Η υπερβολική κατανάλωση κρέατος προκαλεί καρκίνο του παχέος εντέρου;

Η υπερβολική κατανάλωση κρέατος προκαλεί καρκίνο του παχέος εντέρου;

Μια ομάδα ερευνητών στις Ηνωμένες Πολιτείες κατάφερε να βρει μια σχέση μεταξύ της κατανάλωσης κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος και της συχνότητας εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου.

Οι ερευνητές βρήκαν δύο γενετικούς δείκτες που μπορεί να εξηγούν τον αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου, αλλά όχι τη βιολογική του βάση. Η κατανόηση της διαδικασίας της νόσου και των γονιδίων πίσω από αυτήν μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη καλύτερων στρατηγικών πρόληψης.

Ο επιπολασμός του καρκίνου του εντέρου

Σύμφωνα με όσα δημοσίευσε η New Atlas, επικαλούμενη το περιοδικό Cancer Epidemiology, Biomarkers & Prevention, ο καρκίνος του παχέος εντέρου, γνωστός και ως καρκίνος του εντέρου, είναι ο τρίτος πιο κοινός τύπος καρκίνου και η δεύτερη κύρια αιτία θανάτων που σχετίζονται με καρκίνο παγκοσμίως. Είναι επίσης σε άνοδο στους νεότερους ανθρώπους, με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία ACS να αναφέρει ότι το 20% των διαγνώσεων το 2019 ήταν σε ασθενείς ηλικίας κάτω των 55 ετών, ποσοστό που είναι σχεδόν διπλάσιο από το ποσοστό του 1995.

Ο κυρίαρχος βιολογικός μηχανισμός

Αν και η συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης κόκκινου κρέατος και επεξεργασμένου κρέατος και του καρκίνου του παχέος εντέρου είναι γνωστή εδώ και αρκετό καιρό, ο κυρίαρχος βιολογικός μηχανισμός που τον κρύβει δεν έχει εντοπιστεί. Σε μια νέα μελέτη, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια ανακάλυψαν ότι δύο γενετικοί παράγοντες μεταβάλλουν τα επίπεδα κινδύνου καρκίνου με βάση την κατανάλωση κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος.

Μια συγκεκριμένη ομάδα αντιμετωπίζει μεγαλύτερο κίνδυνο

«Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι υπάρχει μια υποομάδα ανθρώπων που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του παχέος εντέρου εάν τρώνε κόκκινο ή επεξεργασμένο κρέας», δήλωσε η Mariana Stern, επικεφαλής ερευνητής της μελέτης, σημειώνοντας ότι «επιτρέπει μια ματιά στον πιθανό μηχανισμό πίσω από αυτός ο κίνδυνος, ο οποίος «Μπορεί στη συνέχεια να παρακολουθηθεί με πειραματικές μελέτες».

Οι ερευνητές ανέλυσαν ένα συγκεντρωτικό δείγμα 29842 περιπτώσεων καρκίνου του παχέος εντέρου και 39635 ελέγχους ευρωπαϊκής προέλευσης από 27 μελέτες. Χρησιμοποίησαν αρχικά δεδομένα από τις μελέτες για να δημιουργήσουν τυπικές μετρήσεις κατανάλωσης κόκκινου κρέατος, βοείου κρέατος, αρνιού και επεξεργασμένων κρεάτων, όπως τα λουκάνικα και τα αλλαντικά.

Οι ημερήσιες μερίδες για κάθε ομάδα υπολογίστηκαν και προσαρμόστηκαν σύμφωνα με τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) και οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες με βάση τα επίπεδα πρόσληψης κόκκινου ή επεξεργασμένου κρέατος. Τα άτομα με τα υψηλότερα επίπεδα κατανάλωσης κόκκινου κρέατος και κατανάλωσης επεξεργασμένου κρέατος είχαν 30% και 40% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του παχέος εντέρου, αντίστοιχα. Αυτά τα αποτελέσματα δεν έλαβαν υπόψη τη γενετική παραλλαγή, η οποία μπορεί να αποτελέσει μεγαλύτερο κίνδυνο για ορισμένους ανθρώπους.

