letërsi
duhet të duash
I thash qe po me semuren duart por ai nuk besoi, une jam njeri qe kam rene ne dashuri dhe me tha rrenoje dashurine, per me teper thashe qe i urrej dritaret e hapura naten, edhe ballkonet. Do të doja të notoja me lëvdata nga krijimi i yjeve përmes xhamit sepse diçka më mbyt në ajër.
I thashë që fëmijës tim i vura herë pas here një shall terrori në kokë, i thashë: A ndihesh në faj sa herë e kupton që po ha ujë pa e ujitur bimën?
I thashë se unaza nuk më shkon në gisht dhe se humbja e dikujt që dëshiron për ty, si një libër apo një letër, është më e vështirë se ajo që është zhdukur dhe zhdukur nga pjesa tjetër e qenies njerëzore.
Ai ishte në gjunjë të hekurt dhe unë kisha frikë nga dashuria.