Caithfidh tú scríobh anocht

Caithfidh mé scríobh anocht.
Chun duine míorúilteach a bheith agat, duine gan toisí, gan foircinn, gan luster stinging, fiú an-buí.
Aislingím faoi gach lá.
Ba iad siúd a bhfuil a súile fós deora gáire ionas go mbeidh mé ag gáire.

Agus an té nach stopann ag caint faoi rudaí amaideach, agus a chuireann scéalta grinn fíor-áiféiseach orm. Tá a fhios agam go mb’fhéidir go mbeinn ag scríobh faoi ghrá ar bhealach aisteach, ach de bharr an ainnise a threoraím mé féin tá imeall an duibheagáin ina áit le eitilt uaidh.

Chun go mbeadh duine cosúil le véarsa na háilleachta nach bhfuil deireadh ag a chuid iomann, is mirage sona é, ach ina chónaí le seachmall chomh héadrom leis an ghaoth lódáilte le criosantamaim agus bláthanna almond.
Is breá liom tiúilipí agus criosantamaim go mór, níor thaitin rósanna liom go mór mar ba ghnách liom iad a fheiceáil gach uair, ba bhreá liom basil toisc nach gcuirtear i láthair é mar bouquet na rósaí, ach tugann tú aire dó mar cheann de do chuid. leanaí.
B’fhéidir go raibh sé greannmhar.
nó loza.