Jak wirus Corona może cię zabić i jak dostaje się do twojego organizmu

Dzwonisz do przyjaciela i umawiasz się z nim na lunch w otwartym miejscu, gdzie jest powietrze, a wydaje się, że jest więcej bezpiecznaPodejmij wszelkie rozsądne środki ostrożności: używaj środków do dezynfekcji rąk, usiądź w odpowiedniej odległości od innych i staraj się unikać dotykania twarzy, chociaż jest to najtrudniejszy proces, a niektórzy z was już uważają, że to przesadzona rada.

To, czego nie wiesz o swoim przyjacielu, to to, że dziesięć dni temu, podczas lunchu, zaraził się nowym wirusem koronowym od członka swojej rodziny, który złapał go 3 dni temu, od krewnego, który zakaszlał na rękę, zanim otworzył drzwi jego mieszkania, aby go powitać.

ekspresyjny

Ślina pacjenta z COVID-19 może zawierać pół biliona cząsteczek wirusa na łyżeczkę, a kaszel rozpyla ją w postaci mgiełki.

Jak odróżnić alergię wiosenną od korony?

Od tego czasu w jego ciele mnożą się wirusy. Gdy mówi, jego oddech przepływający przez wilgotną wyściółkę górnej części gardła tworzy maleńkie kropelki naładowanego wirusami śluzu, które w niewidoczny sposób wzbijają się w powietrze nad stołem. A ty tego nie widzisz, część osadza się na niezjedzonym jedzeniu na twoim talerzu, niektóre wirusy na palcach, a inne docierają do twoich zatok lub osadzają się w gardle, i żegnasz się, twoje ciało przenosi 43,654 50 cząsteczki wirusa i jeśli podajesz mu rękę, liczba sięga blisko XNUMX tys.

Jedna z kropelek przedostaje się do rozgałęzień w płucach i osadza się na ciepłej, wilgotnej powierzchni, a cząsteczki wirusa osadzają się w śluzie pokrywającym tkanki. Zewnętrzna błona wirusa składa się z oleistej warstwy osadzonej grubymi cząsteczkami białka, aw środku cząsteczki wirusa znajduje się zwinięta nić RNA, materiału genetycznego wirusa.

Kiedy wirus przepływa przez śluz płucny, dociera do jednej z komórek wyścielających powierzchnię. Komórka jest znacznie większa niż wirus; Ale ma też słaby punkt – tylne drzwi, które dziś posłużą jako kotwica dla koronawirusa.

Wkrótce wymagania wirusowego RNA całkowicie przytłaczają normalne funkcjonowanie komórki, napędzając jej energię i maszynerię do budowy składników niezliczonych replik wirusów. Eksplodują i uwalniają w twoim ciele nowe cząsteczki wirusa w dziesiątkach i setkach tysięcy.

I wszędzie, w górę iw dół twoich płuc, gardła i ust, scena powtarza się w kółko, jak komórka po tym, jak komórka zostaje przełamana i porwana. Jeśli założymy, że wirus zachowuje się jak jego bliski krewny, wirus SARS, każde pokolenie infekcji trwa około jednego dnia, a wirus może się rozmnożyć milion razy. Replikujące wirusy rozprzestrzeniają się w śluzie, atakują krwioobieg i drenują przez układ pokarmowy.

To wszystko się dzieje i nie czujesz tego. W rzeczywistości nadal czujesz się doskonale. Jeśli w ogóle masz jakieś skargi, to nuda. Przez wiele dni byłem posłusznym obywatelem i siedziałem w domu ćwicząc rady dotyczące dystansu społecznego, które oglądałeś w telewizji, ale po kolejnych dwóch dniach nudy powiedziałeś sobie, że stracisz rozum, jeśli nie wyjdziesz nawet trochę .

Dzwoni do koleżanki i z odrobiną lekkomyślności spotykają się po południu na zewnątrz w masce medycznej, ale maska ​​na twarz jest nie do zniesienia w upale.

Twój przyjaciel nie wie, że godzinę temu poszedłeś do łazienki i nie umyłeś dobrze rąk. Ponieważ obok ciebie będzie poruszał się na ramieniu swojej kurtki 893,405 47 cząstek wirusowych. 9404 sekund po wejściu do domu pociera nos pod nosem przed myciem rąk. W tym momencie na jego twarz zostanie przeniesionych 5 cząsteczek wirusa. W ciągu XNUMX dni karetka zawiezie go do szpitala.

Jeśli chodzi o ciebie, gdy fragmenty rozkładających się komórek rozprzestrzeniają się w twoim krwiobiegu, twój układ odpornościowy w końcu wyczuwa, że ​​coś jest nie tak. Białe krwinki wykrywają fragmenty martwych komórek i uwalniają substancje chemiczne zwane cytokinami, które działają jako sygnał alarmowy, aktywując inne części układu odpornościowego. Kiedy komórki odpornościowe reagują na komórkę, zainfekowana komórka atakuje ją i niszczy.

Wewnątrz twojego ciała toczy się mikroskopijna bitwa z twoim układem odpornościowym zarówno o okopy wroga, jak i jego siły specjalne. W miarę nasilania się rzezi temperatura ciała wzrasta, a dotknięty obszar staje się stanem zapalnym.

ekspresyjny

Dwa dni później, kiedy siadasz do obiadu, myśl o jedzeniu sprawia, że ​​czujesz się chory. Kładziesz się i śpisz przez kilka godzin, a kiedy się budzisz, zauważasz, że czujesz się gorzej. Twoja klatka piersiowa jest ściśnięta, a suchy kaszel nie ustaje. Przeszukujesz swoją domową apteczkę i w końcu znajdujesz termometr. Wkładasz to pod język na minutę, a potem odczytujesz wynik: 102 Fahrenheita, czyli nieco poniżej 39 stopni. Cholera, myślisz i wczołgujesz się z powrotem do łóżka. Myślisz, że to zwykła grypa, a nawet jeśli jest najgorsza, jesteś młody i zdrowy i nie należysz do grupy wysokiego ryzyka.

