Over de verborgen ziekte .. meningitis, zijn typen, symptomen

Meningitis is een ontstekingsziekte die de slijmvliezen rond de hersenen en het ruggenmerg aantast, veroorzaakt door een bacteriële of virale infectie.

Bacteriële meningitis:

Prognose: Er is een goede kans op herstel zonder nevenschade en de kans op volledig herstel wordt volgens medisch onderzoek geschat op 90%, mits in een vroeg stadium wordt behandeld. De factoren die de kansen op herstel kunnen beïnvloeden, zijn voornamelijk de slechte gezondheid van de patiënt, een vertraging bij het starten van de behandeling of een kiem van een agressievere stam dan normaal.

Aseptische meningitis:

Onderzoekers zijn er nog niet in geslaagd om de oorzaak van dit type ontsteking te identificeren, in hun pogingen om het in cultuur te kweken, na het nemen van een monster van lichaamsvloeistoffen - van hieruit is de naam geïnspireerd (maar er zijn andere methoden die helpen bij het bepalen van de oorzaak van ontsteking).

Hoogstwaarschijnlijk is de oorzaak een virale infectie (in dit geval wordt de infectie veroorzaakt door het virus), maar in een klein aantal gevallen wordt er gesproken over een andere oorzaak van infectie, zoals parasieten.

Virale meningitis (ontsteking van de vliezen wordt veroorzaakt door een virus):

De virussen die het meest worden gebruikt om meningitis te veroorzaken, zijn enterovirussen. Andere veel voorkomende virale oorzaken zijn arbovirus, orale herpes simplex type 2 en humaan immunodeficiëntievirus (HIV). Infecties veroorzaakt door enterovirussen en geleedpotige virussen zijn seizoensgebonden en hun prevalentie neemt aanzienlijk toe in de zomer.

Prognose: Het verloop van de ziekte is goedaardig, de koorts en hoofdpijn verdwijnen binnen ongeveer een week en met uitzondering van enkele zeldzame gevallen is het herstel in de meeste gevallen volledig.

Symptomen van meningitis

Symptomen van meningitis Het meest voorkomende teken bij onderzoek is moeite met het bewegen van de nek
(De term "meningeale symptomen" betekent de verschijnselen die de patiënt voelt en beschrijft, terwijl de term "teken" de dingen betekent die de arts tijdens het onderzoek opmerkt.) Symptomen van meningitis die kunnen optreden: hoofdpijn, fotofobie; De volgende symptomen treden op: Koorts, stijfheid bij het bewegen van de nek in het anterieur-posterieure vlak (dit teken komt mogelijk niet voor bij kinderen en ouderen).

Mogelijke aanvullende manifestaties van de ziekte: Verandering in de mate van bewustzijn, misselijkheid en braken, toevallen (convulsies), craniale neuropathie en de volgende aanvullende symptomen kunnen optreden bij zuigelingen en kinderen: Overmatige prikkelbaarheid, rusteloosheid en verstoring van eetgewoonten.

Tekenen en symptomen van aseptische meningitis: Veel voorkomende symptomen zijn hoofdpijn, misselijkheid, algemene zwakte en het meest voorkomende teken bij onderzoek is moeite met het bewegen van de nek (stijve romp). Het ziektebeeld is vaak minder geleend dan het duidelijke beeld van bacteriële meningitis.

Oorzaken en risicofactoren voor meningitis

De meest voorkomende ontstekingsremmers zijn pneumokokken - verantwoordelijk voor ongeveer de helft van de gevallen en worden beschouwd als de oorzaak van het grootste deel van de sterfgevallen), meningokokken - die soms verschijnen als een diffuse uitslag, bestaande uit prominente paarse stippen) en ( Hemofilus - het aantal infecties met deze bacterie is gestaag afgenomen sinds vaccinatie acceptabel werd en zelfs aanbevolen voor kinderen). Infecties met deze drie ziektekiemen zijn verantwoordelijk voor 80% van alle gevallen van bacteriële infecties.

De mensen die het meeste risico lopen om de ziekte op te lopen, zijn de groep mensen die besmet zijn met een actieve besmette plaats, zoals een binnenoorontsteking, sinusitis in het gezicht (sinusitis), longontsteking en endocarditis;
Bijkomende risicofactoren zijn onder meer: ​​cirrose, alcoholisme, kwaadaardige bloedcelziekte, verstoring van het immuunsysteem en hoofdletsel dat lekkage van hersenvocht veroorzaakte op het moment van infectie.
De minst voorkomende pathogenen zijn Streptococcus B. De meeste mensen die met deze bacterie besmet zijn, zijn kinderen jonger dan een maand, Listeria, die de ziekte veroorzaakt bij pasgeborenen en ouderen, Staphylococcus, veroorzaakte infectie te midden van mensen met penetrerende verwondingen aan het hoofd of onder mensen die een invasieve medische operatie voor het hoofd.

meningitis behandeling

Het wordt onmiddellijk gevolgd om vroege meningitis te behandelen met antibiotica, gezien de gevaarlijke aard van de ziekte, vaak onmiddellijk na de lumbale punctie (na de punctie in plaats van ervoor om maskering te voorkomen, aangezien de behandeling een snelle verandering in de cerebrospinale vloeistofwaarden veroorzaakt, en dan is het moeilijk om de ziekte en de ziekteverwekker nauwkeurig te bepalen) en vóór het bepalen van de identiteit van de ziekteverwekker. Het antibioticum dat voor de behandeling wordt gebruikt, is ceftriaxon, dat wordt toegediend via een intraveneuze infusie, in een dosis van 4 gram per dag. Een andere veel voorkomende behandeling is cefotaxime door middel van een intraveneuze infusie van 12 gram per dag.

Voor kinderen en ouderen wordt penicilline gewoonlijk toegevoegd via een intraveneuze infusie, in een dosis van 12 gram per dag. Vancomycine wordt toegevoegd in een dosis van 2 gram per dag, in geval van ontsteking na een hoofdletsel of na invasieve medische procedures aan het hoofd.

Recent werd ontdekt dat de toevoeging van een corticosteroïd van het type dexamethason het sterftecijfer en de kans op blijvende invaliditeit verlaagt bij volwassenen met emfyseem van hersenweefsel, met verhoogde intracraniale druk en met een woedend ziekteproces. (Behandeling met dexamethason van het corticosteroïd-type werd tot voor kort alleen vaak gebruikt bij kinderen, en het bleek een significante bijdrage te leveren aan het verminderen van het aantal complicaties, met name dehydratie bij patiënten die werden veroorzaakt door Haemophilus influenzae. Zoals eerder vermeld, is ook goedgekeurd voor gebruik bij volwassenen). Door de ziekteverwekker te bepalen en de gevoeligheid ervan voor verschillende geneesmiddelen in te schatten, is de continuïteit van de behandeling met het optimale geneesmiddel mogelijk.

Behandeling van aseptische meningitis: De behandeling is vaak ondersteunend (zoals behandeling met pijnstillers en intraveneuze vloeistoffen) en aangepast aan de symptomen van de patiënt.