စာရေးဆရာကြီး Hanna Mina ကွယ်လွန်ခြင်း သူ့ဆန္ဒက ဘာလဲ။

ကျွန်ုပ်တို့ အလွန်ချစ်မြတ်နိုးသော ဝတ္ထုရေးဆရာတစ်ဦးကို ကျွန်ုပ်တို့ထံမှ လုယူသွားသည့်တိုင်အောင် သေခြင်းတရားပွဲသည် မရောက်သေးပေ။ ဆီးရီးယားဝတ္ထုရေးဆရာ Hanna Mina ကွယ်လွန်သည့် အင်္ဂါနေ့တွင် ဒမတ်စကတ်တွင် ကြေငြာခဲ့သည်၊ အကျော်ကြားဆုံး ဆီးရီးယားနှင့် အာရပ်ဝတ္ထုရေးဆရာများထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်လာခဲ့သည်။

သူသေဆုံးသည့်သတင်းကို မည်သည့်မီဒီယာတွင်မျှ မဖော်ပြရန် အကြံပြုခဲ့သော်လည်း မီဒီယာများက အဆိုပါဆန္ဒကို အတိအကျမလိုက်နာနိုင်ခဲ့သဖြင့် ၎င်း၏တရားဝင် ဆီးရီးယားအေဂျင်စီ SANA အပါအဝင် သူသေဆုံးသည့်သတင်းကို အလျင်စလို ထုတ်ပြန်ခဲ့ကြသည်။ နှင့် အခြားမီဒီယာများ..

ဝတ္ထုရေးဆရာ Hanna Mina ကို 1924 ခုနှစ်တွင် မြေထဲပင်လယ်ရှိ Latakia တွင်မွေးဖွားခဲ့ပြီး သူသည် သူ၏လက်ရေးဖြင့်ရေးသားခဲ့သော သူ၏အလိုဆန္ဒအရ အလင်းရောင်ကို မျက်စိမှမြင်ရသောကြောင့် စိတ်ဆင်းရဲမှုများအတွက် "ကတိပေးသူ" ဖြစ်ခဲ့ပါသည်။ အဲဒီတုန်းက မီဒီယာမျိုးစုံက ထုတ်ဝေခဲ့ပြီး ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် တုံ့ပြန်မှုတွေ ပေါ်ပေါက်ခဲ့ပါတယ်။

Mina သည် လက်ရှိတူရကီအာဏာပိုင်များလက်အောက်ရှိ Iskenderun နှင့် Latakia မြို့တို့ကြားတွင် သူ၏ပထမဆုံးကလေးဘဝနေထိုင်ခဲ့ပြီး 1936 ခုနှစ်တွင် မူလတန်းပညာရေးအောင်လက်မှတ်ရရှိခဲ့ပြီးကတည်းက သူသည် သူ့အလိုဆန္ဒအရ ပြောဆိုခဲ့သည့် ဆင်းရဲဒုက္ခကို သိရှိခဲ့သည်။ ထို့နောက်တွင် ရပ်တန့်ခိုင်းခဲ့သည်။ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ပညာဆက်လက်သင်ကြားပြီး အလုပ်မှာ ပါဝင်လုပ်ကိုင်ခဲ့ပါတယ်။အဲဒီမှာ သူသည် ဤနေရာတွင် “ဆာလမ်” ဖြစ်လျှင်ပင် မည်သည့်အလုပ်မဆို စတင်လှုပ်ရှားခဲ့သည်။

