Чаро шумо бояд мизи мудаввари ошхонаро интихоб кунед

Ошхона яке аз маконҳои некӣ ва фаровонӣ маҳсуб мешавад.Даромади оила ҳар қадар зиёд бошад, ғизо ҳамон қадар гуногун ва зиёфату зиёфат бештар мешавад.Ин яке аз нишондиҳандаҳои вазъи иқтисодии хонадон аст.
Аз ин рӯ, илми неруи макон ба суфраи дастархон хеле ғамхорӣ кардааст, то дар хонадонатон некиву ободӣ ҳукмфармо бошад ва ба шумо маслиҳат медиҳам:

1. 
   Интихоби мизҳои мудаввар афзалтар аст, то ки роҳҳои энергетикӣ дар атрофи ҳуҷра ба осонӣ ҳаракат кунанд ва ҳамаи аъзоёни оила бо ҳамдигар ошноиро ҳис кунанд.
   Беҳтар аст, ки ҳамеша дар рӯи дастархон рамзҳои некиву фаровонӣ, аз қабили чанд мева ва ё шириниҳо гузошта шавад, то ҳамеша ҳузури некиро баён кунад.
   -Агар дастархони чоркунҷа дошта бошед, ҳамеша аз кунҷҳои миз эҳтиёт шавед, зеро онҳо дар макон пайраҳаҳои манфӣ, импульсивӣ ва равонашуда мебошанд.Беҳтаринаш он аст, ки онҳоро бо дастархон пинҳон кунед.

– Ошхона бењтараш аз даромадгоњи асосии хона дуртар љойгир бошад, то ки ягон роњи манфие, ки аз дар ё даромадгоњ ба он равона мешавад, халал нарасонад ва ба ин васила фаъолият, мувозинат ва энергияи онро коњиш медињад.
- Барои нишасти миз рақамҳои ҷуфтро интихоб кардан лозим аст, зеро онҳо ду бор хайр меорад ва ба қавли хитоиҳо «Некӣ хоҳӣ, алоҳида намеояд, некӣ дучанд».
Дар ошхона тирезаҳо доштан афзалтар аст, зеро онҳо дар ҷой энергияи фаъол ва зебо мебахшанд ва энергияро дар атмосфера ҳаракат карда, дар ҷой паҳн мекунанд.

Доштани шакл ё тасвири паррандагон ё паррандагон, инчунин дорои пари товус ё парранда умуман афзалтар нест, зеро онҳо яке аз энергияҳои манфии мизи хӯрокхӯрӣ ҳисобида мешаванд.
Оинаҳо яке аз муҳимтарин қисмҳои ороиши ошхонаҳо мебошанд, зеро онҳо таом ва замонҳои хушбахтро инъикос мекунанд, то дучандон пайдо шаванд ва энергияи дучандон ва хушбахтро дар атроф паҳн кунанд.
Ҷевони нуқрагии оинадор аз даврони “Викторианӣ” бар асоси неруи макон тарҳрезӣ шудааст, то ҳар чизи гаронбаҳо, аз қабили зарфҳои ошхонаи нуқрагӣ ва пиёлаҳои қиматбаҳо дар он инъикос ва афзун гардад, дучандон зоҳир шавад, то некӣ бештар шавад. ба таври экспоненциалй ва устувории моддиро дар тамоми чахон пахн мекунад.

Чун ҳамеша, шамъҳои сурх ҳамчун ифодаи гармӣ ва гармӣ рӯи миз гузошта мешаванд.
– Дар мавриди рӯшноӣ барои ин фазои гарму шоирона, он равшании паҳлӯии ғайримустақим ё хира аст ё рӯшноӣ аз боло афтода, ба сӯи ғизо нигаронида шудааст. Чароғҳои паст ба шумо эҳсоси оромӣ, бехатарӣ ва набудани изтироб мебахшанд, ки шуморо водор мекунад, ки барои шинад. муддати тӯлонӣ бо оилаи худ барои хӯрок хӯрдан ва сӯҳбат дар фазои бароҳат ва эҳсоси ҳамоҳанг барои муддати тӯлонӣ равшании контрасти дурахшон