2- Ваќте мехоњед, ки шахсро ба чизе розї кунед, ки интизор меравад рад шавад, мунтазир бошед то эњсоси хасташавї кунад, зеро дар ин ваќт шахс ќобилияти анљом додани фаъолиятњои болоии рўњї, ба мисли мувозинати љињатњои манфї ва мусбати ќарорро камтар мекунад, пас розй шудан осон мешавад.

3- Бар асоси пажӯҳишҳои зиёди илмӣ ва равоншиносӣ, афроди соҳибақл бештар аз афроде, ки зехни миёна доранд, гирифтори афсурдагӣ ва изтироб мешаванд.

4- Як ќоидаи тиббї њаст, ки њар ќадар бештар хоб равї, рўњат њамон ќадар бењтар, мањсулнокї, тафаккури баланд ва зебоии берунии ту њам њамон ќадар бештар мешавад.Олимон ба ин далел омадаанд, ки хобидан барои муддати кофї. вазифаи ислоҳкунанда ва ҷуброни ҳама хисорот, хоҳ психологӣ, хоҳ равонӣ ва чи ҷисмонӣ мебошад.

5- Яке аз сабабҳои фурӯпошии шогирди бартарии соҳибақл “фишори интизориҳо” аст, ки ӯ дар ибтидои худ баҳои баландро ба даст орад, бинобар ин интизории хонавода аз ӯ боло меравад ва дар маҷлисҳо дар бораи ӯ ҳарф мезананд ва фишор меорад. бар худ на барои худаш чунон ки дар ибтидо буд, балки барои он ки наздиконаш аз ӯ интизори он шаванд, аз ин рӯ вай шикаст хӯрда наметавонад.

6- Шахсе, ки дарди шадиди равониро аз сар гузаронидааст, бештар майли дигаронро аз он эмин медорад

Ва то он ки зеҳни шумо ҳама воқеаҳо ва ҳолатҳои ғамангезеро, ки бо шумо рух дода буд, ҳамон лаҳзае, ки шумо танҳо аз як ҳолат ғамгин мешавед, ба ёд орад ва сабаб он аст, ки хотираҳои дарднок дар майна бештар аз дигар хотираҳо нигоҳ дошта мешаванд, аз ин рӯ зуд бо ҳар як ҳолати ғамангезе, ки кас дучор мешавад.

7- Ба ақидаи равоншиносӣ, аксари ҳамсарон бо вуҷуди бадбахтии худ муносибатҳои худро идома медиҳанд, зеро ҳамсарон аксаран тамоми имконоти худро барои муваффақ шудан ба ин муносибат сарф мекунанд ва аз ин рӯ ҷудо шудан ба ҷуз аз набудани имконоти хуби алтернативӣ хеле душвор хоҳад буд.

Дигар мавзӯъҳо: 

Бо зани бахилтарин дар таърих шинос шавед

http:/ Чӣ тавр лабҳоро дар хона ба таври табиӣ варақ кардан мумкин аст