Машҳуртарин сайёҳони араб дар тӯли таърих киҳоянд?

Машҳуртарин сайёҳони араб дар тӯли таърих кистанд?Арабоне, ки бо бодиянишинҳо ва бодиянишинҳо машҳур буданд ва баъзе аз онҳо барои кашфи олами ин сайёра машқ мекарданд, ки то пайдоиши моҳвораҳо ва сафарҳои иктишофӣ номаълум буд.

Машҳуртарин сайёҳони араб дар тӯли таърих киҳоянд?

Ибни Баттута

Ибни Баттута шояд машҳуртарин сайёҳи араб дар ҳама давру замон бошад. Ибни Баттута сафарҳои сершумори худро аз зиёрати Макка дар соли 1325, яъне пеш аз 22-солагӣ оғоз кардааст. Баъдан ӯ дар саросари ҷаҳон сафар карда, тақрибан солҳои 1368-69 дар кишвараш баргашт ва даргузашт.Абӯабдуллоҳ Муҳаммад ибни Баттута соли 1304 дар Танҷерси Марокаш ба дунё омада, ҷуғрофиё, қозӣ, ботаник ва муҳимтар аз ҳама, сайёҳ буд. Ибни Баттута бо дархости Султон Абу Энан Форис ибни Алӣ сафари худро ба назди як котиб дар дарбори Султон бо номи Ибни ал-Ҷавзӣ дикта кард ва ин ҳамон чизест, ки сафарҳои Ибни Баттута дар тӯли солҳо ҳифз шудаанд. Барои хондани миллионҳо солҳо. Ибни Баттута дар ин сафараш пастиву баландиҳои зиёдеро паси сар кардааст, ки рӯзе қозӣ кор кунад ва рӯзе фирорӣ аз адлия гардад, ба ҷуз ҷомааш чизе аз харобиҳои дунё ва бо вуҷуди ин ҳама пастиву баландиҳо. шавку хаваси саёхат ва кашфиётро аз даст надод. Вакте ки шароиташ муътадил буд, сукут намегирифт ва вакте ки чахон ба даруни у гашт, ишки саргузаштиро аз даст надодааст, агар аз сафархои Ибни Баттута чизе ёд гирем, ин аст, ки хеч гох шавки хакикии худро аз даст надихем.

Ибни Маҷид

Шиҳобиддин Аҳмад бин Маҷид ал-Наҷдӣ дар авоили солҳои 1430 дар як шаҳри хурде, ки ҳоло бахше аз Имороти Муттаҳидаи Араб аст, дар хонаводаи маллоҳон ба дунё омадааст, ҳарчанд дар он замон ба Уммон тааллуқ дошт. Ӯ аз хурдӣ дар баробари омӯхтани Қуръон ҳунари киштиро омӯхтааст ва ин таҳсил баъдан зиндагии ӯро ҳамчун маллоҳ ва нависанда шакл додааст. Ибни Маҷид сайёҳ, хартограф, муҳаққиқ, нависанда ва шоир буд. Ӯ китобҳои зиёде дар бораи киштиронӣ ва шиноварӣ ва ҳамчунин шеърҳои зиёде навиштааст.Ибни Маҷидро Шери баҳрҳо меномиданд ва бисёриҳо бар ин боваранд, ки маҳз ӯ ба Васко де Гама дар пайдо кардани роҳи худ аз соҳили Африқои Шарқӣ ба Ҳиндустон тавассути тариқи роҳи худ кӯмак кардааст. Капи Умеди нек ва дигарон бовар доранд, ки вай Синбоди ҳақиқӣ аст, ки онро бунёд кардааст Ин ҳикояҳои Синбоди маллоҳ аст. Новобаста аз он ки ӯ як маллоҳи афсонавӣ буд, китобҳои ӯ ганҷҳои ҳақиқӣ дар шиноварӣ мебошанд, ки дар кашидани харитаҳои зиёд саҳм гузоштаанд. Таърихи марги Ибни Маҷид мушаххас нест, ҳарчанд эҳтимол соли 1500 бошад, зеро ин санаи охирин ашъори ӯ аст, ки баъд аз он чизе навишта нашудааст.

Ибни Ҳавқал

  Муҳаммад Абулқосим ибни Ҳавқал ​​дар Ироқ таваллуд ва ба воя расидааст. Аз кӯдакӣ ӯ ба хондан дар бораи саёҳат ва саёҳатҳо ва омӯхтани он, ки қабилаҳо ва миллатҳои дигар дар саросари ҷаҳон чӣ гуна зиндагӣ мекарданд, дилчасп буд. Аз ин рӯ, вақте ба воя расид, тасмим гирифт, ки умри худро ба сайёҳон гузаронад ва дар бораи халқҳои дигар омӯзад ва бори аввал соли 1943 ба сафар баромада, ба бисёр кишварҳо сафар кард, ҳатто баъзан пиёда сафар кардан лозим омад. Кишварҳое, ки ӯ диданд, Африқои Шимолӣ, Миср, Сурия, Арманистон, Озарбойҷон, Қазоқистон, Эрон ва ниҳоят Сицилияро дар бар мегиранд, ки хабарҳои ӯ дар он ҷо қатъ карда мешаванд.Ибни Ҳавқал ​​сафарҳои худро дар китоби машҳури худ "Роҳҳо ва салтанатҳо" ҷамъоварӣ кардааст ва ҳарчанд Ибни Ҳавқал ​​зикр кардааст. тавсифи муфассали тамоми кишварҳое, ки ӯ сафар кардааст, баъзе муаллифон ин тавсифро ҷиддӣ намегиранд, зеро ӯ дӯст медошт, латифаҳоеро, ки бо ӯ дучор мешавад ва қиссаҳои хандаовар ва ҳаҷвӣ зикр кардааст.Ва оё тавсифи ӯ дар бораи кишвар дуруст аст ё танҳо як таассуроти ҷой, ин рад намекунад, ки ӯ яке аз сайёҳони машҳури араб буд ва ҳаст.

Ибни Ҷубайр

Ибни Ҷубайр ҷуғрофиё, сайёҳ ва шоир аз Андалусия буд, ки дар Валенсия ба дунё омадааст. Саёҳатҳои Ибни Ҷубайр дар бораи зиёрати ӯ аз соли 1183 то 1185, вақте ки ӯ аз Гранада ба Макка сафар карда, аз бисёр кишварҳо гузашта ва бозгашт, тасвир мекунад. Ибни Ҷубайр тавсифи муфассали тамоми кишварҳоеро, ки аз он тай кардааст, зикр мекунад.Аҳамияти қиссаҳои Ибни Ҷубайр низ аз он иборат аст, ки ӯ вазъи шаҳрҳои зиёдеро, ки қаблан ҷузъи Андалусия буданд, пеш аз бозгашт ба ҳукмронии подшоҳони насронӣ дар он вақт. Дар он инчунин шароити Миср бо сарварии Салоҳиддини Айюбӣ тасвир шудааст.Шояд Ибни Ҷубайр мисли бархе аз сайёҳони араб дар сафарҳои зиёд сафар накарда бошад, аммо сафари ӯ хеле муҳим аст ва ба таърих чизҳои зиёде зам мекунад.