Ғизои мо дар давраҳои рӯзадорӣ комилан фарқ мекунад, аз ин рӯ мо он чизеро, ки дар давоми сол одат кардаем, аз нигоҳи одатҳои солим ва вақти хӯрокхӯрӣ, то он даме, ки тағирёбии сифати ғизо ба амал меояд, тағир медиҳем. Имрӯз дар Ана Салва мо барои шумо ҷамъ омадаем
Табибон ва коршиносони ғизо тавсия медиҳанд, ки дар моҳи муборак аз қабзият худдорӣ намоед.
1- Ҳар рӯз на камтар аз ду литр об бинӯшед ва онро дар байни ифтор ва саҳарӣ тақсим кардан мумкин аст, то бадан намӣ нигоҳ дошта шавад.
2- Наҳорӣ ба қисмҳо тақсим карда, хӯрдани хурмо, шӯрбо ва хӯриш беҳтар аст, баъд каме истироҳат кунед, беҳтар аст, ки дар вақти субҳона сайру гашт кунед, пеш аз идомаи боқимондаи субҳона.
3- Мева ва сабзавоти бой аз нахҳои табиӣ, аз қабили себ, бихӯред.
4- Меваҳои хушки анҷир, зардолу ва мавизро бихӯред, зеро аз фоидаҳои ғизоӣ бой аст.
5- Пас аз наҳорӣ нанишинед ва дар ҳаракат эҳтиёт бошед, барои ҳамин беҳтар аст, ки ё муддате сайру гашт кунед ё машқҳои сабук анҷом диҳед.
6- Овёсро ба ғизои ҳаррӯзаи худ илова кунед, зеро он аз моддаҳои муфиди ғизоӣ бой аст, ки дар тӯли моҳи шариф аз қабз нигоҳ дошта мешавад.
Калидвожаҳо