Аз хиёнати дӯст чӣ гуна шокро аз даст медиҳед?
Аз хиёнати дӯст чӣ гуна шокро аз даст медиҳед?
Дӯстӣ як муносибати хеле олиҷаноб аст, аммо барои он танҳо одамоне лозиманд, ки маънои садоқатро медонанд.Агар бо дӯсте рӯ ба рӯ шавед, ки бартарии вафодорӣ надорад, бояд ин масъаларо ҳамчун дарси муфид барои ҳаётатон баррасӣ кунед ва дарди худро паси сар кунед. шок аз хиёнати ин дӯсти оқилона.Инак чанд қадам барои ин:
1- Дар аввал ва пеш аз он ки худро ба категорияи ҷабрдида дохил кунед, бояд худро бо тамоми шаффофият аз назар гузаронед ва кӯшиш кунед, ки сабаберо, ки ӯро ба шумо зиён расонидааст, бифаҳмед: “Ба бародаратон ҳафтод узр мепурсам”.
2- Ба қадри имкон кӯшиш кунед, ки ба далелҳои ӯ гӯш диҳед ва бифаҳмед, ки чӣ чизе ӯро ба шумо зиён расонидааст, эътироф кардани хато пушаймонӣ ва узрхоҳӣ аст, маро бубахшед, аммо эҳтиёт шавед.
3-Агар барои рафтори бади ў далеле наёбї, фурў марав, ки ин нохунњо яке аз муњимтарин дарсњои зиндагї аст ва он чизест, ки туро дар зиндагї баркамолтар ва таљрибаноктар мегардонад.
4- Ҳузури ӯро нодида бигиред, аз хотираҳоятон бо ӯ нодида бигиред, аз баҳси масъалаи ӯ бо касе парҳез кунед ва ҳеҷ вокуниши ҷавобӣ надиҳед.
5- Уро пушаймон гардонед ва ин кор танњо бо муомилаи нек бо ту њатто дар фосилаи дур сурат мегирад, нигоњ доштани равобит, дўстї ва розњо миёни шумо ахлоќи неки шумост ва ин аст, ки ўро аз он чи гум кардааст, пушаймон месозад.
6- Аз зарбаи худ барои муносибатҳои минбаъда дарси ибрат бигиред, ки он чиро, ки дар дӯстии пешин бо шумо рӯй дод, ба дӯсти нав нагӯед, то бори дигар такрор накунад.
Дигар мавзӯъҳо:
Вақте ки дӯстдоштаатон аз шумо дур шуда, тағйир меёбад, шумо чӣ гуна рафтор мекунед?