Sjellja e fëmijës suaj është bërë vetë, prandaj bëjeni atë fëmijën ideal

* Çdo fëmijë që i nënshtrohet detyrimit hakmerret
Ka dy lloje hakmarrjeje:
1- Hakmarrja pozitive
(Fëmijë i zgjuar)
(kokëfortësi / agresion / rebelim / dhunë)

2- Hakmarrja negative
(një fëmijë me një personalitet të dobët)
(Urinim i pavullnetshëm / tërheqje flokësh / qarë shumë / ndalim të ngrënit / kafshim thonjve / belbëzimi)

* Për të trajtuar sjelljet shqetësuese, sjellja e prindërve duhet modifikuar dhe sjellja shtrënguese duhet të braktiset.

* Udhëzimet dhe nxitjet e tepërta për fëmijën e bëjnë atë të afrohet kur të arrijë adoleshencën (ai refuzon as të dëgjojë prindërit), si dhe për rrahjet e përhershme.
Shembull: Nëse një fëmijë godet nënën e tij, ndaj tij duhet të përdoret forca, jo dhuna, si p.sh. t'ia mbani dorën dhe të mos e goditni pa bërtitur ose pa u mërzitur.

* Çdo sjellje e keqe ka nevojë për një metodë shuarjeje (injorimi)
Shënim: Çdo përpjekje për të modifikuar sjelljen shqetësuese të fëmijës me metoda negative (dhunë - kërcënim - tundim) mund ta shtyjë fëmijën të transformojë sjelljen shqetësuese në sjellje më të keqe dhe më të vështirë në trajtim.

* Marrëzia është motori kryesor i kokëfortësisë (nga mosha një vjeç e gjysmë - dy vjeç) dhe ai duhet të mbështetet tek vetja (për shembull: ha vetëm me ndihmën tuaj).

* Nga edukimi i keq: Shumë liri - predikimet e përditshme sepse prishen, ndaj duhet të jenë (1-2 minuta) vetëm në javë.

* Stili kërcënues (bëje...ndryshe...) ose (nëse nuk e bën... i them babait) një fëmijë frikacak në të ardhmen dhe babai bëhet përbindësh..

* Metoda më e keqe e edukimit është frika nga nëna dhe babai që çojnë në aktin e sjelljes së padëshiruar pa dijeninë e tyre.

* Mënyra më e mirë e edukimit është respektimi i babait dhe nënës, gjë që çon në mosbërjen e sjelljes së padëshiruar para tyre ose pa dijeninë e tyre.

Ndëshkimi është gjëja më e keqe që mund t'i bëjmë një fëmije sepse është një stil i pafuqishëm.
* Nëse një fëmijë ndëshkohet, ai do të hakmerret.

* Kur përdorni ndëshkim dhe fyerje në trajtimin e fëmijës, ai do të jetë jopersonal dhe hipokrit në të ardhmen.

* Nëse fëmija është i shqetësuar (ulëritës/godit), e përqafojmë nga pas me përkëdheli për një minutë pa folur.

* Nuk duhet ta mësojmë fëmijën të mbrohet duke rrahur (nëse ju godet, goditeni), por ne e mësojmë se si dhe kujt të ankohet.

* Nuk duhet të ndërhyjmë në asgjë negative që bëjnë fëmijët nën moshën gjashtë vjeç, por përkundrazi t'i lëmë ata të mësojnë aftësitë e jetës përmes mjedisit të tyre.

* Nga lindja deri në moshën 7 vjeç formohet 90% e personalitetit të fëmijës (do ta shohim në të ardhmen).

Nga mosha 7-18 vjeç formohet 10% e personalitetit të tij.

* Baza e të gjitha këtyre gjërave është siguria.. Shembull: Unë nuk të dua.. Kjo është thënia më e rrezikshme që mund t'i thuhet një fëmije. Përkundrazi, duhet të themi: Nuk më pëlqen ajo që ke bërë, por unë të dua.

* Dënimi më i rëndësishëm dhe më i mirë është ndëshkimi me lavdërim.. (Ti je i mirë - je i sjellshëm - ti… bën kështu e ashtu).

* Ndëshkimi mund të jetë vetëm një vështrim.

