A dwi'n aderyn ag un adain

Llew.

Roeddwn i'n arfer dweud wrthych chi am yr hyn rydych chi'n ei garu, blodau melyn, derw, a chymaint o gariad sy'n torri yn fy llygaid pan nad ydych chi'n clywed, rydw i'n casglu jasmin melyn nad yw'n gwywo'n gyflym ac yn addurno'ch talcen.

Roeddwn i'n pigo'r holl sgyrsiau sy'n ein gwneud ni'n gwpl cytûn, roeddwn i bob amser yn methu, oherwydd rwy'n datgelu popeth a dim byd yn weddill ohonof, dim ond hanner llais gwan sy'n weddill, gan sibrwd ychydig o lythyrau, rwy'n rhedeg tuag at bopeth sy'n ein huno, ac rwy'n methu , fel pe bawn yn ofer .

A sut y gallaf fod, hyd yn oed os yw o un defnydd, tra byddaf yn sownd yma, rhwng y nenfwd a'r llawr..mae'r nos yn tagu'r enaid ac yn pasio'i naws i ffwrdd, fel aderyn un asgellog, yn methu hedfan.

Roeddwn i ac rydw i'n dal i fod mewn cariad â phopeth hardd a gwrth-ddweud, fel cwtsh er gwaethaf crio.

Hei Laith.
Y mae gan lefain galon nas gellir ei threulio gan dân, Laith, fel pe byddai f'enaid yn fwy poenus i ti.