Kiedy zapalenie stawów kończy się paraliżem i czy może prowadzić do śmierci?

Reumatoidalne zapalenie stawów to przewlekłe zapalenie, które zwykle dotyczy stawów rąk, stóp, kolan, bioder i barków.Choroba dotyczy stawów wyścielonych błoną maziową.

Jeśli ten stan utrzymuje się przez dłuższy czas, może spowodować trwałe uszkodzenie ścięgien, więzadeł i chrząstek oraz deformację kości i stawów.

Nie są znane przyczyny choroby, ale może być ona dziedziczna i może wpływać na działanie układu odpornościowego. Na przykład osoby, które są nosicielami genu HLA-DR, są bardziej narażone na rozwój choroby niż inne osoby.

Objawy choroby

Reumatoidalne zapalenie stawów jest postępującym, objawowym stanem, który prowadzi do trwałego uszkodzenia stawów, które z czasem pogarsza się, a tym samym prowadzi do pogorszenia stanu społecznego i funkcjonalnego. Wśród klinicznych objawów reumatoidalnego zapalenia stawów są; Sztywność stawów, zwykle w godzinach porannych, obrzęk stawów, który może dotyczyć każdego stawu, ale głównie małych stawów rąk i stóp symetrycznie, zmęczenie, gorączka, utrata masy ciała i depresja. Reumatoidalne zapalenie stawów wiąże się również z innymi poważnymi stanami, takimi jak trwałe uszkodzenie stawów, które może prowadzić do niezdolności do funkcjonowania oraz zwiększone ryzyko choroby wieńcowej i infekcji. Rozpowszechnienie choroby Reumatoidalne zapalenie stawów dotyka około 1% dorosłych na całym świecie.

Liczba kobiet cierpiących na tę chorobę jest dwukrotnie większa niż mężczyzn. Choroba ta może wystąpić w każdym wieku, ale najczęściej pojawia się między czterdziestką a siedemdziesiątką.

Aby zidentyfikować chorobę, należy wykonać kilka badań, ponieważ trudno ją dokładnie zdiagnozować, a jej objawy pojawiają się dopiero wraz z upływem czasu. Rozpoznanie często opiera się na szeregu objawów, w tym rodzaju dotkniętej chorobą stawu oraz wynikach badań rentgenowskich i badań obrazowych, które wykazują uszkodzenie stawów i wysoki poziom „przeciwciała zwanego czynnikiem reumatoidalnym we krwi” i współczynnik CCP. Ekonomiczny wpływ reumatoidalnego zapalenia stawów ma wpływ ekonomiczny na pacjentów, ponieważ wysokie stawki kosztów pośrednich uniemożliwiają im wykonywanie codziennych czynności. Badania w Europie pokazują, że od 20 do 30 procent pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów staje się niezdolnych do pracy w ciągu pierwszych trzech lat infekcji. Badania wykazały również, że 66 procent pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów traci średnio 39 dni roboczych każdego roku. W Europie bezpośrednie koszty „niezdolności do pracy” i pośrednie koszty „opieki medycznej” dla społeczności szacuje się na 21 70 dolarów na pacjenta rocznie. Skutek niezdolności danej osoby do pracy i interakcji ze społeczeństwem może zwiększać ryzyko depresji i lęku. Wczesne leczenie Uszkodzenie stawów może wystąpić szybko we wczesnych stadiach reumatoidalnego zapalenia stawów, a uszkodzenie stawów pojawia się w XNUMX% badań rentgenowskich u pacjentów w pierwszym i drugim roku infekcji. MRI pokazuje również zmiany w strukturze stawów w porównaniu z tym, co było dwa miesiące po wystąpieniu choroby. Ponieważ uszkodzenie stawów może nastąpić szybko na początku choroby, może zaistnieć natychmiastowa potrzeba rozpoczęcia skutecznego leczenia po jego zdiagnozowaniu, a przed wystąpieniem poważnego uszkodzenia stawów, co prowadzi do niemożności powrotu do zdrowia po powrocie do stanu sprzed choroby. stan urazu. Leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów przeszło znaczną zmianę w ciągu ostatniej dekady, ponieważ leczenie przeszło z metody zachowawczej mającej na celu kontrolowanie objawów klinicznych na bardziej zaawansowaną metodę mającą na celu zmniejszenie uszkodzenia stawów i niepełnosprawności.

Podstawowym celem leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów jest zapobieganie rozwojowi choroby lub tego, co jest znane w innym kontekście jako zmniejszenie choroby. Historycznie rzecz biorąc, reumatoidalne zapalenie stawów leczono niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, takimi jak ibuprofen lub proste leki przeciwbólowe, które łagodzą ból i objawy. Jednak leki te są obecnie zastępowane przez zmodyfikowane leki przeciwreumatoidalne, które mają działanie regulujące na organizm i zapobiegają długotrwałym uszkodzeniom struktury stawu. Biologics Niedawno opracowano nową klasę terapii zwanych lekami biologicznymi do leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów, wytwarzanych z żywych białek ludzkich i zwierzęcych. Podczas gdy niektóre inne leki mają znaczący wpływ na układ odpornościowy, leki biologiczne są specjalnie zaprojektowane do działania na półprodukty, które, jak się uważa, biorą udział w procesie zapalnym. A niektóre substancje biologiczne blokują aktywność naturalnych białek w organizmie. Analizy wykazały, że leki biologiczne ograniczają rozwój uszkodzeń stawów, zapobiegają pogorszeniu się choroby i pozwalają pacjentom na zmniejszenie ciężkości choroby, zgodnie z wynikami zdjęć rentgenowskich, które oceniano za pomocą radiogramów i rezonansu magnetycznego. Skuteczne wczesne leczenie nie tylko ogranicza chorobę, a nawet zatrzymuje postęp infekcji, ale poprawia jakość życia, a także zmniejsza koszty społeczne.