Тафсилоти маросими хина кардани Раҷва Ал Сайф

Рагва Ал-Сайф Соате пас аз Малика Раниё Ал Абдуллоҳ шоми дирӯз дар Додгоҳи шоҳии Ҳошимӣ рух дод - Мудариб Бани Ҳошим, зиёфати шом ба муносибати арӯсии шоҳзода Ҳусайн бин Абдуллоҳи II, валиаҳд ва хонум Рагва. Ал Сайф. Дар маросим, ​​ки дар он бисёре аз волоҳазратони шоҳона, маликаҳо ва олиҳазратҳои шоҳзодаи онҳо малика Имон бинти Абдуллоҳи II ва шоҳзода Салма бинти Абдуллоҳи II, шуморе аз аъзои хонаводаи Ал-Сайф ва даъватшудагон аз вилоятҳои гуногуни Салтанат ширкат доштанд. , кашидани ҳна, тӯйи арӯс ва суруду таронаҳои суннатии Урдун ва Саудӣ, ки ӯ дар он ширкат дошт, иборат буд. рассом Нидаа Шарара, артист Зайн Авад, артист Диана Каразон, ансамбли «Миск», ансамбли чавонзанони намак барои фольклор, ансамбли мусикии «Халим».

Аълохазрат хозиронро хуш омадед гуфта гуфт: «Хуш омадед ба шумо, ман шодам, ки шумо дар ин чо омада, шодии моро бо мо шарик мекунед. Дар назар дорам, ки хамду сано, имруз барои мо ва барои оилаи серфарзанди мо бисёр азизанд, ки мегуям: Хонахои мо ба шумо чой надо-ранд, диламон васеъ мекунад, шодй вахдат аст. Писарат Ҳусейн ва ту хонаводаи ӯ ҳастӣ

Ва ин тӯйи шумост. Хусейн шодии аввалини ман, писари калониам... Ман хам мисли хар модар кайхо боз орзуи домод диданро доштам.Шукри Худо, имруз мо ба чашни туйи арусиаш шуруъ кардем, Худо хохад, хуб мешавад.

Вай афзуд: “Охир ман келин дорам! Аммо ягон келин не, иншоаллох бо умед, пас намедонам аз арусаш чи ширинтару болаззаттар аст?

Аз ифроти Имон ва Салмо тобиши онро бибин. Дар хотир дорам, ки аз пинхонтарин мохе, ки ману устодамон Хусейн ба мо гуфта будем, ки нияти хонадор шуданро дорем, Шодии мо чи гуна буд?

Умед ширинтарин умед аз ман ба сӯи Парвардигори ҷаҳониён барои Ҳусейн аст. Вай ба хонум Рагва гуфт: «Худовандо, Худовандо, туро шод гардонад, комёб гардонад ва туро бо ҳам нигоҳ дорад. Ва Худо хоҳад, ҳамеша пуштибону шодии ҳамдигар хоҳед буд”.

Ба модари Раҷва Ал Сайф 

Аълохазрат ба модари арус хитоб карда гуфт: Ум Файсал, мо хамеша мегуем, ки ту духтарро аз модараш мешиноси ва ба ту мегуям, ки модар гавхар аст, «Азза.» Ман медонам, ки ду мох пеш дар чои ту будам. , ва ман ҳиссиёти шуморо медонам... Аммо ман мехоҳам шуморо итминон диҳам, ки ӯ дар чашми мо ва дар назари Ҳусейн умед аст, дар ҳоле ки вай дар миёни аҳли хонавода ва мардумаш аст.

Ва афзуд: “Имрӯз ман Ҳусейнро мебинам ва дар рӯбарӯям як аскари ҷавони далерро мебинам, ки ба худ эътимод ва тавоно аст, мебинам, ки ӯ чӣ гуна ба падараш монанд аст.

Мебинам, ки сабки ӯ чӣ гуна аст, муносибати ӯ бо ману арӯсаш чӣ гуна аст тӯйи ӯШумо чӣ гуна мехостед, ки ин тӯй бо иштироки Урдун баргузор шавад?

На танҳо бо ҷашн, балки бо омодагӣ низ.”