bir bulut

Korkum ondaydı, çünkü o sonsuzdu, her şekilde sonsuzdu, ondan kaçtım ve etrafında döndüm, saçmalıktan çıkan bir fesleğen fidanı gibi artık umursamıyordu. Kaktüsü çok sevdim çünkü çok yalnız ve sönüktü, yanında bu kadar çok bitki tutabileceğini bilmiyordum. Korkum içinde hapsolmuştu ve hala kaçmak istemiyordum.

Uçuyordum ve bir güvercin gibi ellerine indim.
Babasına yemek yemeyi unuttuğu için öfkesine rağmen yapışan küçük bir kız gibi ona sarılmayı seviyorum. Bana tuhaf hikayeler anlatmasını ve beni görünmez ve soyut bir şey yapmasını seviyorum.

O gelince zaman yokmuş gibi uçup gider. Onunla olduğum kişi haline gelmeyi seviyorum. Artık tek bir bulut olmadığımız yerde tek bir bulut olduk.