Co to jest choroba zawodowa, jakie są jej objawy i jak jej uniknąć?

Według Światowej Organizacji Zdrowia „choroba zawodowa” jest definiowana jako choroba, która dotyka jednostkę w wyniku charakteru jej pracy lub działalności zawodowej, która może narazić ją na szereg obrażeń, a kilka czynników odgrywa główną rolę w rozwoju chorób zawodowych, ponieważ mogą one wynikać z kilku innych czynników ryzyka, na które narażeni są pracownicy podczas przebywania w środowisku pracy lub w wyniku jego nawrotów w określonych okresach czasu.

Choroby kończyn górnych obejmują grupę schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego, które dotyczą barku, szyi, łokcia, przedramienia, nadgarstka, dłoni i palców. Należą do nich problemy z tkankami, mięśniami, ścięgnami i więzadłami, a także problemy z krążeniem i neuropatią kończyn górnych. Nieleczona na czas, dramatycznie się pogarsza, powodując przewlekły ból, który rozwija się w zaburzenia kończyn górnych. W przeszłości zaburzenia te były powszechnie znane jako urazy spowodowane powtarzającym się stresem, a teraz jest zgoda, że ​​te urazy mogą dotykać osoby nawet bez powtarzających się czynności. W rzeczywistości, przy dokładnej diagnozie wielu schorzeń kończyn górnych, nadal istnieją pewne bóle kończyn górnych, które są trudne do wyleczenia i zidentyfikowania ich przyczyn.

Istnieje kilka czynników powodujących zaburzenia kończyn górnych, takich jak niewłaściwa postawa ciała, zwłaszcza ramienia, która jest jednym z głównych czynników prowadzących do zranienia jednostki na te zaburzenia. Na przykład nadgarstek i ramię działają najlepiej, gdy są w pozycji pionowej.Skręcone lub obrócone, mogą wywierać większy nacisk na ścięgna i nerwy przechodzące przez nadgarstek do ręki. Zawody, które obejmują takie powtarzalne czynności, jak fabryki, są znaną przyczyną zaburzeń kończyn górnych, ponieważ nierówny stres rozkłada się na różne części ciała. Nadmierna siła lub napięcie nerwów i więzadeł to kolejny czynnik, który przyczynia się do rozwoju schorzeń kończyny górnej.Takie czynności wymagają skręcania ręki lub nadgarstka (takie jak składanie pudełek lub skręcanie drutów) i tym samym przyczyniają się do rozwoju schorzeń kończyny górnej. Ponadto zależy to od okresu, w którym dana osoba była narażona na te czynności lub od tego, ile razy dana osoba wykonuje tę czynność.

Dr Bhuvaneshwar Mashani, konsultant ortopeda specjalizujący się w leczeniu kończyn górnych w Burjeel Hospital for Advanced Medical Surgery, mówi: „W nowoczesnym stylu życia ludzie spędzają długie godziny w miejscu pracy, co spowodowało wzrost częstości występowania kończyn górnych związanych z wykonywaną pracą zaburzenia. Na rozwój schorzeń kończyn górnych duży wpływ ma szereg czynników, w tym trudności fizyczne, czynniki psychologiczne i społeczne oraz cechy indywidualne. Zakłócenia te nie ograniczają się do konkretnego zawodu lub sektorów, jak to ma miejsce w większości branż i usług. Warto zauważyć, że zaburzenia kończyn górnych powodują bóle w obrębie dowolnej części ciała, począwszy od barku po palce, a także mogą obejmować problemy z tkankami, mięśniami, więzadłami, ścięgnami, krążeniem krwi i połączeniem nerwowym z kończynami górnymi . Ból jest częstym objawem zaburzeń kończyn górnych, a jednocześnie bóle te są powszechne u poszczególnych osób. Dlatego odczuwanie bólu w kończynach górnych samo w sobie nie jest oznaką choroby i zwykle trudno jest przypisać takie objawy do pracy z całą pewnością”.

Typowe rodzaje zaburzeń kończyn górnych związanych z pracą obejmują zapalenie pochewki ścięgna w nadgarstku, barku lub dłoni, zespół cieśni nadgarstka (ucisk na nerw pośrodkowy w nadgarstku), zespół kanału łokciowego (ucisk nerwu łokciowego w łokciu) oraz wewnętrzny i zapalenie łokcia zewnętrznego (łokieć tenisisty, łokieć golfisty), ból szyi, a także niektóre niespecyficzne objawy bólu ramion i dłoni.

Dr Mashani dodaje: „Uważam, że kierownictwo i urzędnicy w organizacjach powinni być aktywnie zaangażowani w zmniejszanie ryzyka zaburzeń kończyn górnych poprzez przyjęcie pozytywnego podejścia do zarządzania. Muszą także mieć świadomość tych zaburzeń i zaangażowanie w ochronę pracowników przed nimi. Z tego punktu widzenia muszą edukować pracowników organizacji na temat tych chorób, prowadząc warsztaty szkoleniowe z zakresu ich profilaktyki, a także oceniać stan ciała pracowników podczas pracy i wcześnie zgłaszać te zaburzenia. Pracownicy, którzy odczuwają objawy wskazujące na schorzenia kończyn górnych, powinni jak najszybciej skonsultować się z lekarzem i poinformować urzędników placówki o wczesnej interwencji i leczeniu. To najlepszy sposób na uniknięcie zaostrzania się problemów na dłuższą metę”.