ကဖိန်းဓာတ်က ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်တွေအတွက် ဘာကြောင့် မကောင်းတာလဲ။

ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေတယ်ဆိုရင် တစ်နေ့ကို ကော်ဖီခွက် အရေအတွက်ကို ရေတွက်ပါ။ နောက်ဆုံး နော်ဝေလေ့လာမှုအသစ်အရ ကော်ဖီနဲ့ တခြားကဖင်းပါတဲ့ အချိုရည်တွေ အများကြီးသောက်တဲ့ ကိုယ်ဝန်ဆောင် အမျိုးသမီးတွေဟာ အဝလွန်တဲ့ ကလေးငယ်တွေ ဖြစ်နိုင်ခြေ ပိုများနိုင်တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။

"Reuters" ၏အဆိုအရ သုတေသီများသည် မိခင် 51 နီးပါးထံမှ ကဖိန်းဓာတ်စားသုံးမှုဆိုင်ရာ အချက်အလက်များနှင့် ကလေးဘဝတွင် ၎င်းတို့၏ကလေးများ မည်မျှရရှိခဲ့သည်ကို ဆန်းစစ်ခဲ့သည်။

ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ်အတွင်း ကဖိန်းဓာတ် 50 မီလီဂရမ်အောက် (ကော်ဖီ ခွက်တစ်ဝက်အောက်) သောက်သုံးသော အမျိုးသမီးများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ပျမ်းမျှ ကဖင်းဓာတ် 50 မှ 199 မီလီဂရမ် (ခွက်တစ်ဝက်မှ ခွက်ကြီး နှစ်ခွက်အထိ) သောက်သုံးသူများ၊ ကော်ဖီသောက်ခြင်း) တစ်နေ့လျှင် ပိုများလေ ၎င်းတို့သည် ပထမနှစ်တွင် အဝလွန်သော ကလေးငယ်များ ဖြစ်နိုင်ခြေ 15% ပိုများသည်။

အမျိုးသမီးများ ကဖိန်းဓာတ် စားသုံးမှုနှုန်း တိုးလာသည်နှင့်အမျှ ကလေးများ၏ ကိုယ်အလေးချိန် တိုးလာပါသည်။
ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ် ကဖင်းဓာတ် ၂၀၀ မှ ၂၉၉ မီလီဂရမ်ကြား သောက်သုံးသော အမျိုးသမီးများတွင် ကလေးများသည် အဝလွန်နိုင်ခြေ ၂၂ ရာခိုင်နှုန်း ပိုများသည်။

တစ်နေ့လျှင် ကဖိန်းဓာတ် အနည်းဆုံး ၃၀၀ မီလီဂရမ် သောက်သုံးသော အမျိုးသမီးများတွင် ကလေးများသည် အဝလွန်နိုင်ခြေ ၄၅ ရာခိုင်နှုန်း ပိုများသည်။

"ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ်အတွင်း မိခင်ကဖိန်းဓာတ် တိုးလာခြင်းသည် ကလေးဘဝတွင် အလွန်အကျွံ ကြီးထွားမှုနှင့် နောက်ပိုင်းအဆင့်တွင် အဝလွန်ခြင်းအထိ ဆက်စပ်နေသည်" ဟု Norwegian Institute of Public Health မှ ဦးဆောင်သုတေသီ Eleni Papadopoulou က ပြောကြားခဲ့သည်။

“ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ်အတွင်း ကဖိန်းဓာတ်စားသုံးမှုကို တစ်ရက်လျှင် 200 မီလီဂရမ်ထက်နည်းအောင် ကန့်သတ်ရန် လက်ရှိ အကြံပြုချက်များအား တွေ့ရှိချက်က ထောက်ခံသည်” ဟု သူမက ထပ်လောင်းပြောသည်။

“ကဖိန်းဓာတ်က ကော်ဖီကနေ ထွက်လာတာမဟုတ်ဘဲ ဆိုဒါတွေ (ကိုလာနဲ့ အားဖြည့်အချိုရည်တွေလိုမျိုး) ကဖိန်းဓာတ်ကို သိသိသာသာ ပံ့ပိုးပေးနိုင်တယ်ဆိုတာ ကိုယ်ဝန်ဆောင်အမျိုးသမီးတွေ သိထားဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။” လို့ Papadopoulou က ဆိုပါတယ်။

ယခင်လေ့လာမှုများအရ ကဖင်းဓာတ်သည် အချင်းမှတဆင့် လျင်မြန်စွာဖြတ်သန်းနိုင်ပြီး ကိုယ်ဝန်ပျက်ကျနိုင်ခြေ တိုးမြင့်လာကာ သန္ဓေသားကြီးထွားမှု လျော့ကျခြင်းနှင့် ဆက်စပ်နေကြောင်း သိရသည်။

Papadopoulou မှအချို့သောတိရစ္ဆာန်လေ့လာမှုများကလည်း ကဖင်းစားသုံးမှုသည် ကလေး၏အစာစားချင်စိတ်ထိန်းချုပ်မှုကိုပြောင်းလဲခြင်း သို့မဟုတ် ကြီးထွားမှုနှင့် ဇီဝြဖစ်ပျက်မှုကိုထိန်းညှိပေးသည့် ဦးနှောက်အစိတ်အပိုင်းများကို ပြောင်းလဲခြင်းဖြင့် ကိုယ်အလေးချိန်အလွန်အကျွံတိုးစေနိုင်ကြောင်းလည်း ထောက်ပြထားသည်။