Чӣ тавр шумо дӯсти ҳақиқии худро, ки шуморо дӯст медорад, фарқ мекунед?

Дӯсти ҳақиқӣ ҳеҷ гоҳ туро ҳаргиз тарк намекунад, бе пайдо кардани ӯ дар паҳлӯи ту даркор нест, то он даме, ки ӯ ҳаст, худро танҳо ҳис намекунӣ! Аммо он касе, ки дар наздикии шумо танҳо дар ҳолест, ки ба як ҳадафе ба ту ниёз дорад ва ё вақте чизе пайдо кунад, ки ба ӯ судманд бошад ва пас аз он, ки шумо ба як навъ сахтӣ ва душворӣ афтодед, комилан аз байн равед, ин аз тавсифи дӯстӣ дур нест. Албатта, мо дар ин чо дар бораи як-ду вазъият сухан намеронем.. Шояд вазъияташ уро мачбур кард, ки дур шавад.. Дар айни замон, аммо ман дар бораи рафтори тобовар ва давомдор сухан меронам.

Имрӯз мо ба шумо як пажӯҳишеро пешниҳод менамоем, ки беҳтарин дар ҷаҳон аст, то дӯсти ҳақиқиро аз қалбакӣ муайян кунад ва байни онҳо хуб фарқ кунад.

Ин пажӯҳиш ба таври умум ба дӯстӣ дахл дорад, бидуни таваҷҷуҳ ба ҷузъиёт, зеро аз мушаххасоти умумии муносибати байни шумо, шумо метавонед дараҷаи самимияти ин шахсро дар муҳаббати ӯ ба шумо муайян кунед.

Чӣ қадар вақт шумо воқеаҳои махсуси худро ба ёд меоред?!

Оё ман туро бо зодрӯзи пешинаат табрик гуфта будам? Оё вай дар шабнишинии хатмкунӣ дар паҳлӯи шумо буд? Оё вай тамоми кори аз дасташ меомадаро кард, то дар рӯзи тӯй туро дастгирӣ кунад? Агар ҷавоби шумо не бошад, шояд шумо бояд муносибататонро бо ӯ аз нав дида бароед, дӯсти ҳақиқӣ ҳеҷ гоҳ яке аз ин лаҳзаҳои муҳими ҳаёти шуморо аз даст намедиҳад, балки барои ба тартиб даровардани он ва ба беҳтарин ва беҳтарин тарз берун овардани он кӯшиш мекунад, ки гӯё ба вай тааллук дорад, на аз он сабаб, ки ин карзи дустй аст, балки барои он ки туро чузъ мешуморад Ин аз хаёти у чудонашаванда аст, пас чй тавр вай ин мархалахои хаёти шуморо фаромуш карда метавонад!

Оё он шуморо барои расидан ба ҳадафҳои худ ташвиқ мекунад?!

Каме ба ақиб баргардед ва ба ёд оред, ки ҳар дафъае, ки шумо ба дӯстатон дар бораи ҳадафе, ки мехоҳед ба даст оред, нақл кардед ва пас вокуниши ӯро ба ёд оред, оё вай кӯшиш кард, ки шуморо рӯҳбаланд кунад ва бо чанд маслиҳат барои расидан ба он роҳнамоӣ кунад? Ё ин ки ҳама коре, ки кардаӣ, бе ягон далели рӯшан ба ҷуз ин, ки ба он натавонӣ расидӣ, ноумедӣ ва каҷ кардани азми ту буд?!

Агар у доим туро ноумед карданй шавад ва бе ягон сабаб туро танкид кунад, бовар кун, ки вай ба ту рашк мекунад ва мехохад туро ноком ва ба хеч чиз муносиб набинад.Вай барои интикоди ту далели равшане дорад. ба шумо далели равшане барои танқид пешниҳод мекунад ва кӯшиш мекунад, ки шуморо ба ислоҳоти худ равона кунад.

Оё шумо ҳамеша худро дар назди дигарон масхара мекунед?!