* Ndëshkimi mund të jetë i mërzitur (jo duke folur me fëmijën, por vetëm për dy minuta)
Shembull: Ti ke 10 minuta ose…..ose……, dhe pasi të kenë kaluar 10 minuta, bëj atë që të thashë.. Kjo nuk konsiderohet dënim apo privim, por unë i dhashë dy opsione dhe ai zgjodhi njërën prej tyre dhe nga këtu ai mëson përgjegjësinë.

* Fëmija nuk duhet të detyrohet t'u japë diçka të tjerëve përkundër tij.Fëmijët dinë të sillen me njëri-tjetrin dhe një fëmijë deri në moshën 7 vjeç është egoist (formon veten).

Mësoni fëmijët të shkruajnë:

* Nëse një fëmijë mëson të shkruajë kur është më pak se 6 vjeç, një pjesë e trurit do të piqet para kohe, ndaj pas moshës 12-vjeçare ai shpesh urren të lexojë, të shkruajë dhe të studiojë.

Besimi gjeneron sjellje. 

Sjellja shqetësuese e fëmijës është rezultat i një besimi që ai beson për veten e tij.
* Fëmija mbledh informacion për veten përmes mesazheve (ju). Kush jam unë ??
Shembull: Nëna ime thotë: Unë.... , Nese une ….
Mësuesi thotë: Unë... , Nese une …..
Babai im thotë: Jam i mrekullueshëm... Pra, jam i shkëlqyeshëm
* Fëmija bën vetëm atë që mendon për veten dhe merret mbi këtë bazë.

Zgjidhja për sjelljen e bezdisshme:
1- Përcaktoni cilësinë që dëshironi nga fëmija juaj (miqësore / e dobishme..).

2- 70 mesazhe ne dite ne kete kapacitet (thuaj keto mesazhe ne makine, kur hahet dhe para gjumit...)

3- Prezantoni fëmijën tuaj me ata përreth jush çdo ditë:
si ?? Thuaj: "Dashtë Zoti".
Por me një kusht, nëse i thuani një fjalë të keqe fëmijës ose i bërtisni, do të ktheheni nga zero dhe do të filloni nga e para.

Rregullat e ndryshimit të sjelljes:

1- Përcaktoni sjelljen e padëshiruar (që do të donim ta ndryshonim).

2- Të flasim me fëmijën konkretisht për atë që presim prej tij dhe çfarë duam.

3- Tregojini atij se si mund të arrihet kjo.

4- Lavdëroni dhe falenderoni fëmijën për sjelljen e mirë, jo për të lavdëruar veten por veprat e tij të mira: Ju jeni të mrekullueshëm sepse jeni të qetë dhe është e mrekullueshme të jesh i qetë..

5- Vazhdimi i lëvdimit të sjelljes derisa të bëhet zakon.

6- Shmangia e përdorimit të dhunës.

7- Jini të pranishëm me fëmijët tuaj (nëse fëmijës i mungon vëmendja e prindërve, ai humb motivet për të ndryshuar sjelljen).

8- Mos kujtimi i gabimeve të së shkuarës.. (fëmija frustrohet)

9- Mos dhënia e urdhrave për fëmijën kur jeni në gjendje jonormale (lodhje ekstreme – zemërim – tension).

Qëndroni plotësisht larg këtyre negativeve:

1- Kritika (shembull: të thashë dhe nuk i dëgjove fjalët) Në vend të kësaj ne themi (Ti je i mrekullueshëm... por nëse po...)

2- Fajësoni (pse nuk e keni bërë këtë e atë?)

3- Krahasimi (shkaterron marredhenien e besimit midis prinderve dhe femijeve) psh (shikoni filanin qe eshte 5 vjec dhe eshte me i zgjuar se ju akademikisht) vetem djali duhet krahasuar me veten e tij.

4- Ironia të çon në një kompleks vetëvlerësimi

5- Kontrolli (uluni / dëgjoni të flisni / ngrihuni / bëni...) Fëmija është nga natyra i lirë dhe nuk i pëlqen të kontrollohet..

6- Nuk dëgjon.

7- Të bërtiturit... që është fyerje për fëmijën dhe zhgënjyese për veten e tij.