پایه های آموزش موفق و سالم چیست؟چگونه از فرزندان خود در برابر فساد جامعه محافظت می کنید؟

این موضوعی است که به هر مادر و پدری مربوط می شود، پس هر مادری را می بینی که شکایت می کند و می ترسد که فرزندان خردسالش توسط روند حاکم بر انحطاط اخلاقی از بین بروند و هر پدری را می بینی که در کتاب ها به دنبال دستورالعمل ها و دستورالعمل های پایه است. از آموزش صحیح، پس کلید آموزش موفق چیست و آیا واقعاً هنری است که فقط استعدادهای درخشان می توانند آن را درک کنند.

یکی از مهمترین حقوق کودک بر پدر و مادرش این است که تربیت صحیحی داشته باشد که او را واجد شرایط ساختن زندگی و آینده خود بر پایه های سالمی سازد که او را در درجه اول برای خود و کشورش فردی مفید بسازد.ذهنی تربیت پذیر. شکی نیست که ما انسان ها با توانایی تشخیص مضر و مفید از دیگر موجودات متمایز هستیم. خوبی ها و بدی ها.بنابراین وقتی بچه دار می شویم با تمام توان سعی می کنیم پسر و دخترمان را طوری تربیت کنیم که خودشان و جامعه شان خوب باشند.
و از آنجایی که مفهوم تربیت صحیح از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به همین دلیل برخی از کودکان در معرض آموزش قضاوتی نادرست قرار می گیرند و بیشتر به عادات نادرست اجتماعی و یا درک نادرست از روش های موثر تربیتی بستگی دارد، بنابراین شاهد هستیم که بسیاری از کودکان دچار مشکلات اساسی تربیتی می شوند. در زندگی خود و غالباً موفقیت آنها در زندگی عملی و اجتماعی را تحت تأثیر قرار می دهند و والدین از حضور آنها در فرزندان خود گلایه می کنند بدون اینکه بدانند با روش هایی که در تربیت خود دنبال کرده اند دلیل این امر آنهاست.

یکی از مهمترین این خطاهای آموزشی (حذف) است. به عنوان مثال، پدری هنگام صحبت یا شرکت در گفتگوی پسرش در حضور مهمانی که در میان بزرگتر از او الهام بخش خانه است، او را ساکت می کند. شاید این را کمبود ادبیات و این رفتار تربیتی غلط تلقی کنند.کودک دارای شخصیت ضعیفی است که نمی تواند حق مشارکت و مناظره خود را به نحو احسن اعمال کند که باعث می شود توانایی های فردی کودک و در نتیجه زندگی ضعیف شود.این روش ممکن است نیز باعث می شود کودک به دلیل احساس طردشدگی، انزواطلبی را افزایش دهد و اعتماد به نفس او را تضعیف کند. بنابراین، مهم است که در صورت تجاوز از حدود معقول پدر، فرصت شرکت در گفتگو و ابراز عقیده خود را با راهنمایی به نحوی که عاری از تهمت باشد، داده شود. مربیان تأیید می کنند که مشارکت کودک در گفتگوهای بین بزرگسالان اعتماد به نفس زیادی ایجاد می کند و او را با یک ایده عالی از فرهنگ غنی می کند. از مهم ترین اشتباهات در تربیت فرزندان: ((نوسان در تصمیم)) در داخل خانه بین مادر و پدر (بله، خیر) وقتی از پدر چیزی می خواهد و به او می گوید "نه" و مادر ("بله) این تزلزل در کودک عادت اضطرار ایجاد می کند، زیرا او می داند که به آنچه می خواهد خواهد رسید و باید منتظر بمانند و کودک را وادار کنند تا حق خود را در فرآیند متقاعدسازی اعمال کند، که به رشد توانایی های او در بحث صحیح کمک می کند. و احترام به نظر ديگران و عدم امنيت در همزيستي با ديگران در خارج از خانه و در نتيجه باعث تمركز درون گرايي در شخصيت او مي شود. بحث های شدید بین (پدر و مادر) اگر در برابر دید و شنوایی فرزندان صورت گیرد، نوعی ترس و اضطراب از همزیستی (پدر و مادر) که لانه امن آنهاست ایجاد می کند.
بنابراین باید از بحث در مقابل چشم و گوش کودکان خودداری شود. اگر این کار انجام شود، والدین باید به فرزندان توضیح دهند که اتفاقی که به طور طبیعی رخ داده تأثیری در روابط آنها نخواهد داشت. در نهایت یکی از مهم ترین اشتباهات در تربیت فرزندان این است که: برای راهنمایی و تربیت آنها به خدمتگزاران اعتماد نکنید و بدون پاسخگویی و پیگیری دقیق نظام غذایی را تعیین کنید. بسیاری از فرزندانی که در میان خدمتگزاران پرورش یافتند، تربیت اسلامی و عطوفت را از جامعه مردسالار و خانواده از دست دادند، بنابراین دچار پراکندگی فراوان شدند و ممکن است جامعه و خانواده خود را انکار کنند. بنابراین، وظیفه (پدر و مادر) است. کسانی که به دلیل مشغله کاری برای تربیت فرزندان خود به کمک خدمتکاران وابسته اند و حداقل زمانی را برای پیگیری زندگی فرزندان خود اختصاص می دهند، بسیاری از اشتباهات تربیتی وارد شده از طریق خدمتگزاران را برای آنها آشکار خواهند کرد.

