Σκότωσε το παιδί της πέντε μήνες αφότου το έλαβε.. ένα περιστατικό που ταράζει τις καρδιές και προκαλεί οργή

Η υπόθεση της δολοφονίας ενός παιδιού μετά από λίγους μήνες «δοκιμαστικής περιόδου» πριν υιοθετηθεί από παντρεμένο ζευγάρι συνεχίζει να απασχολεί τα social media και να προκαλεί την οργή της κοινής γνώμης.
Το περιστατικό έλαβε χώρα το απόγευμα πριν η αρχή υιοθεσίας αποφασίσει να επισκεφθεί την οικογένεια για να τον φέρει πίσω, αφού μια αναφορά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ήταν καλύτερο για αυτόν να υιοθετηθεί από άλλη οικογένεια.

Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», νέα πλάνα δείχνουν την κατηγορούμενη σύζυγο, Λόρα Καστλ, 38 ετών, να κάνει περίεργες εκφράσεις προσώπου στο νοσοκομείο όπου βρισκόταν το παιδί-θύμα.

Η Castle καταδικάστηκε για τη δολοφονία του 13 μηνών Leland James Corkill την περασμένη εβδομάδα, αφού το δικαστήριο ανακάλυψε μηνύματα που αντάλλαξαν μεταξύ εκείνης και του συζύγου της λέγοντας ότι είχε «τραυματίσει» το παιδί για να το φιμώσει και ότι προσπαθούσε να αποτρέψει τον εαυτό της να το χτυπήσει. και πολλές εκφράσεις κακοποίησης του παιδιού.

Σε άλλα βίντεο, το μωρό ακούγεται να κλαίει καθώς προσπαθεί να το «σιωπήσει». Σε μια άλλη λήψη, σκουπίζει τα δάκρυά του καθώς κάθεται σε μια κουνιστή καρέκλα μωρού.
Το παιδί πέθανε την επόμενη μέρα αφού οι γιατροί ανακάλυψαν ότι η καρδιά του δεν χτυπούσε και ότι είχε τραυματισμό στο κεφάλι, τον οποίο η Λόρα Κάστλ είπε ότι υπέστη πέφτοντας από τον καναπέ.
Όμως το δικαστήριο ανακάλυψε ότι η κατηγορούμενη είχε ψάξει στο Διαδίκτυο για το τι θα μπορούσε να προκαλέσει εγκεφαλική αιμορραγία ενώ το παιδί της ήταν στο νοσοκομείο, όταν η αλήθεια άρχισε να αποκαλύπτεται.

Το δικαστήριο άκουσε επίσης μια κοινωνική λειτουργό που ανέφερε τις ανησυχίες της για τη θετή μητέρα, αφού περιέγραψε το παιδί ως «τεμπέλικο» και «μεγάλο».
Το ξεκίνημα της ζωής του Leland δεν ήταν ευτυχές από τη γέννησή του, καθώς τέθηκε υπό τη φροντίδα του συμβουλίου της κομητείας Cumbria μόλις δύο ημέρες μετά τη γέννησή του, στις 21 Δεκεμβρίου 2019 και τοποθετήθηκε σε άλλη οικογένεια προσωρινά μέχρι να βρεθεί τελικά μια θετή οικογένεια.
Η Charlotte Day, η γυναίκα που φρόντιζε το μωρό τους πρώτους οκτώ μήνες της σύντομης ζωής του, είπε ότι ο Leland James ήταν ένα «χαρούμενο, χαρούμενο παιδί». Του άρεσε να πηδά στην καρέκλα, να αγκαλιάζει και να κουβαλάει. «Αλλά έκλαιγε όταν τον έβαζαν στη θέση του την ώρα του μεσημεριανού γεύματος, επειδή γνώριζε πολύ την καθημερινότητά του».

