ég vildi

Ég vildi að dagur liði án viðkvæmrar sorgar, á hvítu rúmi, teygður út kraftlaus, með úfið hár til einskis... Finnst þér þú ekki ónýtur?
Eða að hagkvæmnin sem þú varst að keyra drauma þína á hálf aflimuðum fæti fyrir og hinn er afbrýðisamur út í fáránleika örlaganna og hættir að virka í samkennd.. Þar sem lífið kemur einu sinni í formi aðskildra segulbanda á aðskildum stöðum, hljóðið af segulbandinu, hvers rödd okkur líkar að flytja, ómar á öllu ljósinu.

Ég var að leita að ótvíræðum orðum og það var heldur engin stoð í því, gleymdi öllu af fúsum og frjálsum vilja og þykist vera í lagi fyrir heimalandið.

Hvert og eitt okkar sér eitthvað í hjartanu sem hrynur og hrynur og við finnum að maginn eyðist þegar fátt af vánni skín í huga okkar, og úði af dreifðum tíðindum og blíðu húsi hinnar ófullkomnu nunnu.