało się wybić i odnieść zwycięstwa, innym nie udało się osiągnąć zaawansowanych etapów, ale pewne jest, że każdemu z nich udało się zrealizować swoje marzenia, reprezentując swoich przyjaciół, rodzinę i kraj na imprezie światowej rangi.

A każdy z nich to sportowiec z wyzwaniami psychicznymi.

Olimpiady Specjalne wielokrotnie udowadniały, od momentu ich powstania 50 lat temu, że obecność tych wyzwań nie ogranicza możliwości człowieka, ani nie ogranicza jego możliwości i kompetencji.

Potwierdziły to stadiony, baseny i różne miejsca, które przez cały tydzień były świadkami rywalizacji we wszystkich meczach Olimpiad Specjalnych World Games Abu Dhabi 2019.

Jako sportowiec z Emiratów cieszę się, że mogę wziąć udział w Igrzyskach Światowych organizowanych przez Abu Zabi.

To wydarzenie w Abu Zabi stanowiło niesamowitą okazję dla ZEA, aby rzucić światło na wielkie postępy, jakie podjęły w kierunku osiągnięcia solidarności z ludźmi zdeterminowanymi, takimi jak ja, w lokalnej społeczności i we wszystkich elementach tego społeczeństwa w Emiratach.

I szybko pojęcie, które zawsze otaczało ludzi z wyzwaniami psychicznymi, należy do przeszłości. Wszyscy w Zjednoczonych Emiratach Arabskich pracują nad zmianą swoich postaw i pomysłów.

Osoby z determinacją i osoby z zespołem Downa mają do odegrania bardzo ważną rolę w społeczeństwie Emiratów i teraz stoją ramię w ramię z innymi osobami w społeczności.

Istniejące bariery zostały przełamane przez solidarność, która obejmuje szkoły, uniwersytety, firmy, a nawet domy w całym kraju.

Mądre przywództwo Zjednoczonych Emiratów Arabskich potwierdziło również swoje pełne zaangażowanie w budowanie solidarnego i spójnego społeczeństwa, które gwarantuje każdej jednostce najszersze długoterminowe korzyści.

Prezentując najwspanialsze przykłady, które podkreślają zaangażowanie w realizację celów solidarności, nasze mądre przywództwo inspiruje cały kraj.

Ja sam dostarczam prawdziwego przykładu korzyści, jakie czerpiemy z solidarności i niezamieniania niepełnosprawności w pretekst do porzucenia lub izolowania ludzi zdeterminowanych, czy to w edukacji, czy w życiu codziennym.

Jako absolwent Sharjah English School i International School of Arts and Sciences w Dubaju spędziłem lata szkolne z kolegami z klasy, którzy nie mieli problemów umysłowych.

Nigdy nie byłem na uboczu ani nie uczyłem się sam, ale zawsze byłem mile widziany wśród moich kolegów w klasie, którzy stali się moimi przyjaciółmi.

Wpływ na mnie miała edukacja, a mój charakter rozwijał się i rósł w dużej mierze dzięki przebywaniu wśród ludzi różnych narodowości, wieku i umiejętności, a także oczywiście.

Lubię myśleć, że moi koledzy z klasy również odnieśli korzyści z przebywania ze mną w klasie.

Dla mnie moje poglądy na solidarność nie zmieniły się przez te wszystkie lata. To coś, co zawsze czuję, doświadczam i cieszę się.

Moje życie zawsze było oparte na zasadach solidarności i wspólnoty. Nigdy nie miałem innego leczenia niż moja rodzina z powodu zespołu Downa. Ta sytuacja nie była postrzegana jako przeszkoda ani z ich strony, ani z mojej strony.

Zawsze wspierali moje wybory i zawsze byłem zachęcany i wspierany, kiedy decydowałem się ćwiczyć sztuki walki.

W zależności od wybranego przeze mnie ćwiczeń, udało mi się nawiązać kontakt z wieloma sportowcami, osobami z niepełnosprawnością intelektualną i nie tylko.

Po zdobyciu czarnego pasa w japońskim ośrodku Shotokan Karate, dołączyłem do drużyny Olimpiad Specjalnych ZEA i brałem udział w zawodach sztuk walki na poziomie lokalnym lub międzynarodowym.

Z moim krajem, ZEA, gospodarzem Igrzysk Światowych, czuję dumę, a udział w Marszu Nadziei był marzeniem, które stało się rzeczywistością.

Świetnie się też bawiłem w judo na Igrzyskach Światowych i podjąłem nowe wyzwanie w moim sportowym życiu.

Chociaż nie startowałem w zawodach ani nie byłem w stanie zdobyć medali, jestem zdeterminowany, aby pokazać, że ludzie z determinacją mają umiejętności i zdolności do odgrywania bardziej wartościowej roli w społeczeństwie.

Dziś, pomimo oficjalnej ceremonii zamknięcia Światowych Igrzysk Olimpiad Specjalnych w Abu Dhabi 2019, nasza historia jest wciąż w powijakach i będziemy dążyć do dalszego rozwoju.