Άρχισε να κλαίει αργά, χάνοντας επίσης κιλά, κάτι που τελικά οδήγησε στη διάγνωσή του, μια στένωση του λεπτού εντέρου που εμποδίζει το γάλα και τα τρόφιμα να φτάσουν στο στομάχι.
Αφού υποβλήθηκε σε επέμβαση, ήταν και πάλι υγιής και άρχισε να μεγαλώνει κανονικά και έγινε ένα μεγάλο και υγιές μωρό.
Υπήρχαν προφανώς καλά νέα τον Μάιο του 2020 όταν βρήκε μια κατάλληλη οικογένεια για να τον υιοθετήσει, την οικογένεια Castle από το Barrow, μια βιομηχανική πόλη στην ακτή της Cumbria.
Ο Scott και η Laura Castle ήθελαν να κάνουν ένα μωρό αμέσως μετά τη γνωριμία τους την παραμονή των Χριστουγέννων το 2005. Αλλά δεν ήταν εύκολο, και τα προβλήματα γονιμότητας της Laura την οδήγησαν στην κατάθλιψή της και την εγκατάλειψη της δουλειάς της σε οίκο ευγηρίας.
Το ζευγάρι σκέφτονταν εδώ και καιρό την υιοθεσία και η διαδικασία ξεκίνησε επίσημα το 2019, όταν τελικά έλαβαν την κλήση ότι είχαν βρει έναν πιθανό γιο, τον Leland James.
Όλα τα μέλη της οικογένειας Castle υποβλήθηκαν σε συνεντεύξεις, επισκέψεις και εκπαίδευση και πέρασαν εξετάσεις από κοινωνικούς λειτουργούς.
Η Day είπε ότι ενθουσιάστηκε όταν ήρθαν να την επισκεφτούν και το μωρό Leland τον Ιούλιο.
Δείτε .. Ένας Σουδανός καταγράφει τις τελευταίες του στιγμές και τους δύο συντρόφους του πριν από το θάνατό τους στην έρημο της Λιβύης