Сарказм шояд як хислати умумии байни дустону хамдигар бошад аммо на дар назди бегонагон, албатта, дустдоштаи хакикии шумо дар назди хамсинфонатон ё коратон дидаю дониста шуморо хичолат намедихад, балки дар назди онхо шуморо тарбия намуда, дастгири мекунад балки дар байни шумо хамдигарй табий ва гуногун хохад шуд.

Шумо якдигарро то чӣ андоза хуб мешиносед?!

Оё шумо ранги дӯстдоштаи ӯро медонед? Оё шумо медонед, ки чӣ гуна либоспӯширо афзалтар мешуморед? Оё шумо медонед, ки атри дӯстдоштаи шумо чист? Ҳамаи ин тафсилотҳо, агарчи оддӣ ва ночиз ба назар мерасанд, аз ҷумлаи асосҳои муносибатҳои шумо бо дӯстдухтаратон ҳастанд, пас чӣ гуна шумо метавонед дӯст бошед, бе он ки ҳар кадоми шумо бидонед, ки дигарон чӣ бартарӣ доранд ва чӣ ӯро хушбахт мекунад, чунон ки қаблан ба шумо гуфтам. дӯстдухтари шумо ҳамсари ҷони шумост, бинобар ин шумо бе донистани ӯ тафсилоти дақиқтарини худро аз даст намедиҳед.

Асрори худро нигоҳ медоред ва ба ваъдаҳо вафо мекунед?!

Чанд маротиба ба ӯ сирро гуфтед ва баъд фаҳмидед, ки ҳама ҳамкорони шумо инро медонанд? Чанд маротиба шумо ваъда додаед, ки чизеро, ки дархост кардаед, иҷро кунед ва сипас онро нодида гирифтед? Чанд маротиба шумо аз ӯ кӯмак пурсидед ва ноумед шудед? Боварӣ ҳосил кунед, ки дӯстдухтаратон новобаста аз он ки чӣ мешавад, ҳеҷ гоҳ сирри шуморо фош намекунад ва ӯ қасдан аз шумо нодида намегирад ва ё ваъдаи худро бо шумо намешиканад, дӯсти ҳақиқӣ ёриву дастгирист, ҳатто агар чанд вақт ҷанг кунед ё ҷудо шавед, ҳеҷ гоҳ фикр накунед, ки асрори худро фош кунед ё дар душвортарин лаҳзаҳо шуморо тарк кунад.

Дар пеши худ дигаронро бад ёд мекунӣ?!

Агар вай ҳамеша дар бораи баъзе аз ҳамкорони дигаратон дар вақти набудани онҳо бо зикри айб ва ё ифшои баъзе аз асрори онҳо сухан гӯяд ва дар сурати ҳузур доштанашон ба онҳо муҳаббату дӯстӣ зоҳир кунад, пас шумо бояд аз ӯ эҳтиёт шавед, зеро ӯ аксар вақт бо шумо рафтор мекунад. , зеро ҳар кӣ ба ғайбат одат карда бошад, байни онҳое, ки аз пушти ӯ дар бораи ӯ сухан мегӯянд, фарқ намекунад.

Дар ниҳоят, шояд ин чанд қадами оддиест, ки ба шумо кӯмак мекунад, ки дӯстдухтаратон сазовори дӯстии шумост ё не, аммо шумо ягона шахсе ҳастед, ки ӯро ҳукм карда метавонед, танҳо шумо медонед, ки дӯстдухтари шумо бо шумо то чӣ андоза ҳақиқӣ аст ё ӯ танҳо аст дар паҳлӯи шумо барои расидан ба ҳадаф дар худ.

Дар ниҳоят, ҳама ҳисобҳои шумо метавонанд хато кунанд, дӯсте, ки шумо воқеӣ мепиндоштед, метавонад шуморо фиреб диҳад ва дӯсте, ки шумо қалбакӣ мепиндоштед, метавонад дар душвортарин шароит дар канори шумо истода бошад. ҳамеша бехатартарин роҳи зиндагии худ аст.