Зеботарин ибораҳои ишқ

Зеботарин ибораҳои ишқ дар рӯзи ошиқон

Он рӯзест, ки ошиқон интизори ҷашни ишқ ва изҳори орзуву эҳсоси хешанд.Туҳфаҳо медиҳанду шамъ афрӯхтаанд.

Онҳо онро Рӯзи ошиқон ва рӯзи ошиқон мегӯянд;

Дар ин рӯз ошиқон ишқи худро баён мекунанд ба якдигар Ва онҳо зеботарин ифодаи ишқро мефиристанд

Ва онҳо бо тақдими тӯҳфаҳо, садбаргиҳо ва шоколадҳо ба ҳамдигар ҷашн мегиранд ва ранги сурх дар тӯҳфаҳо ва ҳатто роҳҳо бартарӣ дорад.

Ва ишқ яке аз чизҳои зебоест, ки ба сари инсон рух медиҳад, ки эҳсоси самимӣ дар он пинҳон намешавад ва ишқи ҳақиқӣ бар ростқавлӣ, фидокорӣ ва ихлос асос ёфтааст ва дар рӯзи ишқ ошиқон ба табодули ибора ва вожаҳои зебо мепардозанд.

Яке аз чизҳое, ки шумо нигоҳ медоред давомнокй муҳаббат байни ҳамсарон,

Мо ба шумо як интихоби ибораҳои табрикиро дар Рӯзи Валентин аз Анасалва пешкаш мекунем

Омехтаи ашъори Ал-Сайёб, Нозик Ал-Малайка ва Ал-Мазнӣ, ки барои баёни табрикоти байни ошиқон мувофиқ аст.

Ҳолатҳои худро бо бузургии сухан, шеър ва эҳсосот бой гардонед.

Рӯзи Валентинро бо Шангри-Ла Дубай ҷашн гиред

Сухан дар бораи ишк нисбат ба шоир Бадр Шокир Сайёб

-Ман кайҳо боз интизори дидани шумо ҳастам

Май бо шумо дар байни мардон вомехурам
Бо ту вомехурам, бояд туро бубинам, агарчи бо бинандаи мурда бошад
Онеро, ки аз худам навор гирифтаам ва сояи ҷӯйбор дар гармии шаб фидо кардам
Бингар, ки туро зиндаги дуст дошт ва ту як бели пурбин шудӣ!

— Ман ба назди оташ меоям, вайро тарсонда наметавонам

Ишки ту лаваи аввалин набуд
Ҳанӯз месузам, оташи гумроҳӣ маро мисли беадолатӣ мегирад
Сиёх бе нур медурахшад, ду раккосаи шодмон пои луч мераксанд
Ман назди шуълаи ту хоҳам омад, зеро дар он дандоне ҳаст, ки қадамҳои маро роҳнамоӣ мекунад, гарчанде ки ба ҳеҷ чиз нест.

— Ашкро ба дастонам рехт

Ва бар синаи хастаи ман кашед
Эй, ман дар торикӣ ба он зулмот дур намеравам
Пичиррос назанед: ситораи осмон нопадид шуд, дар шаб зиёда аз як сайёра

- Барои чашмони шумо ба ду ситора

Онҳо ба чашмони ман нур мерезанд
Ду чашма мисли абадият риши ташнаро хушк намекунад ва об намедиҳад
Ба чашми ту сурудхонй, Фуад хунрезиро дароз мекунад
Мехоҳад, агар забон туро аз дур бихонад, агар занг дар он об шавад

Изхороти мухаббат ба шоир Нозик Ал-Малайка

Чи фочиаи зиндагиам ва чавониам

Кадом оташ дар паси сукут ва шикваҳои ман ҷонамро пахш карда, пилкҳои маро боз кард
Вай асрори зиндагиамро аз даст дод ва ман аз азобу алам ба кй шикоят кунам?
Ин сурудҳо ба кӣ фиристода мешаванд?
Ман бо оромии шом сӯҳбат намекунам ва ба ранги ғамангези торикӣ нигоҳ мекунам
Ва сурудамро ба фазо равон куну ба хар дили аблахон гиря кун

Шаб фаро расид ва ман то ҳол дар лаби дарё дар хомӯшии амиқ ҳастам

Рӯҳам овора шуд, симои замони гузаштаву дур аз чашмонам ғоиб буд
Ва ёди замонро аз зеҳнам маҳв кард ва ёди даврони ҷовидона парид
Дар торикии шаби дустона дар вучудам ба чуз андух чизе рох намеравад

Изхороти мухаббат ба шоир Иброхим Абдулкодир Ал-Мазнй

- Талаффузи маъшуқ болаззат аст, агар диаметри раҳом
Моҳи пурра абрҳоро фаро гирифт
Боби насим бо одати Риёз онро дар ҳошияи торикӣ ҷунбонд
Оби ҷӯй лазиз аст ва шаб гусаи кабутаронро ба забон овардааст

Монологи Ҳасна

Ман дидани вайро, ки ба чашмаш баромад, фаромӯш намекунам

Дар байни дарахтони садбарг ва об чараёни он мераксад

Ва моҳтоби пурсафед мисли дурахши он аст ва шаб кӯдаки хурдсоли ҷудо аст

Ва шохааш мид аст ва хушбӯй дорад

Боди рандро тахлил кунед