ყვავილი

მაგრამ ყვავილი არ იკეცებოდა, არ გახმა, მაშინ როცა ყველაფერი ცივი იყო, ცივი ეკლები და ცივი ბალახი, ჩრდილი იყო, არ იყო, ჩამოვარდნა ან მტვერი.

დადიოდა მზის კვალდაკვალ, ამოდიოდა თუ ამოდიოდა და ჩადიოდა, ანგეშებდა ღრუბლებს, ღრუბლებს შორის ტრიალებდა, მყიფე სულივით ცეკვავდა, მყიფე ბილიკზე, რბილი ეკლები იყო, ალი არ იყო. სინათლის, ის არ იყო ისეთი დელიკატური, როგორც ფანჯარა, რომელიც წყნარ ზღვას გადაჰყურებს..

იგი კმაყოფილი იყო ფარდებზე მზის ფუმფულა, ახლად გადარჩენილი სულის ამოღება და მასზე შემოხვევა, რბილი ეკლები, არასოდეს მტკივა.