तपाईलाई एट्रोफिक योनिटाइटिस बारे जान्न आवश्यक छ?

यो रोग सामान्यतया रजोनिवृत्ति पछि देखा पर्दछ, र तपाइँ चुपचाप योनि जलन, सुख्खा र चिलाउने, dyspareunia, पिसाब गर्दा दुखाइ, पिसाब गाह्रो र पिसाब जलन, विशेष गरी यौन सम्पर्क पछि, जसले तपाइँको यौन चिसोपन र तपाइँको पतिबाट अलगाव बढाउँछ।
रजोनिवृत्ति पछि 40% महिलाहरूमा एट्रोफिक योनाइटिस हुन्छ, र यो डिम्बाशय को गतिविधि को समाप्त को कारण महिला हर्मोन को कमी को कारण हो, जो शोष, संकुचन, छोटो, सुख्खापन र योनि को कम अम्लता को नेतृत्व गर्दछ। रोगजनक ब्याक्टेरिया को विकास र सूजन को घटना मा मद्दत गर्छ
सुख्खापनको कारण योनि फिसर र संभोग पछि रगत बग्ने अवस्थामा नपुगेसम्म यौनसम्पर्क र यौनसम्पर्कबाट सूजन बढ्छ, जसले संभोगलाई धेरै पीडादायी र कठिन प्रक्रिया बनाउँछ ...
पातलो महिलाहरूमा (एडिपोज टिस्युद्वारा स्रावित एस्ट्रोजनको कमीले गर्दा), र धुम्रपान गर्नेहरूका साथै प्रारम्भिक रजोनिवृत्ति भएकाहरू, स्वाभाविक रूपमा जन्म नगर्नेहरू र कम यौन सम्पर्क गर्नेहरूमा लक्षणहरू बढी गम्भीर हुन्छन्। सम्भोग...
प्राकृतिक प्रसव र श्रीमान्सँग धेरै यौन अभ्यासहरूले रगतको योनिको पर्फ्युजन बढाउँछ र एट्रोफिक योनिटाइटिसको घटनालाई कम गर्छ ...
उपचार मुख्यतया मोइस्चराइजरहरूमा निर्भर गर्दछ, जहाँ मोइस्चराइजर क्रिमहरू प्रत्येक दुई वा तीन दिनमा एक पटक प्रयोग गरिन्छ, र यौन सम्पर्कलाई सहज बनाउन, दुखाइ कम गर्न र दरारबाट बच्न यौन सम्पर्क गर्नु अघि लुब्रिकेन्टहरू प्रयोग गरिन्छ।