„Imitacja behawioralna – automatyczne naśladowanie działań innych osób – jest uważana za adaptacyjną, ponieważ sygnalizuje zainteresowanie społeczne, zwiększa sympatię interpersonalną i ułatwia płynne interakcje społeczne” – powiedziała profesor Christy Ball, profesor psychologii na Uniwersytecie Waterloo.

Nowe interakcje społeczne

„Ponieważ osoby nieśmiałe mają tendencję do poirytowania podczas nowych interakcji społecznych, zespół naukowców chciał zbadać, czy osoby nieśmiałe są mniej podatne na to adaptacyjne zachowanie społeczne, a także mechanizmy, które mogą wyjaśniać ten związek” – dodał profesor Ball.

150 studentów studiów licencjackich wzięło udział w zarejestrowanej sesji Zoom z naukowcem, który zadał serię pięciu standardowych pytań i wykonał wcześniej zaplanowane zachowanie podczas zadawania każdego pytania. Aby ukryć prawdziwy cel badania, uczestnikom powiedziano, że ma ono na celu zbadanie, w jaki sposób cechy osobowości odnoszą się do postrzegania platform internetowych.

Wyższe skupienie na sobie

Następnie uczestnicy ukończyli skoncentrowaną na sobie ocenę uwagi, zgłaszając, jak bardzo zgadzali się lub nie zgadzali ze stwierdzeniami takimi jak „Koncentrowałem się na własnych wewnętrznych reakcjach” i „Koncentrowałem się na wrażeniu, jakie wywierałem na drugiej osobie”.

Po systematycznym kodowaniu sesji Zoom naukowcy odkryli, że 42% uczestników przynajmniej raz naśladowało badacza. Uczestnicy o wyższym poziomie nieśmiałości również zgłaszali wyższy poziom skupienia na sobie podczas sesji, a także rzadziej przejawiali naśladownictwo behawioralne.

Szybkie bicie serca

„Badanie wykazało, że studenci z wyższym poziomem nieśmiałości byli mniej skłonni do naśladowania zachowań eksperymentatora podczas interakcji w sieci, co można tłumaczyć wyższym poziomem skupienia na sobie podczas interakcji” – powiedział profesor Ball.

Ball wyjaśnił, że interpretacja tego wyniku „jako wskazanie, że osoby nieśmiałe mogą skupiać swoją uwagę do wewnątrz podczas nowych interakcji społecznych (na przykład skupiając się na szybkim bicie serca), co może utrudniać uwagę, którą należy poświęcić partnerowi społecznemu i bawić się. w ostatecznej roli w zmniejszaniu prawdopodobieństwa, że ​​zaangażują się w symulację behawioralną”.

Niezwykłe interakcje

„W badaniu zbadano związki między nieśmiałością, samouwagą i naśladowaniem behawioralnym podczas nieznanych interakcji społecznych” – powiedział profesor Ball. Interesującym kierunkiem na przyszłość jest zbadanie, czy podobny wzorzec wyników rozwija się w trakcie interakcji ze znajomymi innymi osobami, takimi jak przyjaciele lub rodzina. Ponieważ osoby nieśmiałe mają tendencję do denerwowania się, szczególnie podczas nowych interakcji społecznych, prawdopodobnie koncentracja na sobie nie jest zwiększona podczas znajomych interakcji, co oznacza, że ​​w tym kontekście nie ma to wpływu na naśladowanie zachowań”.

„Efekt kameleona”

Profesor Ball dodał, że „naśladowanie behawioralne mierzono w aktywnym kontekście społecznym, biorąc pod uwagę, że uczestnik był oczekiwany i proszony o odpowiedź na pytania badacza”, wyjaśniając, że zespół badaczy postawił hipotezę, „że w bardziej pasywnych kontekstach społecznych, w których jednostka może grać rola obserwacyjna, być może Nieśmiałość wiąże się z większą mimiką behawioralną jako sposobem na integrację ze środowiskiem społecznym i pozostawanie poza centrum uwagi, przy czym niektórzy wcześniejsi badacze nazywali funkcję mieszania z zachowaniem naśladującym „efekt kameleona”.