Ke ĝi neniam forlasu miajn trajtojn

Spirita malpleno kaj dezerta atendado inter tiu, kiu eniris la korpon kaj la animon kun bongusta morto, poluris la randojn, kaj la koro de lia kampanjo kun rompitaj ungoj fariĝis inter viaj lacaj manplatoj.
Kuŝante sur marmoro, kuŝante sur ŝtona malpuraĵo rigardante la senkoloran ĉielon en Maroko, la birdoj faras bruon antaŭ ol ili endormiĝas.
Maldika ledo lasita de vi kiam vi forigis ĉiujn nevideblajn kaj emociajn tuŝojn, kaj mi amasigis el niaj sepdek sep patrujoj miksaĵon de memoroj asociitaj kun specifaj odoroj.

bazilio
malnova familio
citronfloro
forgesitaj ĉambroj
oranĝa floro
ornamitaj iloj
kaj migdalfloro
Kaj malnova konstruaĵo el kiu amo kreskas.
Sufiĉe dankema al vi.
Verda venteto plenigas min per nostalgio Mi ne volas repreni ĝian glubendon, neniu ĝemo ŝatas bati lian frunton per fingro de malestimo.

Printempo, kaj la bonaj estaĵoj de Dio.
Rompita kapovitra ludilo, mi nur memoras, ke ĝi estas de mia avino kaj ŝia harkoloro estas agata ruĝa kiel mia harkoloro.
komforta.
Cikatroj tuŝas estontecon, kiu ne estas kovrita per cikatroj.
Odoro de vento, malnovaj stratoj kaj dezertaj kasteloj.
Lia animo elfluis el mi, kaj nenio restis
Domo
Pordo
tegmento
Ne estas parto de la enkadrigitaj fotoj
En ĉiu fendeto en la muro mi vidas ĝin.
En la tuta frenezo, kiun mi vidas.
Li estis frato por mi kaj bastardo Loton.
Li neniam eliru el miaj trajtoj.