ένα σύννεφο

Ο φόβος μου ήταν μέσα του, γιατί ήταν αιώνιος, ήταν αιώνιος από κάθε άποψη, πέταξα μακριά του, και στροβιλιζόμουν γύρω του, δεν τον ένοιαζε πια, σαν δενδρύλλιο βασιλικού που βγήκε από τον παραλογισμό. Μου άρεσε ο κάκτος γιατί ήταν τόσο μοναχικός και ξεφουσκωμένος, δεν ήξερα ότι μπορούσε να χωρέσει τόσα φυτά δίπλα του. Ο φόβος μου ήταν παγιδευμένος σε αυτό και δεν ήθελα ακόμα να ξεφύγω.

Πετούσα και προσγειώθηκα στα χέρια του σαν περιστέρι.
Μου αρέσει να κολλάω πάνω του σαν ένα κοριτσάκι που κολλάει στον πατέρα του παρά τον θυμό του γιατί ξέχασε να φάει. Λατρεύω το πώς μου λέει παράξενες ιστορίες και πώς με κάνει κάτι αόρατο και άυλο.

Όταν έρχεται, ο χρόνος εξατμίζεται σαν να μην ήταν. Λατρεύω το πώς έγινα αυτή που είμαι, μαζί του. Εκεί που δεν είμαστε πια ένα μόνο σύννεφο, είμαστε ένα σύννεφο.