Jak aktywować pamięć poprzez sen?

Jak aktywować pamięć poprzez sen?

Według badania z 2016 roku opublikowanego w czasopiśmie Psychological Science, uczniowie, którzy odrabiają lekcje przed snem, a następnie dobrze się wysypiają i budzą się następnego ranka, robią szybkie powtórzenie, dobrze sobie radzą dzięki zwiększeniu zdolności zapamiętywania tego, co zapamiętali, a dokładniej, ich zdolność przypominania wzrosła o 50%.

Zależna od snu konsolidacja pamięci, napisali wówczas naukowcy, wyjaśniając, że „zbieżne dowody nie pozostawiają wątpliwości, że ponowne przetwarzanie pamięci podczas snu jest ważnym elementem tego, jak powstaje i ostatecznie kształtuje się ludzka pamięć”.

komfort przebudzenia

A badanie, opublikowane niedawno w Nature Reviews Psychology, wykazało, że „zaledwie kilka minut odpoczynku z zamkniętymi oczami może poprawić pamięć, być może tak bardzo, jak po całonocnym śnie”.

Psychologowie nazywają to „komfortem budzenia się offline”. W najlepszym przypadku wygoda budzenia się offline może skutkować zamknięciem oczu i relaksem na kilka minut, zachowaniem jasności umysłu i nie myśleniem o świecie zewnętrznym podczas okresu odpoczynku, ponieważ w rzeczywistości może to być marzenie lub myślenie o następne zadania lub inne rzeczy są marnotrawstwem prób, a optymalizacja pamięci może nie przebiegać tak skutecznie.

uniwersalna cecha

Naukowcy twierdzą, że okresy zmniejszonej uwagi na świat zewnętrzny są uniwersalną cechą doświadczeń ludzi (i zwierząt), co sugeruje, że spędzanie czasu z dala od środowiska sensorycznego może pełnić ważną funkcję, ponieważ okresy odpoczynku offline umożliwiają reaktywację niedawno utworzonych śladów pamięciowych.

Najlepsze podejście

Częsta reaktywacja pamięci może z czasem prowadzić do konsolidacji i konsolidacji nowo utworzonych wspomnień, przyczyniając się do wczesnych etapów konsolidacji pamięci w ciągu pierwszych kilku minut po zakodowaniu.

Naukowcy wyjaśniają, że każdego, kto traci wzrok na kilka sekund podczas spotkania lub traci koncentrację podczas wykładu lub wywiadu, nie należy uważać za zagubionego w trakcie rozmowy, ale za osobę, która tworzy wspomnienia.