Anne Boleyn, brenhines a ddienyddiwyd gan ei gŵr oherwydd na roddodd enedigaeth i wrywod

Anne Boleyn Gwrthododd y Pab Clement VII dderbyn ei ysgariad oddi wrth ei gyn-wraig Catherine o Aragon a chaniatáu iddo briodi Pauline.

Yn y cyfamser, daeth ysgariad Harri VIII o Aragon oherwydd ei ddiffyg etifedd gwrywaidd i'r orsedd.Beiodd Brenin Lloegr ei wraig am gyflymu ei gweithrediadau ysgariad yn 1533 a phriodi Pauline, gwraig o'r palas, yr oedd yn ei weld fel y ddelfryd. gwraig yn gallu rhoi etifedd i'r orsedd iddo.

Ym mis Medi yr un flwyddyn, rhoddodd y cwpl brenhinol enedigaeth i ferch fach o'r un rhyw. Oherwydd hyn, galar a siom i Harri VIII wrth gael etifedd hir-ddisgwyliedig i'r orsedd. Yn gyfnewid, addawodd Brenin Lloegr ofalu am ei ferch yn y gobaith o gael babi arall o'r rhyw gwrywaidd yn ystod yr enedigaeth nesaf.

Dros gyfnod o tua 3 blynedd, rhoddodd Pauline enedigaeth i ddau faban marw-anedig, a'r trydydd tro, erthyliad. Roedd y berthynas briodasol rhwng Harri VIII a Pauline wedi dirywio’n amlwg erbyn 1536.

Ym mis Ionawr 1536, yr un mis â marwolaeth ei gyn-wraig Catherine, rhoddodd Pauline enedigaeth i faban marw-anedig gwrywaidd. Ar ôl clywed y newyddion hyn, roedd Harri VIII wedi gwylltio unwaith eto i ddal ei wraig yn gyfrifol am beidio â rhoi etifedd iddo. Ar yr un pryd, collodd Pauline ei safiad gyda'r Brenin, a drodd ei olygon yn fuan ar fenyw arall o'r enw Jane Seymour.

Yn ystod y cyfnod dilynol, perswadiodd Harri VIII ei hun i ddefnyddio hud du gan ei wraig, Anne Boleyn, i gael ei sylw. Wrth i'r gair ar led am y dirywiad yn y berthynas rhwng y cwpl brenhinol, aeth gwrthwynebwyr Pauline ati i'w fframio trwy gasglu tystiolaeth ffug i gael gwared arni a diwedd ei bywyd.

Yn y cyfamser, gwnaeth Mark Smeaton, a oedd yn weithiwr yn y palas, gyfaddefiad peryglus o dan artaith, yn ôl y rhan fwyaf o haneswyr, a dymchwelodd y frenhines yn fuan, gan ddatgan bod ganddo berthynas ddirgel ag Anne Boleyn.

Dilynodd arestiadau hefyd yn y cyfnod dilynol, wrth i'r brenin orchymyn carcharu George Boleyn, brawd Anne, a'r Is-iarll Rochford, yn ogystal â thri dyn arall, gan gynnwys Harri Norris, a ystyrid yn ffrind agos i'r Brenin Harri VIII.

Ar yr un pryd, arestiwyd Anne Boleyn ar 2 Mai 1536, a’i dal yn wreiddiol yn Greenwich, cyn cael ei chludo i Dŵr Llundain. Yn y dyddiau canlynol, wynebodd nifer o gyhuddiadau difrifol megis godineb a llosgach, yr un cyhuddiad a lefelwyd yn erbyn ei brawd George, a chynllwyn yn erbyn y brenin mewn achos llys yr oedd haneswyr yn amau ​​ei hygrededd.

Yn ystod achos llys a gynhaliwyd ar Fai 12 yr un flwyddyn, dedfrydodd y farnwriaeth 4 diffynnydd, gan gynnwys Henry Norris a Mark Smeaton, i farwolaeth trwy ddienyddio.

Tua 3 diwrnod yn ddiweddarach, ymddangosodd Anne Boleyn, yng nghwmni ei brawd George, yn y llys yn Nhŵr Llundain. Yn ôl sawl hanesydd, Dug Norfolk, Thomas Howard, a oedd yn agos at y cyhuddedig, oedd yn arwain yr achos.

Yn ddiweddarach, dedfrydodd y farnwriaeth y ddau frawd i farwolaeth trwy dorri eu pennau â bwyell. Fodd bynnag, yn dilyn ymyrraeth y brenin, newidiwyd yr offeryn dienyddio i Anne Boleyn, gan fod yn well gan Harri VIII gael ei ddienyddio â chleddyf yn hytrach na bwyell.

Yn dilyn dienyddiad y pum dyn cyhuddedig ar Fai 17, 1536, ddeuddydd yn ddiweddarach, ar Fai 19, XNUMX, daeth tro Anne Boleyn.

Cyn iddi gael ei dienyddio, cyhoeddodd ei bod yn cydymffurfio â phenderfyniad y farnwriaeth a orchmynnodd ei marwolaeth. Wedi tynnu ei gorchudd a'i mwclis, penliniodd i lawr o flaen ychydig o fynychwyr, ac wedi hynny syrthiodd cleddyf y dienyddiwr, y llysenw dienyddiwr Calais, ar ei gwddf a gwahanodd ei phen oddi wrth ei chorff.