1- Dema ku hewce nebe ew xeletiyên we yên rêzimanî an rastnivîsînê rast dikin

2- Gotinên xerîb, nebinavûdeng bi kar tînin da ku wisa bikin ku çand berfireh e

3- Ew tenê di warên ku hûn pê nizanin bi we re dipeyivin, da ku hûn bi wan re li ser rastbûna gotinên wan nîqaş nekin.

4- Piştî ku bi delîlan xeletiya wan hat îsbatkirin jî guh nadin fikra xwe

5- Li şûna ku fikrên we nîqaş bikin êrîşî kesê we dikin

6- Ew îdia dikin ku jêhatîbûn an zanîna ku ew xwedî derdikevin (dibe ku pisporiya wan a zanistî be an jî karê wan be) ji qada zanîna kesên din girîngtir in.