מיד פֿיס

נאָר איך לױף, מיט מידע פֿיס, מײַן חבֿר, איך בין מיד און צײל די מינוטן, אַז די צײַט װעט לאַנגזאַם פֿאַרגײן.
איך טאַקע טאָן ניט זאָרגן וועגן די נומער פון טומאָרס און די שלעכט בלוט וואָס מיינט צו גיין אין מיר.

און איז עס ריין בלוט?
איך װײס ניט, און איך זוך ניט צו ענטפֿערן אויף דער דאָזיקער קשיא, איך זוך צו בלײַבן נאָר אױף אײן טראָטואַר... אַלײן, דו און איך, און די בײמער; און דײַן הײזעריק קול, דײַנע שטענדיק שלאָפֿנדיקע אױגן, דײַנע מידע הענט, שארפע...

צו די פונט פון סאָף ווייטיק.