گشایش گفتگو با فرزندان از سوی والدین؛ دادن فرصت به کودکان برای صحبت و تمجید از سخنان خود؛ به دیالوگ بدهید
طعم خاص و فضای عشق و اعتماد به نفس؛ این مهم است، همانطور که ما گاهی اوقات امروز می بینیم. برخی از جوانان
آنها نمی توانند با غریبه ها بنشینند. یا در مواقعی و حتی اگر بنشینند سخنی نمی گویند; نه به این دلیل که نمی خواهند صحبت کنند، بلکه نمی توانند صحبت کنند. به دلیل بحران‌های روانی مانند ترس و آشفتگی که احساس می‌کنند، کبودی‌های روحی عمیقی در روح و روان مرد جوان ایجاد می‌کند.
این نتیجه چیزهایی است که کودک در جوانی در آن زندگی می کرد. مانند ظلم و فرصت نگفتن به او; و ایده خود را ارائه دهد
فقط سرکوب و سخنان توهین آمیز که روانش را جریحه دار می کند و از جلسات خانوادگی فرار می کند چون اگر بنشیند چیزی نمی گوید.
اگر او صحبت کند، کسی او را نمی شنود. فقط این درد را در خود عمیق تر می کند. این همان چیزی است که یک کودک بزرگ می شود و جوان می شود
فرار از جمع های خانوادگی؛ یا اجتماعی و تمایل به تنهایی و مشکوک بودن دارد. در خودش و در توانایی کار کردنش
با گذشت روزها اعتماد به نفس را کاملاً از بین می برد. مگر اینکه این عیب به سرعت اصلاح شود و به مرد جوان در داخل خانه آزادی داده شود. و برای تقویت خود و توانایی های خود تلاش کند

همچنین باید به کودک یاد داد که چگونه به نظام خانواده احترام بگذارد و تابع نظام خانواده باشد و اهمیت رعایت قوانین حاکم در خانه و پایبندی به آداب و رسوم و سنت های خوب خانواده را به او آموزش داد تا با دیگران به نحو احسن برخورد کند. مودبانه و بدون لطمه زدن به آزادی دیگران و احترام به خواسته های آنها و اینکه با اطاعت بزرگ شود نه نافرمانی به حدود آزادی خود پی می برد.
نقش مثبت در محیط اطرافش وقتی بزرگ شد

علمای تعلیم و تربیت توصیه می کنند که ویژگی های تربیتی کودک باید متمایز از صلابت، جدیت، منطق، استواری و نرمی باشد و بر نیاز کودک به احساس محبت، امنیت و امنیت از سوی اطرافیانش تاکید می کنند و این بهترین تاثیر را در بلوغ عاطفی او می گذارد. وقتی تبدیل به جوانی می شود که تحت تاثیر و تاثیر اطرافیان قرار می گیرد.در آینده

والدین باید عاقل، صبور و پشتکار باشند و برای تنبیه کودک مبارزه نکنند.
روش تربیت فرزندان باید با توجه به نیازهای هر کودک به طور جداگانه منعطف و انطباق پذیر باشد.تردیدی نیست که آموزش مبتنی بر محبت، لطافت، تشویق و قدردانی برای کسب توانایی پاسخگویی به سیستم های دنبال شده، ثمرات خوبی در زمینه های مختلف دارد. مراحل زندگی