Biografia legendy futbolu Pele

Po powrocie do Brazylii Pele pomógł Santosowi wygrać ligę w 1958 roku i zakończył sezon jako najlepszy strzelec ligi.

Jego drużyna straciła tytuł w 1959 roku, ale gole Pele w następnym sezonie (33 gole) przywróciły ich na szczyt.

W 1962 roku doszło do słynnego zwycięstwa nad mistrzami Europy Benfiką.

Hat-trick Pelego w Lizbonie doprowadził do porażki portugalskiej drużyny i przyniosła mu szacunek bramkarza Costy Pereiry.

Pereira powiedział: „Poszedłem na mecz z nadzieją, że zatrzymam wielkiego człowieka, ale posunąłem się za daleko w swoich aspiracjach, ponieważ jest to ktoś, kto nie urodził się na tej samej planecie co my”.

Zapobieganie przenoszeniu

Na Mistrzostwach Świata w 1962 roku doszło do rozczarowania, kiedy Pele doznał kontuzji we wczesnym meczu, która uniemożliwiła mu grę do końca turnieju.

To nie powstrzymało napływu bogatych klubów, w tym Manchesteru United i Realu Madryt, próbujących pozyskać człowieka, którego już opisano jako największego piłkarza świata.

W oczekiwaniu na pomysł wyjazdu ich gwiazdy za granicę, brazylijski rząd ogłosił ją „skarbem narodowym”, aby zapobiec jej transferowi.

Mistrzostwa Świata w 1966 roku były wielkim rozczarowaniem dla Pelego i Brazylii. Pele stał się celem i popełniono przeciwko niemu duże błędy (Foules), zwłaszcza w meczach pomiędzy Portugalią a Bułgarią.

Brazylii nie udało się wyjść poza pierwszą rundę, a kontuzje Pele spowodowane wślizgami oznaczały, że nie mógł grać na najwyższym poziomie.

W domu Santos podupadał, a Pele zaczął mniej wnosić do swojego zespołu.

W 1969 roku Pele strzelił swojego tysięcznego gola w karierze. Niektórzy fani byli rozczarowani, ponieważ był to rzut karny, a nie jeden z jego sensacyjnych goli.

Zbliżał się do wieku 1970 lat i niechętnie angażował się w grę dla Brazylii na Mistrzostwach Świata XNUMX w Meksyku.

Musiał też zostać zbadany przez dyktaturę wojskową swojego kraju, która podejrzewała go o sympatie lewicowe.

Ostatecznie strzelił 4 gole w swoim ostatnim występie na Mistrzostwach Świata, jako członek brazylijskiej drużyny uważanej za najlepszą w historii.

Jego najbardziej charakterystyczny moment miał miejsce w meczu grupowym z Anglią. Jego główka wyglądała na skierowaną do siatki, gdy Gordon Banks strzelił „Obronę stulecia”, a angielski bramkarz w jakiś sposób wybił piłkę z siatki.

Mimo to zwycięstwo Brazylii nad Włochami 4:1 w finale zapewniło im na zawsze trofeum Julesa Rimeta, które zdobyli trzykrotnie, oczywiście po bramce Pele.

Jego ostatni mecz dla Brazylii miał miejsce 18 lipca 1971 roku przeciwko Jugosławii w Rio, a wycofał się z brazylijskiej klubowej piłki nożnej w 1974 roku.

Dwa lata później podpisał kontrakt z New York Cosmos i samo jego nazwisko znacznie podniosło poprzeczkę piłki nożnej w Stanach Zjednoczonych.

Sporty pocztowe

W 1977 roku jego stary klub Santos zmierzył się z New York Cosmos w wyprzedanym meczu z okazji jego przejścia na emeryturę i grał karierę z każdą drużyną.

Będąc już jednym z najlepiej opłacanych sportowców na świecie, Pele nadal jest maszyną do robienia pieniędzy na emeryturze.

Pięć lat później został pasowany na rycerza podczas ceremonii w Pałacu Buckingham.

Odegrał wiodącą rolę w próbach położenia kresu korupcji w brazylijskim futbolu, choć odszedł ze swojej roli w UNESCO po tym, jak został oskarżony o praktyki korupcyjne, a nie było na to absolutnie żadnych dowodów.

Po raz drugi ożenił się z piosenkarką Asuryą Lemos Sykesas i mieli bliźniaki, ale później się rozstali.

W 2016 roku ożenił się z Marcią Sebele Aoki, japońsko-brazylijską bizneswoman, którą poznał w 1980 roku.

Pojawiły się zarzuty, że w wyniku związków urodziły mu się kolejne dzieci, ale gwiazda odmówiła ich uznania.Był jedną z nielicznych osobowości, która wyszła poza swój sport, by stać się postacią znaną na całym świecie.

W późniejszym życiu walczył ze skutkami operacji stawu biodrowego, ograniczając się do wózka inwalidzkiego i często nie mogąc chodzić.

Ale u szczytu kariery jego sport zapewniał rozrywkę milionom. Jego wrodzony talent zapewnił mu szacunek zarówno kolegów z drużyny, jak i przeciwników.

Wielki węgierski napastnik Ferenc Puskas odmówił nawet zaklasyfikowania Pele jako zwykłego gracza. „Pele był na szczycie” – powiedział.

Ale to Nelson Mandela najlepiej podsumował, co uczyniło Pele taką gwiazdą.

Mandela powiedział o nim: „Patrzyć, jak się bawi, to być świadkiem radości dziecka połączonej z niezwykłym wdziękiem mężczyzny