Τον επόμενο μήνα, το μωρό μετακόμισε στα Κάσελ και υπήρχαν μεγάλες ελπίδες ότι το τότε οκτώ μηνών είχε βρει τη μόνιμη οικογένειά του. Όμως αυτές οι ελπίδες δεν κράτησαν πολύ.
Το ζευγάρι είπε ότι υπέφερε πολύ επειδή ο Leland James έκλαψε πολύ, ειδικά τη νύχτα, και ότι δεν μπορούσαν να χτίσουν μια σχέση με το παιδί.
«Δεν πίστευα ότι του αρέσαμε», σύμφωνα με τον σύζυγο στο Preston Crown Court.
Η Laura Castle έκανε το μεγαλύτερο μέρος του ρόλου του γονέα επειδή ο σύζυγός της δούλευε τα βράδια σε ένα εργοστάσιο.
Τις εβδομάδες μετά την άφιξη της Leland James, έστελνε πολλά μηνύματα παραπονούμενος για τον γιο τους και έλεγε ότι προσπαθούσε σκληρά να σταματήσει τον εαυτό της από το να τον χτυπήσει, αλλά ότι μπορεί μια μέρα να το κάνει.
Στο δικαστήριο, το ζευγάρι περιέγραψε το παιδί με έντονους όρους, με τη Λάουρα να ισχυρίζεται ότι το χτύπημα στην πλάτη του παιδιού ισοδυναμούσε με ένα χτύπημα στο πόδι ή στο χέρι του και ότι είχε σκοπό να το φοβίσει παρά να το βλάψει.
Η Castle χρησιμοποίησε όρους όπως «σπόρος του διαβόλου» σε μια προσπάθεια να προσθέσει λίγο χιούμορ σε αυτά που λέει.
Είπαν ότι σκόπευαν να μεγαλώσουν το παιδί με τον τρόπο που το έκαναν οι γονείς τους και χρησιμοποίησαν σωματική τιμωρία παρόλο που συμφώνησαν να ακολουθήσουν τους κανόνες του συμβουλίου της κομητείας Cumbria που δεν ανέχονται τη σωματική τιμωρία των παιδιών.
Η σύζυγος είπε ότι δοκίμασε την εκπαιδευτική μέθοδο που επέβαλε το συμβούλιο, αλλά δεν ήταν πάντα επιτυχημένη.
Τον Νοέμβριο, εκφράστηκαν ανησυχίες όταν η Castle είπε ότι δεν ένιωθε ερωτευμένη με τον Leland James και τον Δεκέμβριο, σημείωσαν ότι το ζευγάρι "δεν είναι ευχαριστημένο με όλα όσα κάνει το παιδί", αλλά δεν υπήρχαν ανησυχίες για την ασφάλεια του παιδιού. , καθώς δεν εμφανίστηκε στο σώμα Του έχει μώλωπες ή ύποπτα σημάδια.
Αν και δεν ήταν όλα άσχημα, η οικογένεια είπε ότι είχαν και καλές μέρες, αλλά με κάθε βήμα μπροστά, το ζευγάρι ένιωθε σαν να έκανε δύο βήματα πίσω, είπαν στους ενόρκους.
Συζήτησαν να τερματίσουν τη διαδικασία υιοθεσίας, αλλά το ζευγάρι είπε ότι ειλικρινά δεν μπορούσαν να παραδώσουν το μωρό και ότι τα μέλη της οικογένειάς τους ερωτεύτηκαν πραγματικά το μωρό.
Τα πρώτα γενέθλια του Leland γιορτάστηκαν με χαρά, και ο εορτασμός των Χριστουγέννων (Χριστούγεννα) ήρθε τέσσερις ημέρες αργότερα, και η οικογένεια τράβηξε φωτογραφίες στις οποίες εμφανίστηκαν χαρούμενοι και χαρούμενοι.
Έπαιρνε ακόμη μερικά γράμματα από τη Λόρα Κάστρο προς τον σύζυγό της που παραπονιόταν για την αδυναμία της να αντεπεξέλθει και επέκρινε τη διάθεση του παιδιού, και κι εκείνος απαντούσε με παρόμοιους όρους, λέγοντας ότι η γυναίκα του δεν ήταν κακή και ότι ήταν το αγόρι που ήταν καταστρέφοντας τα πράγματα.
Στις 6 Ιανουαρίου, ο Castle επέστρεψε στο σπίτι μετά τις XNUMX και αποκοιμήθηκε με μάσκα προσώπου και ωτοασπίδες.
Μέσα σε δύο ώρες από τον ύπνο του, η γυναίκα του τον ξύπνησε, με το πτώμα του παιδιού στις παλάμες της.
Είπε ότι έπεσε από τον καναπέ, έχασε τις αισθήσεις του, επιβράδυνε την αναπνοή του και άρχισε να τρέμει στα άκρα του.
