توهان کي atrophic vaginitis بابت ڄاڻڻ جي ضرورت آهي؟

هي مرض عام طور تي رجعت کان پوءِ ظاهر ٿئي ٿو ۽ توهان خاموشيءَ سان وينجن جي جلن، خشڪي ۽ خارش، dyspareunia، پيشاب ڪرڻ دوران درد، پيشاب ڪرڻ ۾ ڏکيائي ۽ پيشاب جي جلن، خاص ڪري جماع کان پوءِ، جيڪا توهان جي جنسي سرديءَ ۽ توهان جي مڙس کان بيزاري کي وڌائي ٿي.
Atrophic vaginitis 40 سيڪڙو عورتن ۾ مينوپاز کان پوءِ ٿيندي آهي، ۽ اهو عورت جي هارمونز جي گھٽتائي سبب ٿئي ٿو جيڪو بيضي جي سرگرمي جي بند ٿيڻ سبب پيدا ٿئي ٿو، جنهن جي نتيجي ۾ وينجن جي ايٽروفي، تنگ ٿيڻ، ٿڪڻ، خشڪي ۽ گهٽ تيزابيت پيدا ٿئي ٿي. pathogenic بيڪٽيريا جي ترقي ۽ سوزش جي واقعن ۾ مدد ڪري ٿي
سڪل ٿيڻ جي ڪري جماع ۽ جماع ڪرڻ سان سوزش وڌي ويندي آهي جيستائين اها ويجنل فشرس جي اسٽيج تي پهچي وڃي ۽ جماع کان پوءِ رت وهڻ، جنهن ڪري جماع کي انتهائي ڏکوئيندڙ ۽ ڏکيو عمل بڻائي ٿو.
علامتون پتلي عورتن ۾ وڌيڪ شديد هونديون آهن (اڊيپوز ٽشوز ذريعي ايسٽروجن جي خارج ٿيڻ جي ڪري)، ۽ سگريٽ نوشي ڪندڙن ۾، انهي سان گڏ انهن ۾ جن کي شروعاتي رجونورتي ٿي چڪي آهي، جن کي قدرتي طور تي جنم نه ڏنو ويو آهي، ۽ جيڪي گهٽ جنسي آهن. جماع...
قدرتي ڄمڻ ۽ مڙس سان گڏ هڪ کان وڌيڪ جنسي عمل خوني ويجنل پرفيوشن کي وڌائي ٿو ۽ ايٽروفڪ ويگنائٽس جي واقعن کي گھٽائي ٿو ...
علاج جو دارومدار خاص طور تي موئسچرائيزرن تي هوندو آهي، جتي نمي واري ڪريم هر ٻن يا ٽن ڏينهن ۾ هڪ ڀيرو استعمال ٿينديون آهن، ۽ لوبريڪنٽ کي جماع کان اڳ استعمال ڪيو ويندو آهي ته جيئن جنسي جماع کي آسان بڻائي سگهجي، درد کي گهٽايو وڃي ۽ ڦاٽن کان بچڻ لاءِ...