Çocuğunuzun davranışı sizin eserinizdir, bu yüzden onu ideal çocuk yapın

* Zora maruz kalan her çocuk intikam alır
İki tür intikam vardır:
1- Olumlu intikam
( Akıllı Çocuk )
(inatçılık / saldırganlık / isyan / şiddet)

2- Olumsuz intikam
(Zayıf kişiliğe sahip çocuk)
(İstemeden idrara çıkma / saç çekme / çok ağlama / yemek yemeyi bırakma / tırnak yeme / kekemelik)

* Rahatsız edici davranışların tedavi edilebilmesi için anne babanın davranışları değiştirilmeli ve zorlayıcı davranışlardan vazgeçilmelidir.

* Çocuğa aşırı talimat ve nasihatler, ergenlik çağına geldiğinde (ebeveynlerini dinlemeyi bile reddeder) ve kalıcı dayaklar konusunda onu yakınlaştırır.
Örnek: Bir çocuk annesine vurursa, ona bağırmadan, üzülmeden elini tutmak ve vurmamak gibi şiddet değil, kuvvet uygulanmalıdır.

* Herhangi bir kötü davranışın bir söndürme yöntemine ihtiyacı vardır (yoksayarak)
Not: Çocuğun rahatsız edici davranışını olumsuz yöntemlerle (şiddet - tehdit - ayartma) değiştirmeye yönelik her girişim, tedavide çocuğu rahatsız edici davranışı daha kötü ve daha zor davranışa dönüştürmeye itebilir.

* Aptallık, inatçılığın ana motorudur (bir buçuk yaşından - iki yaşından itibaren) ve kendine güvenmelidir (örneğin: sizin yardımınızla yalnız yemek yer).

* Kötü eğitimden: Çok fazla özgürlük - günlük vaazlar bozuldukları için, bu yüzden sadece haftada (1-2 dakika) olmalıdır.

* Tehdit tarzı (yap...aksi...) veya (eğer yapmazsan... babana söylerim) ileride korkak bir çocuk ve baba canavar olur..

* En kötü eğitim yöntemi, anne ve babanın korkusunun, onların bilgisi dışında istenmeyen davranışlara yol açmasıdır.

* En iyi yetiştirme yöntemi, anne ve babaya saygı duymaktır, bu da istenmeyen davranışları onların önünde veya bilgisi dışında yapmamasına yol açar.

Ceza, bir çocuğa yapabileceğimiz en kötü şeydir çünkü çaresiz bir tarzdır.
* Bir çocuk ceza alırsa intikamını alır.

* Çocukla ilişkilerde ceza ve hakaret kullanırken, gelecekte kişiliksiz ve ikiyüzlü olacaktır.

* Çocuk ajite oluyorsa (bağırıyor/vuruyorsa) bir dakika konuşmadan üzerine patlayarak arkadan sarılırız.

* Çocuğa döverek kendini savunmasını öğretmek zorunda değiliz (size vurursa vurun), ama nasıl ve kime şikayet edeceğini öğretiyoruz.

* Altı yaşından küçük çocukların yaptığı olumsuz şeylere müdahale etmemeli, yaşam becerilerini çevrelerinden öğrenmelerine izin vermeliyiz.

* Doğumdan 7 yaşına kadar çocuğun kişiliğinin %90'ı oluşur (bunu ileride göreceğiz).

7-18 yaşından itibaren kişiliğinin %10'u oluşur.

* Bütün bunların temeli güven vermektir.. Örnek: Seni sevmiyorum.. Bir çocuğa söylenebilecek en tehlikeli sözdür.. Bilakis şunu söylemeliyiz: Yaptığın hoşuma gitmedi ama ben. seni seviyorum.

* En önemli ve en güzel ceza övgü ile cezadır.. (İyisin - kibarsın - sen… şöyle yap).

* Ceza sadece bir bakış olabilir.

