Cén fáth a raibh cosc ​​orthu bualadh bos?

Cé go meastar bualadh bos mar cheann de na nósanna díograiseacha agus suairc a léiríonn an t-aitheantas agus an meas ar fad, léadh go raibh moladh ag ollscoil ársa sa Bhreatain go gcuirfí cosc ​​ar bhualadh bos ar an gcampas nó ar aon ócáidí eile ar nós fáiltithe nó eile.

Mhaígh sí go gcruthaíonn sé imní agus teannas do dhaoine áirithe a bhfuil fadhbanna céadfacha acu maidir leis seo.

D'eisigh Cuibhreannas Ollscoil Mhanchain ráiteas ag toirmeasc an chleachtais shóisialta seo don chéad uair i stair na hinstitiúide acadúla.

Rogha eile a bheadh ​​ann ná an "gotha ​​snagcheoil" mar a thugtar air, teanga chomharthaíochta na Breataine ina n-ardaítear na lámha agus ina n-aistrítear beagán ciúin, mar chineál beannachta nó léiriú áthas nó bua.

Dúirt ráiteas na hollscoile go ndéanann an bualadh bos torann fadhbanna do roinnt mac léinn a bhfuil guthanna arda nó fadhbanna síceolaíochta áirithe ag fulaingt orthu.

Teastaíonn ón riarachán go mbeadh sé seo níos cuimsithí trí ghrúpaí scoláirí a spreagadh chun an rud céanna a dhéanamh gach uair.

Cé go bhfuil roinnt cur i gcoinne an chinnidh, faomhadh 66 faoin gcéad é, rud a chiallaíonn go gcuirfear i bhfeidhm é.

Spreagadh an cinneadh seo chun cearta na mac léinn atá ag fulaingt ó fhadhbanna síceolaíochta nó galair áirithe a chosaint ina leith seo, rud a chuireann atmaisféar níos compordaí ar fáil dóibh.