Дарахте, ки хун мехурад... Дарахти хуни ду бародар ва асрори хуни сурх ба достони абади бармегардад.

Хуни ду бародар яке аз дарахтони нодир дар ҷаҳон аст, ки танҳо дар ҷазираи Сокотраи Яман ба таври табиӣ пайдо мешавад.
Табибони мардумии яманӣ таъйид карданд, ки "хуни ду бародар" дар ҳеҷ ҷои дунё бемисл аст ва таъкид кардаанд, ки он дорои манфиатҳои азими пизишкӣ, аз ҷумла дармони сироятҳо ва захми пӯст ва бархе аз мушкилоти ҳозима ва захми меъда ва ҳамчунин истифода аз он ҳамчун як тозакунандаи резини; Он инчунин дар истеҳсоли хамираи дандон истифода мешавад.

"Хуни ду бародар"
Ин дарахт бо ин ном алоқаманд аст, зеро моеъи сурхи хунини аз он берун меояд. Вақте ки пӯсти мулоими онро харошидан, аз он моеъе мисли хуни сурх мерезад, номи илмии он "қатрони сулфиди симоб" аст. Дар ҳоле ки бархе ӯро модари "хуни аждаҳо" низ мехонанд.

Дар китоби «Яман дар сарчашмахои юнонию руми кадим» гуфта мешавад, ки шохзодахои Яман, арабхо ва императорони Хитой дар гузашта барои ранг кардани либос ва зарфхои худ аз он истифода мекарданд.

Илова бар ин, сокинони маҳаллӣ дар ҷазираи Сокотра ин моеъро ҳамчун табобат барои табобати захмҳо, дарунравӣ ва дизентерия, паст кардани табларза ва сафед кардани дандонҳо истифода мебаранд ва инчунин барои захми даҳон, гулӯ, рӯда ва меъда истеъмол мекунанд.)
Қиссаи аввалин қатраи хун
Агар ба номи таърихии он дарахт (хуни ду бародар) баргардем, он ба достони бостоние, ки дар се дини тавҳид паҳн шудааст, бармегардад, ки онро наслҳои таърихӣ дар Сокотра ба мерос гузоштаанд.Одам ва ҳамсараш Ҳавво.

Чун хуни Ҳобил ба замин мерехт ва хок хуни ӯро нӯшид, дарахти хуни ду бародар аз он сабзид.
Қобили зикр аст, ки ҷазираи Сокотра дар уқёнуси Ҳинд дар соҳили Шохи Африқо дар наздикии Халиҷи Адан ҷойгир буда, бузургтарин ҷазираҳои архипелаги ҳамном буда, аз чаҳор ҷазира ва ду ҷазираи хурд иборат аст. ҷазираҳо. Дар он кариб 50 хазор нафар одамон зиндагй мекунанд.

Архипелаги Сокотра аз соли 2008 ба феҳристи Созмони Милали Муттаҳид оид ба маориф, илм ва фарҳанги «ЮНЕСКО» дохил карда шудааст, зеро он «аз нигоҳи гуногунии зиёди растаниҳо ва таносуби намудҳои эндемикӣ як макони истисноӣ» мебошад.
Мувофиқи маълумоти агентии СММ, аз 825 намуди растаниҳо, ки дар архипелаг муайян карда шудаанд, зиёда аз сеяки онҳо беназир ҳисобида мешаванд. Дарахти «хуни аждахо», ки манфиатхои шифобахш дорад, чолиби диккат аст