1938 တွင် တူရကီက ၎င်းကိုထိန်းချုပ်ကြောင်းကြေငြာပြီးနောက် Mina သည် Iskenderun မှထွက်ခွာရန်အတင်းအကျပ်ခိုင်းစေခဲ့ပြီး ကျန်မိသားစုများနှင့်အတူ Latakia သို့ ထွက်ပြေးခဲ့သည်။ သူသည် Latakia ဆိပ်ကမ်းတွင် အထမ်းသမားအဖြစ် လုပ်ကိုင်ခဲ့ပြီး ၎င်း၏ ပထမဆုံးအစမှာ ဆိပ်ကမ်းအလုပ်သမားများအတွက် သမဂ္ဂတည်ထောင်ရန် ကြိုးပမ်းသည့် ဘက်တော်သားအလုပ်တွင် ထိုနေရာတွင် လက်ဝဲဝါဒီ “ပြည်သူ့အသံ” သတင်းစာကို လမ်းများပေါ်တွင် ဖြန့်ဝေနေခဲ့သည်။ လူတွေရဲ့ လူမှုအဆင့်အတန်းကို ထိခိုက်စေတဲ့အတွက် ဓားမြှောင်နဲ့ ဓားမြှောင်အထိုးခံရပြီး သေပြီလို့ ထင်ရတဲ့အထိ ဒဏ်ရာရခဲ့ပါတယ်။

လတ်တကီဆိပ်ကမ်းတွင် အထမ်းသမားအဖြစ် လုပ်ကိုင်ရာမှ၊ ထို့နောက် လမ်းများတွင် သတင်းစာ ဖြန့်ဖြူးသူအဖြစ်၊ ဆံပင်ညှပ်ဆရာအဖြစ် လုပ်ကိုင်လာကာ ယင်းအလုပ်ဖြင့် စာပေလောကတွင် လူများနှင့် ထိတွေ့ခွင့်ရခဲ့ပြီး ၎င်းတို့ထံ စာရေးကာ စာရေးစာများ ရေးသွင်းရာတွင် ကူညီဆောင်ရွက်ပေးခဲ့သည်။ အစိုးရကိစ္စ။ ထို့နောက် သူသည် သင်္ဘောပေါ်တွင် သင်္ဘောသားတစ်ဦးအဖြစ် လုပ်ကိုင်ခဲ့ပြီး ၎င်းသည် သူ၏စိတ်ကူးယဉ်ကမ္ဘာ၏အရင်းအမြစ်ဖြစ်သည့် အဏ္ဏဝါကမ္ဘာနှင့် ပတ်သက်သည့်အရာအားလုံးကို ပံ့ပိုးပေးသည့် ၎င်း၏အကျော်ကြားဆုံးအလုပ်ဖြစ်သည်။

ပင်လယ်ကမ္ဘာတွင် အလုပ်လုပ်ပြီးနောက် Mina သည် လွန်ခဲ့သောရာစုနှစ်လေးဆယ်ခန့်တွင် ဘေရွတ်မြို့သို့ပြောင်းရွေ့ကာ ဒမတ်စကတ်မြို့သို့ပြန်လာကာ စာနယ်ဇင်းလောကတွင် အလုပ်လုပ်ခဲ့ပြီး သူ၏ဝတ္ထုများ ပေါ်လာခဲ့ပြီး အများစုမှာ ဆင်းရဲဒုက္ခနှင့်ဆိုင်သော၊ ရုန်းကန်မှု၊ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်မှုနှင့် ရုန်းကန်မှုများ၊ အထူးသဖြင့် သူသည် ပြင်သစ်သိမ်းပိုက်မှုကို တိုက်ရိုက်တိုက်ခိုက်ခဲ့သူတစ်ဦးဖြစ်သောကြောင့် သူ့ကိုယ်သူ "ရုန်းကန်မှုနှင့် ပျော်ရွှင်မှု" စာရေးဆရာဟု မှတ်ယူခဲ့သည်။