Η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε στους παραϊατρικούς που έσπευσαν στο σπίτι τους και στους γιατρούς στο Furness General Hospital και στη συνέχεια στο Alder Hey Children's Hospital όπου ο Leland James μεταφέρθηκε για επείγουσα φροντίδα.
Οι ακτινογραφίες έδειξαν σοβαρά τραύματα στον εγκέφαλο, πρήξιμο και αιμορραγία και το 13 μηνών διαπιστώθηκε ο θάνατος γύρω στις XNUMX τα ξημερώματα της XNUMXης Ιανουαρίου.
Η Laura Castle επανέλαβε τον ισχυρισμό ότι το παιδί έπεσε από τον καναπέ στην αστυνομία, αλλά μέχρι τότε, τα ψέματά της είχαν αποκαλυφθεί υπό το φως των ευρημάτων των παθολόγων που εξέτασαν το σώμα του Leland James.
Το μικρό του σώμα έδειξε πολλά σημάδια του λεγόμενου συνδρόμου «ταρακουνημένου μωρού» (στο οποίο ένας γονιός όταν ένα παιδί κλαίει χωρίς σταματημό το κουνάει έντονα για να το τιμωρήσει και να το ηρεμήσει, κάτι που προκαλεί διάσειση ή όταν το παιδί χτυπάει στο κεφάλι ακόμη και αν χρησιμοποιείτε ένα αβλαβές αντικείμενο, όπως ένα μαξιλάρι για παράδειγμα).
Τώρα ονομάζεται «τραυματικό τραύμα κεφαλής».
Υπήρχε σημαντική αιμορραγία στον εγκέφαλο και τα μάτια του, βλάβη στη σπονδυλική στήλη και μια δερματική ετικέτα στον λαιμό του.
Δεδομένης της ηλικίας και του μεγέθους του, είναι απίθανο το κούνημα από μόνο του να προκαλέσει αυτούς τους τραυματισμούς, πιθανώς ως αποτέλεσμα του χτυπήματος του κεφαλιού σε ένα έπιπλο, για παράδειγμα.
Την ημέρα που είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει η δίκη της, η Λόρα Καστλ παραδέχτηκε την ακούσια δολοφονία, λέγοντας ότι ήθελε «δικαιοσύνη» για τον μικρό της γιο. Είπε ότι τίναξε τον Leland για να μην κλάψει, ότι είχε βαρεθεί τις κραυγές και τον θόρυβο του και ότι χτύπησε το κεφάλι του στο μπράτσο του καναπέ.
Οι εισαγγελείς είπαν ότι αυτό που συνέβη ήταν ακόμη πιο φρικιαστικό, καθώς οι γείτονες άκουσαν έναν δυνατό ήχο χτυπήματος χωρίς να ακούσουν τα ουρλιαχτά ενός βρέφους.
Πρόσθεσε ότι η Laura Castle έχασε τα νεύρα της όταν το παιδί έφτυσε ένα μπισκότο από το στόμα του, έτσι το σήκωσε και χτύπησε το κεφάλι του δυνατά σε ένα έπιπλο.
Η Laura Castle παραδέχτηκε ότι τον σκότωσε αλλά αρνήθηκε ότι είχε σκοπό να του προκαλέσει σοβαρό κακό ή να τον σκοτώσει.
Οι δικηγόροι της υποστήριξαν ότι εκείνη τη στιγμή έχασε το μυαλό της και κούνησε το μωρό της για να το τρομάξει και να το ηρεμήσει, αλλά δεν σκόπευε ποτέ αυτό που συνέβη.
Είπαν ότι θα ήταν για πάντα γνωστή ως ακούσια δολοφόνος παιδιών, αλλά δεν θα έπρεπε να χαρακτηριστεί ως δολοφόνος.
Το δικαστήριο διαφώνησε και την έκρινε ένοχη για μία κατηγορία φόνου και μία κατηγορία για κακοποίηση κατά του Leland, αλλά την έκρινε αθώα για δύο άλλες κατηγορίες για σκληρότητα παιδιών.
Το δικαστήριο έκρινε ότι ο σύζυγός της ήταν αθώος για την κατηγορία της πρόκλησης ή της άδειας του θανάτου του και για δύο κατηγορίες που σχετίζονται με τη σκληρή μεταχείριση παιδιών.
«Είναι η αγάπη της ζωής μου και ποτέ δεν πίστευα ότι θα μου έλεγε ψέματα», είπε, σκουπίζοντας δάκρυα από τα μάτια του, καθώς η γυναίκα του έκλαιγε δυνατά στην αποβάθρα σε μικρή απόσταση από αυτόν.
Οι κοινωνικοί λειτουργοί είχαν κάποιες ανησυχίες σχετικά με τη συνέχιση της υιοθεσίας του παιδιού από την οικογένεια Castle και επρόκειτο να γίνει επανεξέταση στις αρχές Ιανουαρίου, αλλά ο Leland James σκοτώθηκε πριν από εκείνη την ημέρα