1- Вақте ки касе, ки дӯст медоред, шуморо тарк мекунад, шумо эҳтимол ӯро бештар дӯст медоред ва шарҳи ин дар ҳолате аст, ки ҷалби ноумедӣ номида мешавад.

2- Аксар вақт инсони соҳибақл аз баҳсу мунозира худдорӣ мекунад, бинобар ин дар ҷустуҷӯи роҳаташ аз шарҳи бисёр ҳолатҳо беэътиноӣ мекунад.

3- Омӯзиш: Вақте ки шумо ба ягон шаҳр нафрат доред, 30% эҳтимоли издивоҷ бо касе аз он шаҳр.

4- Одами оромтар аз вожаҳое, ки мешунавад, дарк мекунад ва аксуламалҳои ӯ аксаран мутавозин ва дар ҷои лозима қарор доранд.

5- Зебоӣ ва ранги пӯсти зан бисёр ба ҳолати меъда вобаста аст.

6-Касоне, ки аз хурдтарин ва беақлтарин чизҳо бо баъзе одамон хашмгин мешаванд, қалбҳои нозук доранд.

7- Ханда харом бошад хама чиз хандаовар мешавад

8- Хотираҳои бад ва ҳолатҳои ногувор аксар вақт шуморо дар саҳар бедор мекунанд.

9- Оғӯш метавонад фишори хунро паст кунад ва фишори одамони наздикатонро коҳиш диҳад

10- Шахсе, ки шуморо хушбахттарин инсон дар олам эҳсос мекунад, касест, ки метавонад ба шумо захми амиқи эҳсосот орад.

11- 75% одамон аз истифодаи компютер дар ҳоле ки каси дигар ба экран менигарад, нафрат дорад

12- Омӯзиш: Одамоне, ки вақти зиёдро дар интернет сарф мекунанд, барои рушди ҷомеа ва ҳалли масъалаҳо ва мушкилоти ҷомеа самараноктаранд.

13- Пажӯҳишгарон мегӯянд, ки дар саросари ҷаҳон танбалӣ ва аблаҳии ғайримуқаррарӣ афзоиш ёфтааст.

14- Пӯшидани чашм ба ёд меорад он чи фаромӯш кардаед, осонтар аст

15-70% одамон ҳангоми хоби шаб сӯҳбатҳои ҳаррӯзаи худро ба ёд меоранд ва тасаввур мекунанд, ки онҳо бояд ба ҷои он чӣ мегуфтанд.

16- Дардовартарин лахза барои инсон, ки наздики фуру рафтан аст ва касе онро эхсос намекунад.

17- Кашидани курпа аз иғвоангезтарин усулҳои бедор кардани хобанда аст.

18- Агар хоб бинед, ки афтидан ва баданатон меларзад, бидонед, ки аќл ин хобро барои бедор кардани шумо сохтааст, зеро вазифањои бадан ќариб аз ќатъ шудан ва мурдан буданд.

19- Дар як пажӯҳиши аҷиб: Шунидани касе, ки номи туро мехонад, дар ҳоле ки касе ба ту занг намезанад, нишонаи солимии равонӣ аст.

20- Баъзе одамон аз шодӣ метарсанд, зеро гумон мекунанд, ки ба зудӣ як ҳодисаи фоҷиаборе рӯй медиҳад.Ин ҳолатро хирофобия меноманд.

21- Хоҳиши зиёд хобидан як рафтори табиии нафс аст, то аз эҳсоси бисёри танҳоӣ канорагирӣ кунад.

22-70 дарсади одамон мегӯянд, ки онҳо хубанд, зеро намехоҳанд дигаронро барои ҳалли мушкилоти худ халалдор кунанд.

23- Сабукии хун ба ақл ва поквиҷдонӣ рабт дорад ва ин аст, ки занон ба мардони сабукхун ҷалб мешаванд.

24. Дар зиндонҳои Олмон ҳеҷ маҳбусе, ки фирор мекунад ва ё фирор кардан мехоҳад, ҷазо намебинад, ҳатто агар кӯшиши ӯ ба ҳазор маротиба мерасад; Зеро онҳо озодиро як инстинкт дар инсон медонанд, ки ӯ наметавонад онро идора кунад.

25-70% одамон дар додани маслиҳат моҳирона ҳастанд, аммо аз тарафи дигар, барои худ кор фармудани маслиҳати онҳо душвор аст.