ပင်လယ်ကမ္ဘာမှ စိတ်ကူးယဉ်ထားသော သူ၏ဝတ္ထုများတွင် Minh သည် လူမှုရေးတရားမျှတမှုရရှိရန် ရုန်းကန်နေရခြင်း၏ စိတ်ကူးကို လူမှုရေးအခြေအနေအမျိုးမျိုးရှိ ဇာတ်ကောင်များမှတစ်ဆင့် ဖြတ်သန်းနေရသည့် အထွေထွေဝေဒနာများမှတစ်ဆင့် သူ့ကိုယ်ပိုင်နာကျင်မှုကို ဖော်ပြခြင်း၊ သူ၏ဝတ္ထုအများစုတွင် လူသားပုံစံများကိုဖန်တီးရာတွင် လူမှုပဋိပက္ခ၏တန်ဖိုးကိုဖော်ပြခြင်းဖြစ်ပါသည်။ရှည်လျားရှုပ်ထွေးပြီး အသွင်အမျိုးမျိုးဖြင့်ရုန်းကန်ပြီးနောက် တရားမျှတမှုဝေစုကိုသူမရရှိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်၊ သူသည် အစောပိုင်းကာလက သူပြောခဲ့သော စကားအပြောအဆိုများစွာအရ “ကျွန်ုပ်တို့အလယ်တွင် နေထိုင်သည်” ဟူသော ဇာတ်ကောင်များမှတစ်ဆင့် “အသွေးအသား” ဖြစ်ရန် စာပေများစွာ တောင်းဆိုခဲ့သည်။

Minh က သူ့ကိုယ်သူ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ထုတ်ဖော်ပြောဆိုပြီး သူသည် ဆိုရှယ်လစ် လက်တွေ့ဆန်သော ဝတ္ထုတိုနှင့် လက်တွေ့ဘဝနှင့် စာပေ၏ လက်တွေ့ဆန်မှုနှင့် တီထွင်ဖန်တီးမှုတို့ကြား လိုအပ်သော ခြားနားချက်ကို ထောက်ပြကာ ဆိုရှယ်လစ်လက်တွေ့ဘဝတွင် နိုင်ငံရေးကို မပါဝင်ရန် တိုက်တွန်းခဲ့သည်။ စာရေးသူ၏ ကိုယ်တွေ့ အတွေ့အကြုံနှင့် သူ့ဘဝတွင် တိုက်ရိုက်ခံစားခဲ့ရသော စိတ်အားထက်သန်မှု။

ကွယ်လွန်သူ စာရေးဆရာကြီးများ၏ အကျော်ကြားဆုံး ဝတ္ထုများမှာ (၁၉၅၄ ခုနှစ်တွင် ထုတ်ဝေခဲ့သော အပြာရောင်မီးချောင်းများ)၊ (၁၉၇၅ ခုနှစ်တွင် အယ်လ်ယာတာ)၊ (၁၉၆၆ ခုနှစ်တွင် ရွက်လွှင့်ခြင်းနှင့် မုန်တိုင်း) နှင့် (၁၉၈၁) ခုနှစ်တွင် (သင်္ဘောသားပုံပြင်) တို့ဖြစ်သည်။

သူသည် စာအုပ်ငါးဆယ်နီးပါး ထုတ်ဝေခဲ့ပြီး အများစုမှာ ရသစာပေဖြစ်ပြီး အချို့က သူ၏ ဆောင်းပါးများနှင့် လေ့လာမှုများအတွက် ပူးတွဲရေးသားထားသည်။ ဝတ္ထု (Al-Arqash and the Gypsy)၊ (ပင်လယ်နှင့်သင်္ဘော)၊ (The Bride of the Black Wave) နှင့် (The End of a Brave Man) ၊ ကိုးဆယ်ကျော်အတွင်း ကျော်ကြားမှုများစွာရရှိခဲ့သော စီးရီးကို ထုတ်လုပ်ခဲ့သည့် ဝတ္ထုအပါအဝင်၊ နောက်ဆုံးရာစု။ (The Far Harbor)၊ (နက္ခတ်တာရာ)၊ (တိုင်ရာအကြွင်းအကျန်) နှင့် (တိမ်ထူထပ်သောနေ့တွင် နေမင်း) ၏ ဇာတ်ကြောင်း။

