aura na íonachta

Tá aura ceoil aige, canann sé dom rud a thaitníonn leis nuair a bhíonn muid inár bothán beag. Tá aura an ghrá aige, mar sin ní fheiceann aon duine nuair is é an barróg teachtaireacht an naisc neamhchiontach. Tá aura íonachta aige, amhail is dá mbeadh cumhrán déanta ag Dia le huisce Zamzam dó.

Tá aura na macántachta aige, ní ghortaítear macántacht. Tá aura na ndeor aige, ghlaonn sé go mór orm, agus caitheann a mhéara beaga a shúil gan chodladh.
Tá aura an bhróin aige, agus ní féidir leis maireachtáil gan é, amhail is go luíonn brón timpeall orm mar shióg a chaill a bealach go dtí a foraoise uaigneach.

Tá an aura de lile bán aige, uisce mé é gach uair a ghlaonn sé.
Tá aura caillte aige a aimsím san íoslach aon uair a chaillim é.
Agus tá sé dom.
Aura de mharthanas shíoraí, casaim agus casaim, casann an tír dhúchais, ciorcail cumha, agus snámhann an t-anam ar an aer.