Suknia ślubna królowej Elżbiety i skradziony syryjski napis

O szczegółach życia królowej Elżbiety II i historii jej najdłuższego panowania w brytyjskiej historii wciąż mówi się od czasu jej odejścia z naszego świata w ostatni czwartek w Balmoral Palace w wieku 96 lat.

Być może suknia ślubna zmarłej królowej, która zawsze była znana ze swojej elegancji, przetrwała wiele miesięcy, aż pojawiła się 20 listopada 1947 r. Na ślubie z oficerem marynarki księciem Filipem i wszyscy czekali na niego w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej.

Spekulacje na temat tego, w co 21-letnia księżniczka nosiłaby się w tym czasie i zanim ten wielki dzień osiągnął punkt, w którym pałac królewski musiał zakryć okna pracowni projektanta Normana Hartnella, aby zapobiec szpiegowaniu; produkcja słynnej sukienki zatytułowanej „Suknia”.
Za tą oszałamiającą suknią kryje się historia 5 faktów dotyczących sukni, która przez wiele miesięcy okupowała świat.

projekt sukni

Słynna książka stwierdzała, że ​​ostateczny projekt sukni ślubnej królowej został zatwierdzony niecałe 3 miesiące przed wielkim dniem.
Podczas gdy panny młode zwykle potrzebują miesięcy, aby przygotować suknię, szycie sukni księżniczki Elżbiety rozpoczęło się dopiero w sierpniu 1947 roku, według Royal Collection Trust, mniej niż trzy miesiące przed jej ślubem.

Projekt Normana Hartnella, jednego z najwybitniejszych wówczas projektantów mody w Anglii, zdobył tytuł „najpiękniejszej sukienki, jaką do tej pory wykonał”.
350 kobiet przystąpiło do stworzenia misternie szczegółowego dzieła w tak krótkim czasie i wszystkie przysięgły dochować tajemnicy, aby chronić wszelkie szczegóły dotyczące specjalnego dnia księżniczki Elżbiety, przysięgając, że zapobiegną przeciekom do prasy. .
Betty Foster, 18-letnia krawcowa, która pracowała nad sukienką w studiu Hartnell, wyjaśniła, że ​​Amerykanie wynajęli mieszkanie naprzeciwko, aby zobaczyć, czy mogą rzucić okiem na sukienkę.
Według gazety „Telegraph” projektant umieścił szczelne zasłony na oknach w pokoju pracy, używając białej gazy, aby zapobiec szpiegowaniu.

„Kochanka i Ukochana” to wzór tkania „brokatu damasceńskiego”
Królowa Elżbieta wybrała grawer „kochanek i kochanek" do wyhaftowania swojej sukni, wzór tkaniny „brokat damasceński", z którego słynęła stolica Syrii, Damaszek 3 lat temu. Wykonanie jednego metra zajmuje 10 godzin, ponieważ delikatne i misterne wzory i detale.

Czasami jest znany jako „brokat”, włoskie słowo wywodzące się od słowa brocatello, co oznacza misterną jedwabną tkaninę haftowaną złotymi lub srebrnymi nićmi.
W 1947 roku ówczesny prezydent Syrii Shukri al-Quwatli wysłał dwieście metrów brokatowej tkaniny królowej Elżbiecie II, gdzie tkał brokat na starym krośnie z 1890 roku i zajęło mu to 3 miesiące.
Królowa również ubrała się ponownie w suknię z adamaszkowego brokatu po jej intronizacji jako królowej w 1952 roku. Jest ozdobiona dwoma ptakami i znajduje się w Muzeum Londynu.

Kupony do zapłaty ceny
Inną niespodzianką było to, że Brytyjki dały księżniczce Elżbiecie kupony na żywność, aby pomóc w opłaceniu sukni, ze względu na surowość, jakiej kraj doświadczył po II wojnie światowej.

Środki oszczędnościowe oznaczały wówczas, że ludzie musieli używać kuponów, aby płacić za ubrania, a Brytyjki sprzedały swoje udziały sukience królowej.
I podczas gdy ówczesny rząd brytyjski dał księżniczce Elżbiecie dodatkowe 200 talonów na racje żywnościowe, kobiety w całej Wielkiej Brytanii były tak szczęśliwe, widząc, jak wychodzi za mąż, że wysłały jej swoje talony, aby pomóc przykryć sukienkę w tak poruszającym programie.

historia sukni

Suknia księżniczki została zainspirowana obrazem Botticellego, gdzie inspiracja suknią ślubną Hartnella pochodziła z niezwykłego miejsca.
Źródłem pomysłu był obraz słynnego włoskiego artysty Sandro Botticellego „Primavera”, a słowo „Primavera” po włosku oznacza wiosnę, a obraz pokazuje doskonały sposób na połączenie nowego początku ślubu z nowym początkiem ślubu. kraj po wojnie, w którym księżniczka Elżbieta pokryta była misternymi motywami kwiatów i haftowanych liści z kryształami i perłami.

Witryna Royal Collection Trust poinformowała, że ​​projektant Hartnell podkreślił potrzebę połączenia motywów w projekt pasujący do bukietu kwiatów.

Szczegóły sukni
Być może jednym z najbardziej godnych uwagi szczegółów było to, że jej wygląd był ozdobiony 10.000 XNUMX ręcznie haftowanymi perłowymi koralikami na tkaninie sukienki.

Informacje potwierdziły, że zmarła królowa nie próbowała nosić sukni ani jej przymierzać do dnia ślubu, w przeciwieństwie do członków rodziny królewskiej, którzy poświęcają swój czas na przygotowanie sukien ślubnych.
Okazuje się, że ówczesna księżniczka Elżbieta nie wiedziała, czy jej suknia będzie pasować, aż do rana w dniu ślubu.
Powiedziała Foster, wspomnianej wyżej krawcowej, że suknia Elżbiety została dostarczona w dniu ślubu zgodnie z tradycją, że przymierzanie jej z wyprzedzeniem byłoby pechowe.

W niedzielę ciało królowej zostało przewiezione samochodem przez odległe wioski w Highlands do Edynburga, stolicy Szkocji, w sześciogodzinną podróż, która pozwoli jej pożegnać się z najbliższymi.

Trumna zostanie przetransportowana samolotem do Londynu we wtorek, gdzie pozostanie w Pałacu Buckingham, gdzie następnego dnia zostanie przewieziona do Westminster Hall i pozostanie tam do dnia pogrzebu, który odbędzie się w poniedziałek 19 września w Opactwie Westminsterskim o godz. czasu lokalnego (1000 GMT).