Эҳтиёт бошед, агар шумо ин корро кунед, ӯ шуморо намебахшад.
Эҳтиёт бошед, агар шумо ин корро кунед, ӯ шуморо намебахшад.
ҳомиладорӣ
рад кардан
Харчанд вай исьёнгар аст ва бисьёр чизхоро рад мекунад
Бул
Хиёнат
Он устувор аст ва шумо бояд тавре бимонед, ки одат кардаед
Дузҳо
дурӯғгӯй
Ҳарчанд дурӯғгӯӣ бозии дӯстдоштаи ӯ аст
саратон
фиреб
Зеро вай комилан бо мардум аст ва дилашро комилан таслим мекунад
шер
шикастан
Барояш танқид кардан душвор аст ва ӯ аз худ ифтихор мекунад
бокира
сарфи вақт
Омили муҳимтарин барои ӯ мунтазам ва саривақтӣ аст
Мувозинат
набудани эҳсосот
Мувозинат барои ӯ муҳим аст ва ақл бар дил ҳукмфармо нест
каждум
Хиёнат
Вай васвоси ва васвоси дорад ва фикр мекунад, ки соддатарин чизҳо аз хиёнат шаҳодат медиҳанд
камон
истисмор
Ӯ ҳазлу шӯхӣ аст ва ҳазлу шӯхро дӯст медорад, аммо ин маънои онро надорад, ки ӯ каме солим аст
Козерог
масхара
Вай омода аст, ки дар санг канда шавад, то ба ҳадафҳои худ бирасад, пас он касе, ки ҳақ дорад, ки ӯро тамасхур кунад?
Далв
сарфи назар кардан
Ў подшоњи љоњилият аст, бинобарин њељ кас њаќ надорад, ки ба њамон равиш пайравї намояд
кит
беадолатӣ
Эҳсосоти ӯ нозук аст, бинобар ин ӯро гунаҳкор кардан ҷиноят аст
Дигар мавзӯъҳо: