ဒီလိုဖြစ်လာမယ်ဆိုတာကို သင်နားမလည်တဲ့အဆင့်ဖြစ်ပြီး “အရင်ကလို ပြန်လာဖို့မျှော်လင့်ချက်..!

စင်နောက်နောက်..

မင်းရွေးချယ်မှုမှားပြီး သူ့ကို ဒီအတိုင်းအတာအထိ အာရုံစိုက်မနေသင့်ဘူးဆိုတာ သေချာတဲ့အဆင့်ပါပဲ... ပြီးတော့ မင်းသူ့ရဲ့အချစ်ကို ထာဝရဖယ်ရှားပစ်သင့်တယ်..!

ရံဖန်ရံခါ ခံစားရတဲ့ ခံစားချက်က မင်းကို ပြန်ဖို့ ကြိုးစားဖို့ လိုတယ်... ပြီးတော့ "ခွင့်မလွှတ်နိုင်တဲ့" အပြစ်ကို ခွင့်လွှတ်ဖို့ ရည်ရွယ်ထားတာ...

မင်းမှားနေတယ်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံအောင်ကြိုးစားပြီး မင်းနဲ့တူတဲ့သူက တစ်မျိုးတည်းပဲ၊ မင်းနဲ့ ရန်တွေ့ပြီး အားနည်းနေတယ်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို စွပ်စွဲပြီး နောင်တရပြီး လျစ်လျူရှုပြီး ပြန်သွားလိုက်ပါ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်တင်တယ်။

အထီးကျန်မှု၊ ဝမ်းနည်းမှု၊ အထီးကျန်မှုကို လိုလားတောင့်တမှု၊ ယေဘုယျအားဖြင့် အရာဝတ္ထု သို့မဟုတ် ဘဝ၏တန်ဖိုးကို အဓိပ္ပာယ်ကင်းမဲ့ပြီး သင့်ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ အရာအားလုံးသည် မှုန်ဝါးနေပုံရသည်။

ဒါကြောင့် သင်ဟာ လူတွေနဲ့ ရင်းနှီးလာပြီး ပေါင်းသင်းဆက်ဆံတတ်လာပြီး မမြင်ရတဲ့ အရာတွေကို သင်မြင်လာရပြီး ပိုကောင်းတဲ့ မနက်ဖြန်ကို အိပ်မက်မက်ပြီး အရာတွေကို မျက်လုံးအသစ်နဲ့ ကြည့်လိုက်ပါ...

ဤအရာက သင့်အား ပြန်လည်နာလန်ထူသည့်အဆင့်သို့ ရောက်စေသည်။

ဤတွင် သင်သည် ထိုလူကို မုန်းမည်မဟုတ်။ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေနှင့် သင်သည် သူ့ကို နေကောင်းပါစေ၊ သင့်ကိုယ်သင် ကျန်းမာပါစေ၊ စစ်မှန်ပြီး မပြည့်စုံသော အတွေ့အကြုံတစ်ခုအတွက် စိတ်အားထက်သန်စွာ ရှာဖွေပါ...!

အဲဒီလူက မင်းရဲ့မှတ်ဉာဏ်ထဲကနေ ထာဝရပျောက်ကွယ်သွားတော့... ဘဝရဲ့စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေနဲ့ ဒုက္ခများစွာနဲ့ တစ်နေ့မှာ မင်းရဲ့ဖေ့စ်ဘွတ်အကောင့်ထဲကို ဝင်လိုက်တာနဲ့ မင်းဘယ်လောက်ရတယ်ဆိုတာ ဖော်ပြထားတဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့ငါးနှစ်က မင်းရေးခဲ့တဲ့ ပို့စ်တစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ လူကိုလွမ်းတယ်...

သံပုရာသီးလို ဦးနှောက်ကိုညှစ်ပြီး သူ့အကြောင်းတစ်ခုခုကို မှတ်မိဖို့ အနည်းဆုံးတော့ သူ့နာမည်၊ ဒါပေမယ့် ဘာမှ အကျိုးမရှိပါဘူး။”

။

"ဒါဟာ မာနကြီးတာ၊ မောက်မာတာ မဟုတ်ဘူး၊ လှည့်ထွက်သွားတယ်။"