* Ceza üzebilir (çocukla konuşmamak, sadece iki dakika)
Örnek: Ya…..ya da…… 10 dakikanız var ve 10 dakika geçtikten sonra dediğimi yapın.. Bu ceza veya mahrumiyet sayılmaz ama ben ona iki seçenek verdim ve o birini seçti ve burada sorumluluğu öğrenir.

* Çocuk, kendisine rağmen başkalarına bir şeyler vermeye zorlanmamalıdır.Çocuklar birbirleriyle nasıl başa çıkacaklarını bilirler ve 7 yaşına kadar olan bir çocuk bencildir (kendini oluşturur).

Çocuklara yazmayı öğretmek:

* Bir çocuk 6 yaşından küçükken yazmayı öğrenirse, beyninin bir kısmı erken olgunlaşır, bu nedenle 12 yaşından sonra genellikle okumaktan, yazmaktan ve çalışmaktan nefret eder.

İnanç davranış üretir. 

Çocuğun rahatsız edici davranışı, kendisi hakkında inandığı bir inancın sonucudur.
* Çocuk mesajlar (siz) aracılığıyla kendisi hakkında bilgi toplar.... ben kimim ??
Örnek: Annem diyor ki: Ben... , Eğer ben ….
Öğretmen diyor ki: Ben... , Eğer ben …..
Babam diyor ki: Harikayım... Yani harikayım
* Çocuk sadece kendisi hakkında ne düşünüyorsa onu yapar ve buna göre hareket eder.

Can sıkıcı davranışlara çözüm:
1- Çocuğunuzdan istediğiniz kaliteyi belirleyin (arkadaş canlısı/yardımcı..).

2- Bu kapasitede günde 70 mesaj (arabada, yemek yerken ve yatmadan önce bu mesajları söyleyin....)

3- Çocuğunuzu çevrenizdekilere her gün tanıtın:
nasıl ?? "İnşallah" deyin.
Ama bir şartla, çocuğa kötü bir söz söylersen veya ona bağırırsan, sıfırdan geri döner ve baştan başlarsın.

Davranış değişikliği kuralları:

1- İstenmeyen davranışı (değiştirmek istediğimiz) belirleyin.

2- Çocukla özellikle ondan ne beklediğimiz ve ne istediğimiz hakkında konuşmak.

3- Ona bunun nasıl başarılabileceğini gösterin.

4- Çocuğa iyi davranışı için övün ve teşekkür edin, kendisini değil, yaptığı iyilikleri övün: Harikasınız çünkü sakinsiniz ve sakin olmak harika..

5- Davranışı alışkanlık haline gelene kadar övmeye devam etmek.

6- Şiddet kullanmaktan kaçınmak.

7- Çocuğunuzun yanında olun (eğer çocuk anne-babanın dikkatini kaçırırsa, davranışı değiştirme güdülerini kaybeder).

8- Geçmişteki hataları hatırlamamak.. (çocuk hüsrana uğrar)

9- Anormal bir durumdayken çocuğa emir vermemek (aşırı yorgunluk - öfke - gerginlik).

Bu olumsuzluklardan tamamen uzak durun:

1- Eleştiri (Örnek: Söyledim ve sözlerini duymadın) Yerine (Harikasın... Ama duyarsan...) diyoruz.

2- Suçlamak (neden böyle şöyle yapmadın?)

3- Kıyaslama (ebeveynler ve çocuklar arasındaki güven ilişkisini yok eder), örneğin (5 yaşında olan falancaya bakın ve akademik olarak sizden daha zeki) sadece erkek çocuk kendisiyle kıyaslanmalıdır.

4- İroni bir özgüven kompleksine yol açar

5- Kontrol (otur/dinle/kalk/yap...) Çocuk doğası gereği özgürdür ve kontrol edilmekten hoşlanmaz..

6- Dinlememek.

7- Çığlık atmak... Çocuğa hakaret olan ve kendini üzen.