mi volis

Mi ŝatus, ke tago pasu sen tenera malĝojo, sur blanka lito, senforta etendita, kun malordigita hararo vane... Ĉu vi ne sentas, ke vi estas senutila?
Aŭ ke la farebleco por kiu vi veturis viajn revojn sur duonamputa piedo kaj la alia ĵaluzas pri la absurdaĵo de la sorto kaj ĉesas labori en simpatio.. Ĉar la vivo venas unufoje en formo de apartaj sonbendoj en apartaj lokoj, la sono de la bendo, kies voĉon ni ŝatas prezenti, resonas sur la tuta lumo Fariĝis neelĉerpebla mallumo, mi bezonis stultulon, kiu konas nek amon, nek patrujon.

Mi ĉasis sendubajn vortojn kaj ankaŭ ne estis por tio ĉefapogilo, forgesante ĉion memvole kaj ŝajnigante esti bona por la patrujo.

Ĉiu el ni vidas ion en koro, kiu ŝrumpas kaj atrofias, kaj ni sentas, ke la stomako estas eroziita, kiam kelkaj el la vaŭoj brilas en niaj mensoj, ŝprucaĵo de disĵetita tajdo, kaj tenera domo de la nekompleta monaĥino.