Poznaj słynną Ellen DeGeneres, sprzedawczyni mioteł, która została milionerem,

Osiągnięcia Ellen DeGeneres

W wieku 1986 lat Ellen DeGeneres zaczęła robić programy komediowe w lokalnych kawiarniach. Miała również swój pierwszy i najważniejszy występ w XNUMX roku, kiedy zaprezentowała odcinek komediowy w The Tonight Show, i miała tę okazję z rekomendacji Jaya Leno, więc gospodarz programu, Johnny Carson, wysłał jednego ze swoich klientów, aby obejrzał jej występ w Improv Comedy Cafe w Hollywood, dzięki czemu Elaine pojawia się w serialu, stając się jedynym komikiem, którego Johnny Carson zaprasza do siedzenia przed nim na słynnej sofie podczas pierwszej wizyty.

Eileen mówi, że jej występ z prezenterem Johnnym Carsonem był kluczowym wydarzeniem i jedną z najważniejszych stacji w jej życiu.

Po pojawieniu się w The Johnny Carson Show, Elaine gościła w kilku talk show, w tym występach z Davidem Lettermanem w jego talk show The Late Show, ponownie w The Tonight Show, ale tym razem z gospodarzem Jayem Leno, oraz w Oprah The Oprah Winfrey Show .

Ellen swoim dowcipem podbiła serca mas i wreszcie udało jej się osiągnąć wielki sukces w swojej pracy aktorskiej, kiedy wypuszczono jej własny serial telewizyjny pod tytułem Ellen.

Początkowo zdecydowano, że serial będzie nosił nazwę These Friends of Mine, ale został ponownie przemianowany w 1994 roku. Od tego czasu seria obrała nowy kierunek, rozwijając się z grupy wydarzeń wokół grupy ludzi i zajmujących się by skupić się na postaci Elaine, co wywołało poruszenie i spotkało się z krytyką.Wielki upadł w kwietniu 1997 roku, kiedy postać Elaine jako jedyna główna bohaterka serialu komediowego przyznała się do swojego homoseksualizmu na żywo. Nawet partnerzy ABC w Birmingham w stanie Alabama powstrzymali się od emisji odcinka z obawy przed wywołaniem kontrowersji, a niektórzy sponsorzy komercyjni wycofali swoje reklamy.

W ten sposób Ellen ujawniła całemu światu swoje homoseksualne tendencje w swoim serialu, a Oprah Winfrey była gościem w tym odcinku, a po pokazaniu odcinka pokazano kilka odcinków, które dotyczyły homoseksualizmu, a dyrektorzy ABC stanęli w obliczu ogromnej fali krytyki. Z drugiej strony serial otrzymał wiele pochwał od obrońców praw gejów, w tym matki Eileen, Betty, która w wielu wywiadach i wywiadach z nią wyrażała absolutne poparcie dla swojej córki.

Pomimo trudności, jakie napotkała w tym czasie, Elaine zdołała zaistnieć na dużym ekranie, grając w czarnej komedii Mr. Źle w 1996 roku, gdzie zagrała kobietę poszukującą odpowiedniego mężczyzny. W 1999 roku pojawiła się u boku Matthew McConaugheya w filmie EdTV.

W 2000 roku Elaine wzięła udział w pracy telewizyjnej If These Walls Could Talk 2, gdzie po raz pierwszy wystąpiła przed publicznością w scenie uważanej za odważną w tamtym okresie z aktorką Sharon Stone.

W 2003 roku Ellen powróciła do świata telewizji, gdzie odniosła ogromny sukces wśród porannych obserwatorów swoim talk-show pod jej imieniem Ellen, a od samego początku program zdobył wiele nagród, w tym nagrodę Emmy i Nagrody People's Choice.

W 2003 roku Elaine wystąpiła również w roli podkładającej głos w kasowym przeboju, filmie animowanym Gdzie jest Nemo, w którym zagrała Dory, słodką niebieską rybkę z krótkotrwałą utratą pamięci.

W następnym roku otrzymała dwie nominacje do nagrody Emmy za występ w komedii Ellen DeGeneres: Tu i teraz.

Dzięki swojej życzliwości i poczuciu humoru niejednokrotnie była wybierana do prezentowania wielu wysokich ceremonii wręczania nagród, jako że wręczyła nagrody Grammy w 1996, 1997 i wręczyła nagrodę Emmy w 2001, 2005, a także miała okazję by zaprezentować najwybitniejsze kinematograficzne wydarzenie roku The Academy Awards w 2007 i 2014 roku.

Po prezentacji na Oskarach w 2014 roku Eileen zrobiła grupowe selfie z jedenastoma gwiazdami, które stało się najczęściej publikowanym zdjęciem na Twitterze.

W 2009 roku Elaine została wybrana do jury programu talent show American Idol, zastępując Paulę Abdul.

Oprócz pracy przed kamerą, Eileen napisała kilka książek, w tym My Point… and I Do Have One (1995), Seriously… Żartuję (2011) i Home (2015).

Po odkryciu wielkiego sukcesu w swoim talk show, Elaine robiła mniej w branży filmowej, ale nadal pracowała za kulisami, gdzie była dyrektorem generalnym kilku programów telewizyjnych, takich jak Bethenny (2012-2014), Little Big Shots, One Big Happy, Powtórz za mną Od 2015 roku wkroczyła również w świat telewizji reality poprzez program konkursowy Ellen's Design Challenge, który był pokazywany na HGTV.

Jeśli chodzi o jej ostatnią pracę na dużym ekranie, po raz kolejny przyczyniła się do głosu drugiej części filmu Gdzie jest Nemo, gdzie zagrała większą rolę.Film obracał się wokół jej postaci Dory pod pseudonimem Finding Dory, która była wydany 2016 czerwca XNUMX r.

W listopadzie tego roku były prezydent USA Barack Obama przyznał jej Prezydencki Medal Wolności.