Oczywiście masz rację do pewnego stopnia w porównaniu z większością ludzi, którzy mają koronawirusa. Odpoczynek w łóżku wystarczy, aby wyzdrowieć. Ale z powodów, których naukowcy nie rozumieją, około 20% ludzi cierpi na ciężką chorobę. Pomimo swojej względnej młodości jesteś jednym z nich i będziesz cierpieć.

Po 4 dniach gwałtownej gorączki i wszechogarniających bólów zdajesz sobie sprawę, że jesteś chorą osobą, jak nigdy dotąd w swoim życiu. Masz suchy kaszel, który wstrząsa tobą tak mocno, że bolą cię plecy. Walczę o oddech. Musisz zamówić Ubera, a następnie udać się do najbliższej izby przyjęć.

376,345,090 323,443,865 XNUMX poplamionych cząstek wirusowych pozostaje na różnych powierzchniach samochodu, a kolejne XNUMX XNUMX XNUMX unosi się w powietrzu.

Na izbie przyjęć zostajesz zbadany i wysłany na oddział izolacyjny. Podczas gdy lekarze czekają na wyniki testu na obecność wirusa, wykonują tomografię komputerową płuc, która ujawnia „nieprzezroczyste szkło”, rozmyte kropki spowodowane gromadzeniem się płynu w miejscu, w którym miała miejsce walka z układem odpornościowym. Nie tylko masz COVID-19, ale masz ciężki i niebezpieczny rodzaj zapalenia płuc zwany zespołem ostrej niewydolności oddechowej lub ARDS.

A w szpitalu pełnym pacjentów z COVID-19 dostajesz łóżko w pokoju pełnym pięciu innych pacjentów. Lekarze podają ci roztwór dożylny, który dostarcza twojemu organizmowi składników odżywczych i płynów, a także leków przeciwwirusowych.

W ciągu jednego dnia od przybycia twój stan pogarsza się dalej, wymiotujesz przez kilka dni i zaczynasz mieć halucynacje. Twoje tętno zwalnia do 50 uderzeń na minutę. Kiedy w sąsiednim pokoju umiera pacjent, lekarze zabierają mu respirator i zakładają go na ciebie. Pielęgniarka wkłada rurkę dotchawiczą do gardła, czując, jak rozciąga się coraz głębiej w płuca, i przykleja taśmę do ust, aby utrzymać rurkę na miejscu.

Upadasz, układ odpornościowy wpadł w „burzę cytokinową” – wzrost tak intensywny, że nie walczy już tylko z infekcją wirusową, ale także z własnymi komórkami organizmu. Białe krwinki dostają się do płuc i niszczą tkankę. Płyn wypełnia małe worki, które umożliwiają krwi wchłanianie tlenu. Toniesz, nawet gdy respirator pompuje do płuc powietrze wzbogacone tlenem.

To nie jest najgorsze.Poważność odpowiedzi immunologicznej polega na tym, że atakowane narządy w całym ciele są zaburzone, proces znany jako zespół dysfunkcji wielonarządowej lub MODS.

A kiedy twoja wątroba zawodzi, nie może przetwarzać toksyn z twojej krwi, więc lekarze pospiesznie podłączają cię do urządzenia do dializy przez całą dobę. Wtedy twoje pozbawione tlenu komórki mózgowe zaczynają obumierać.

Boże, balansujesz na krawędzi między życiem a śmiercią. Teraz, gdy jesteś w MODS, szanse na przeżycie wynoszą 50-50 lub gorzej. Gdy epidemia wyczerpuje zasoby szpitalne do granic wytrzymałości, Twoje spojrzenie na siebie staje się jeszcze bardziej ponure

Kiedy leżysz w łóżku, twój głos jest na wpół słyszalny, lekarze podłączają cię do urządzenia do pozaustrojowego natleniania błonowego (ECMO). To przejmie pracę twojego serca i płuc i miejmy nadzieję, że utrzyma cię przy życiu, dopóki twoje ciało nie znajdzie potrzebnej równowagi.

I kiedy zanurzysz się w czarującym poczuciu spokoju, czujesz, że osiągnąłeś absolutne minimum swojej walki, twoje najgorsze niebezpieczeństwo minęło. Ale gdy atak wirusowy uderzy, układ odpornościowy twojego organizmu osłabnie i rozpocznie się powolna i bolesna podróż do pełnego wyzdrowienia.

Za kilka tygodni lekarze wyjmą rurkę z gardła i wyjmą respirator, wróci apetyt, kolor na policzki, a w letni poranek wyjdziesz na świeże powietrze i zażyjesz taksówka do domu. Potem poznasz dziewczynę, która zostanie twoją żoną i będziesz miał 3 dzieci.

Zaczekaj chwilę, tak mówi do siebie twój umysł. W każdym razie, dalekie od wyobrażenia, ostatnie komórki kory mózgowej eksplodują w falach rozbłysków, jak świecące glony w jeziorze o północy. Na oddziale izolacyjnym tony EKG są stałe. Lekarze odbierają ci respirator i przekazują go pacjentowi, który przybył dziś rano. W oficjalnych rejestrach pandemii COVID-19 zostaniesz zarejestrowany jako ofiara numer 592.