Δείγματα DNA

Με βάση τα δείγματα DNA, οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα για περισσότερες από επτά εκατομμύρια γενετικές παραλλαγές που καλύπτουν το γονιδίωμα - το πλήρες σύνολο γενετικών δεδομένων - για κάθε συμμετέχοντα στη μελέτη. Για να αναλυθεί η σχέση μεταξύ της πρόσληψης κόκκινου κρέατος και του κινδύνου καρκίνου, πραγματοποιήθηκε ανάλυση αλληλεπίδρασης γονιδίου-περιβάλλοντος σε όλο το γονιδίωμα. Στη συνέχεια, οι ερευνητές εξέτασαν τα SNP, τα οποία είναι έντονα αποσπάσματα και είναι ο πιο κοινός τύπος γενετικής παραλλαγής, για να προσδιορίσουν εάν η παρουσία μιας συγκεκριμένης γενετικής παραλλαγής άλλαξε τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου για άτομα που έτρωγαν περισσότερο κόκκινο κρέας. Πράγματι, η συσχέτιση μεταξύ κόκκινου κρέατος και καρκίνου άλλαξε μόνο σε δύο από τα SNP που εξετάστηκαν: ένα SNP στο χρωμόσωμα 8 κοντά στο γονίδιο HAS2 και ένα SNP στο χρωμόσωμα 18, το οποίο είναι μέρος του γονιδίου SMAD7.

γονίδιο HAS2

Το γονίδιο HAS2 είναι μέρος μιας οδού που κωδικοποιεί την τροποποίηση πρωτεΐνης μέσα στα κύτταρα. Προηγούμενες μελέτες το συνέδεσαν με καρκίνο του παχέος εντέρου, αλλά ποτέ δεν το συνέδεσαν με την κατανάλωση κόκκινου κρέατος. Η ανάλυση των ερευνητών έδειξε ότι τα άτομα με μια κοινή παραλλαγή του γονιδίου που βρέθηκε στο 66% του δείγματος είχαν 38% υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του παχέος εντέρου εάν έτρωγαν το υψηλότερο επίπεδο κρέατος. Αντίθετα, όσοι είχαν μια σπάνια παραλλαγή του ίδιου γονιδίου δεν είχαν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου όταν κατανάλωναν περισσότερο κόκκινο κρέας.

Γονίδιο SMAD7

Όσο για το γονίδιο SMAD7, ρυθμίζει την εψιδίνη, μια πρωτεΐνη που σχετίζεται με το μεταβολισμό του σιδήρου. Τα τρόφιμα περιέχουν δύο είδη σιδήρου: αιμικό και μη αιμικό σίδηρο. Ο αιμικός σίδηρος απορροφάται πιο εύκολα από τον οργανισμό, καθώς έως και το 30% του απορροφάται από την τροφή που καταναλώνεται. Επειδή τα κόκκινα και επεξεργασμένα κρέατα περιέχουν υψηλά επίπεδα σιδήρου αίμης, οι ερευνητές υπέθεσαν ότι διαφορετικές παραλλαγές του γονιδίου SMAD7 θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο καρκίνου αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο το σώμα επεξεργάζεται τον σίδηρο.

Αύξηση ενδοκυτταρικού σιδήρου

«Όταν η εψιδίνη είναι απορυθμισμένη, μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη απορρόφηση σιδήρου και ακόμη και αύξηση ενδοκυτταρικού σιδήρου», είπε ο Stern. Έχει αποδειχθεί ότι τα άτομα με δύο αντίγραφα του πιο κοινού γονιδίου SMAD7, που βρέθηκε σε περίπου 74% των δειγμάτων, ήταν 18% πιο ευαίσθητο.% του καρκίνου του παχέος εντέρου εάν τρώνε υψηλά επίπεδα κόκκινου κρέατος. Ενώ όσοι είχαν μόνο ένα αντίγραφο της πιο κοινής παραλλαγής ή δύο αντίγραφα της λιγότερο κοινής παραλλαγής είχαν πολύ υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου που εκτιμάται σε 35% και 46%, αντίστοιχα. Οι ερευνητές ελπίζουν να συνεχίσουν πειραματικές μελέτες που θα μπορούσαν να ενισχύσουν τα στοιχεία σχετικά με το ρόλο του απορυθμισμένου μεταβολισμού του σιδήρου στην ανάπτυξη καρκίνου του παχέος εντέρου.

Ερωτικό ωροσκόπιο του Τοξότη για το έτος 2024