နောက်ဆုံးထွက်သက်ကို ရှူမိသောအခါ- ကျွန်ုပ်၏သေခြင်းသတင်းကို မဖြန့်ပါနှင့်။

သူသေဆုံးသည့်သတင်းကို လွန်ခဲ့သည့် 10 နှစ်ခန့်က လက်ရေးဖြင့်ရေးပြီး “ကျနော် နောက်ဆုံးထွက်သက်ကို နှုတ်ပြီးချိန်မှာတော့ ဒီစကားလုံးကို ကျွန်တော်ရဲ့သတင်းကို အလေးထားပြီး မထုတ်ပြန်ဖို့ တောင်းဆိုခဲ့ပါတယ်။ သေခြင်းတရားသည် မည်သည့်မီဒီယာတွင်မျှ ထုတ်လွှင့်မည်မဟုတ်ပါ၊ အကြောင်းမှာ ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်၏ဘ၀တွင် ရိုးရိုးရှင်းရှင်းဖြစ်ပြီး သေခြင်း၌ ရိုးရှင်းစွာနေလိုပါသည်။"

ပညာတတ်များနှင့် စာဖတ်သူများ၏ စာနာစိတ်များကို အမြင့်ဆုံးအထိ နှိုးဆွပေးခဲ့သော သူ၏အလိုတော်တွင် သူ့ကိုယ်သူပါရှိသော ဝမ်းနည်းဖွယ်ကိုးကားချက်များကြောင့် "ဆင်းရဲသား၊ ဆင်းရဲသားတို့ကို ထောက်ပံ့ကူညီခြင်းငှာ ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်ရှိ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းခံရသော သူများကို ထောက်ပံ့ခြင်းအတွက် သူ၏စာပေကို မြှုပ်နှံထားသည်ဟု အလေးပေးပြောကြားခဲ့သည်။ ”

ဆွေမျိုးများနှင့် သူငယ်ချင်းများအားလုံးကို တောင်းပန်ပြီးနောက်၊ သင်္ချိုင်းဌာနမှ "အငှားလေးယောက်" ၏ဖျန်ဖြေမှုမှလွဲ၍ ၎င်း၏ရုပ်အလောင်းကို မသယ်မသွားရန် တောင်း ဆိုခဲ့သည်။ “ရနိုင်သမျှသော သင်္ချိုင်းတွင်း” တွင် မိန့်တော်မူပြီး ပညတ်တော်၌ အလေးပေးထားသည့်အတိုင်း သူတို့လက်မှ အညစ်အကြေးများကို လှုပ်ခါကာ ၎င်းတို့၏အိမ်သို့ ပြန်သွားကြသည်– “ပွဲပြီးပြီ၊ စက်ဝိုင်းပိတ်ပြီ”

အလိုတော်တွင် ကွယ်လွန်သူ ဝတ္ထုရေးဆရာက သူပြောသည့်အတိုင်း ဝမ်းနည်းမှု၊ ငိုကြွေးခြင်း သို့မဟုတ် ဝမ်းနည်းကြေကွဲမှုမျိုး မလိုချင်ကြောင်း အလေးပေးပြောကြားခဲ့ပြီး သူ့အတွက် အောက်မေ့ဖွယ်ပါတီကို မလိုချင်ကြောင်း အလေးပေးပြောကြားခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သည့် ၁၀ နှစ်နှင့် လေးနှစ်ခန့်က သူ၏လက်ရေးဖြင့် ရေးထားသည့်အတိုင်း သူ၏ပိုင်ဆိုင်မှုအသေးစိတ်အချက်အလတ်အချို့ကို ၎င်း၏ဇနီးထံ ထားခဲ့ကာ အချို့က ၎င်း၏မိသားစုဟု တောင်းဆိုသူများထံသို့ အခြားသူများထံ အပ်နှံခဲ့သည်။