Kissinger slaat alarm na Corona, niet hetzelfde als voor Corona

Het Corona-virus wekte de Amerikaanse politieke filosoof Henry Kissinger, de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken in de regeringen Nixon en Ford, die alarm sloeg en waarschuwde dat de wereld vóór Corona niet hetzelfde is als erna, in afwachting van politieke en economische onrust die mogelijk generaties lang als gevolg van de epidemie, verwijzend naar de desintegratie van het sociale contract, zowel lokaal als internationaal.

Hij prees de inspanningen van de regering van president Donald Trump om de crisis het hoofd te bieden en zei dat er een nieuwe internationale orde aan het ontstaan ​​is, waarbij de Verenigde Staten worden opgeroepen zich voor te bereiden op deze nieuwe wereld, parallel aan de bestrijding van het virus.

"Ardennenoffensief"

Kissinger schreef in de American Wall Street Journal: De surrealistische sfeer van de Covid-19-epidemie verwijst naar wat ik voelde als jonge man in de 84th Infantry Division tijdens de Slag om de Ardennen.

Hij voegde eraan toe: "Nu, net als eind 1944, is er een gevoel van een opkomend gevaar dat niet op iemand in het bijzonder gericht is, maar willekeurig toeslaat en vernietiging achterlaat, maar er is een belangrijk verschil tussen die verre periode en onze tijd."

Hij vervolgde: “Momenteel is in een verdeeld land een effectieve en vooruitziende regering nodig om obstakels van ongekende omvang en wereldwijd bereik te overwinnen. Het handhaven van het vertrouwen van het publiek is cruciaal voor sociale solidariteit, de relatie van samenlevingen met elkaar en voor internationale vrede en stabiliteit.

"Naties houden stand en bloeien wanneer hun instellingen catastrofes kunnen voorspellen, hun invloed kunnen indammen en de stabiliteit kunnen herstellen", zei Kissinger. En wanneer de Covid-19-pandemie eindigt, zullen de instellingen van veel landen worden beschouwd als gefaald. Het doet er niet toe of dit oordeel objectief eerlijk is. De waarheid is dat de wereld nooit meer hetzelfde zal zijn na het coronavirus. Nu ruzie maken over het verleden maakt het moeilijk om te doen wat gedaan moet worden.”

Hij schreef: “Coronavirusinfecties hebben een ongekend niveau van wreedheid en schaal bereikt. De verspreiding is enorm... Amerikaanse gevallen verdubbelen elke vijf dagen, en op het moment van schrijven is er geen remedie. De medische voorraden zijn ontoereikend om de stijgende golf van gevallen het hoofd te bieden en de intensive care-afdelingen staan ​​op het punt te sluiten. Screening is onvoldoende om de omvang van de infectie vast te stellen, laat staan ​​de verspreiding ervan. Een succesvol vaccin zou tussen de 12 en 18 maanden klaar kunnen zijn.”

Post-Corona wereldorde

"De Amerikaanse regering heeft solide werk verricht door onmiddellijke rampen te voorkomen", verklaarde Kissinger in zijn artikel. De ultieme test zal zijn of de verspreiding van het virus kan worden gestopt en vervolgens kan worden teruggedraaid op een manier en op een schaal die het vertrouwen van het publiek in het vermogen van Amerikanen om zichzelf te beheersen, behoudt."

Hij benadrukte dat "de inspanningen van de crisis, hoe groots en noodzakelijk ook, de dringende taak van het lanceren van een parallel project voor de overgang naar een post-coronavirussysteem niet mogen verzwakken."

Hij wees erop dat leiders de crisis grotendeels op nationale basis aanpakken, maar dat de effecten van het virus dat oplost in de samenleving geen grenzen kennen.

Hoewel de aanval op de menselijke gezondheid - hopelijk - tijdelijk zal zijn, zal het politieke en economische onrust veroorzaken die generaties lang kan aanhouden. Geen enkel land, zelfs de Verenigde Staten niet, kan het virus verslaan in een puur nationale inspanning. Het aanpakken van de eisen van het moment moet uiteindelijk gepaard gaan met een visie en programma van twee wereldwijde samenwerkingen. Als we niet beide kunnen doen, krijgen we te maken met het slechtste van beide.”

“historisch podium”

Hij legde uit dat de Verenigde Staten, door lessen te trekken uit de ontwikkeling van het Marshallplan en het Manhattan-project, zich ertoe verbinden een grote inspanning te leveren op drie gebieden: het ondersteunen van de wereldwijde weerbaarheid tegen infectieziekten, het proberen de wonden van de wereldeconomie te helen, en bescherming van de principes van de liberale wereldorde.

Hij meende dat in alle opzichten terughoudendheid nodig is, zowel in de binnenlandse politiek als in de internationale diplomatie, en dat er prioriteiten moeten worden gesteld.

Hij concludeerde: “We zijn van de Slag om de Ardennen in de Eerste Wereldoorlog verhuisd naar een wereld met meer welvaart en een grotere menselijke waardigheid. Nu leven we in een historische periode. De historische uitdaging voor leiders is om de crisis te beheersen en de toekomst op te bouwen. Falen kan de wereld in brand steken."